Młodzi, czy dzielicie się z drugimi dobrą nowiną?
1 Dzisiejsza młodzież znajduje się w trudnym położeniu, gdyż sama nie wie, co wybrać. Czy buntować się przeciw pozbawionemu nadziei „systemowi” i szukać szczęścia na swój sposób, czy też — rzucając się w jego wir — uganiać się za przyjemnościami i w nim szukać przyszłości. Jeszcze inni gonią za pieniądzem lub widzą swoją przyszłość w zdobywaniu tzw. wyższego wykształcenia — nawet za cenę dużych wyrzeczeń. Jakże pocieszający jest fakt, że są młodzi ludzie, którzy postępują odmiennie, pokładając ufność w Jehowie i Jego niezawodnych obietnicach!
2 Wielu młodych głosicieli z powodzeniem pomaga swym rówieśnikom i starszym ludziom zrozumieć, że takie postępowanie jest mądre. Tacy mają specjalne pole do działania — własną szkołę! Jak sobie radzą? W jaki sposób dają świadectwo kolegom szkolnym względnie nauczycielom?
3 Najpierw trzeba się postarać, żeby się wszyscy dowiedzieli, iż jesteś Świadkiem Jehowy. Dobrze jest nosić przy sobie Biblię lub jakąś publikację, którą można czytać w przerwie, a w razie potrzeby użyć do dania świadectwa. Sposobności same się nastręczą. Będą przychodzić do ciebie koledzy z pytaniami na temat twojej wiary albo samej Biblii, zwłaszcza gdy zauważą twoją chrześcijańską osobowość i przyjazne usposobienie. Może to sprawić, że niektórzy nauczyciele zaczną cię pytać o twoje wierzenia, gdy dojdzie do omawiania jakiegoś zagadnienia związanego z wiarą lub Biblią. Niektórzy młodzi bracia wygłaszali już przemówienia w klasach bądź też brali udział w licznych dyskusjach na podobne tematy.
4 Czy zdarzyło ci się, że się wahałeś opowiedzieć drugim o swej nadziei w szkole? Jak pokonywałeś takie obawy? Z pewnością niejeden młody głosiciel obawiał się reakcji ze strony kolegów. Czy słusznie? Jezus napomniał: „Kto się bowiem mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi” (Marka 8:38). A więc trzeba pokonywać obawy i zacząć mówić o swej nadziei. Najtrudniej zdobyć się na odwagę pierwszy raz. Wprawdzie niektórzy mogą się naśmiewać, ale wielu będzie cię słuchać i szanować; będą też przychodzić z różnymi pytaniami. Oczywiście w parze ze słowami musi iść przykładne postępowanie, aby nie było powodów do przygany. — Filip. 1:27.
5 Na co jeszcze warto zwracać uwagę? Otóż nie trać czasu na rozmowy z tymi, którzy się podśmiewają lub szydzą, gdyż tacy zazwyczaj szydzą ze wszystkiego — ze szkoły, z nauczycieli, z rodziców itd. Szukaj kontaktu z tymi, którzy poważnie zapatrują się na życie, interesują się religią, wydarzeniami w świecie oraz przyszłością. Gdy sobie upatrzysz kogoś takiego, zaproś go na rozmowę do siebie do domu. Dzisiaj wielu młodych szuka prawdy, nie lekceważ więc niczyjego zainteresowania i nie omijaj żadnej okazji do dania świadectwa.
6 Gdy w szkole wiedzą, że jesteś Świadkiem Jehowy, wówczas śmielej będziesz mógł brać udział w służbie polowej i na odwrót. Nie będziesz mieć wtedy żadnych obaw, że spotkasz kogoś znajomego. Gdybyś w służbie natrafił na kogoś z kolegów i ten okazałby zainteresowanie, mógłbyś potem utrzymywać z nim kontakt w szkole. Bardzo dobre wyniki daje praca polowa razem z rodzicami. Pozwala to na ulepszanie metod nauczania, jak również na wspólne omawianie z rodzicami problemów lub wątpliwości. Rodzice, którzy regularnie szkolą dzieci w służbie, zasługują na pochwałę.
7 Na pochwałę zasługują również wszyscy młodzi, którzy dzielą się dobrą nowiną z drugimi i dają dobry przykład wzorowym postępowaniem w szkole i w domu. Dzisiaj w organizacji Jehowy zgodnie ze słowami Psalmu 148:12, 13 młodzi razem ze starszymi wspólnie wychwalają święte imię Jehowy Boga.