³ Oczywiście nikt nie jest bez grzechu. Przy bliższym zbadaniu u każdego z nas można by znaleźć jakieś braki; wszyscy pod jakimś względem chybiamy celu (1 Jana 1:8). Nie powinniśmy jednak tak poważnie niedopisywać w dostosowywaniu się do wymagań Słowa Bożego, żeby trzeba było nas strofować. (Zobacz Galatów 5:19-21.) Powinniśmy szczerze starać się stosować zasady biblijne w każdej sytuacji życiowej. Czy zawsze pamiętasz o tym? Czy tak postępujesz w domu i w obcowaniu z krewnymi? Czy dążysz do tego w miejscu pracy zarobkowej i podczas wypoczynku? Czy prowadzisz taki tryb życia, że inni widzą w tobie naśladowcę Jezusa Chrystusa? — Porównaj pierwszy list do Koryntian 11:1.

⁴ Chcąc naśladować Chrystusa, trzeba zważać nie tylko na działalność, którą się zajmujemy, lecz także na nasze nastawienie. Kiedy więc apostoł Paweł pisał list do zboru w Filipii — w tym także do nadzorców i sług pomocniczych — powiedział z naciskiem, że i pod tym względem powinni naśladować Chrystusa — „nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważając jedni drugich za wyższych od siebie” (NP). List do Filipian 1:1; 2:1-8.

⁵ Co jednak zrobić, gdy ktoś tak nie postępuje? Są ludzie o tak silnej indywidualności, że trudno im przemówić do rozsądku. Gdy taki człowiek rozmawia z kimś, jest skory do sprzeczki i można odnieść wrażenie, że toczy walkę słowną ze swymi braćmi. Ponieważ zbyt dużo myśli o sobie, skłonny jest nie liczyć się ze zdaniem innych. Dlatego jego uwagi zamiast się przyczyniać do jedności, łatwo wywołują podziały w omawianych sprawach. Oczywiście nie każdy wypowiada się w taki sam sposób. Jedni używają mocniejszych, drudzy słabszych sformułowań. W każdym razie Słowo Boże zalicza spory i rozłamy do ‛uczynków ciała’ (Gal. 5:19, 20). Kto ma zwyczaj tak postępować, ten nie jest nieposzlakowany.

⁶ W przytoczonym już na wstępie wersecie z 1 Tymoteusza 5:7 Paweł mówi, że prawdziwi chrześcijanie powinni być nieposzlakowani w sposobie troszczenia się o wdowy, które należą do ich bliskich krewnych. Czyż jednak te same wysokie mierniki nie dotyczą każdej dziedziny naszego życia? W przeciwieństwie do tego, jak postępują ludzie w świecie, wszyscy powinniśmy być bez skazy. Jak to osiągnąć? Przez ‛trzymanie się mocno Słowa Życia’ i stałe zalecanie go drugim zarówno słowem, jak też nienagannym postępowaniem. — Filip. 2:14-16.

Przedstawianie dobrej nowiny — w inny sposób

¹ Chcąc wykonać dane nam zlecenie, żeby czynić uczniów, staramy się zakładać domowe studia biblijne z ludźmi, którzy okazują zainteresowanie. Dzięki prowadzeniu studiów biblijnych już tysiące ludzi stało się prawdziwymi uczniami Jezusa Chrystusa. Co jednak można zrobić, gdy ktoś okazuje pewne zainteresowanie Biblią, ale nie życzy sobie, żeby formalnie studiować z nim jakąś publikację?

² W takim wypadku chrześcijański nauczyciel musi umieć dostosować się do okoliczności i gotów będzie przerobić dany materiał w inny sposób. Apostoł Paweł z powodzeniem dostosowywał się do różnych sytuacji, jak to sam opisuje: „Nie zależąc od nikogo, stałem się niewolnikiem wszystkich, aby tym liczniejsi byli ci, których pozyskam. Dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Dla tych, co są pod Prawem, byłem jak ten, który jest pod Prawem — choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem — by pozyskać tych, co pozostawali pod Prawem. Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu (...) by pozyskać tych, którzy nie są pod Prawem. Dla słabych stałem się jak słaby, by pozyskać słabych. Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby w ogóle ocalić przynajmniej niektórych. Wszystko zaś czynię dla Ewangelii, by mieć w niej swój udział”. Nieco dalej Paweł zachęca nas: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa”. — 1 Kor. 9:19-23; 11:1.

³ Niektórzy głosiciele stwierdzili, że gdy ktoś życzy sobie, żeby rozmawiać z nim wyłącznie na podstawie Biblii, i nie chce, żeby używać innego podręcznika, wówczas dobre wyniki daje uwzględnienie tego życzenia, gdyż również w ten sposób można z powodzeniem przekazywać dobrą nowinę. Jedna z możliwości, które w takim wypadku można zastosować, polega na wynotowaniu sobie na karteczce trzymanej w Biblii sześciu do ośmiu kluczowych wersetów biblijnych z danego rozdziału książki Prawda, który zamierzamy przedstawić. Większość z nas jest świetnie zapoznana z tą książką. Znamy i rozumiemy przytoczone w niej wersety biblijne. Jeżeli więc użyjemy najważniejszych wersetów biblijnych z wybranego rozdziału, mając przy tym w pamięci, co mówi kontekst, możemy poprowadzić z zainteresowanymi ożywioną rozmowę już na podstawie tych zasadniczych wersetów biblijnych. Powinniśmy starać się kierować rozmową, stopniowo rozwijając główne punkty i potwierdzając je wersetami biblijnymi, a jednocześnie dając rozmówcy czas na wypowiadanie się. Przez takie poprowadzenie rozmowy podczas odwiedzin będziemy w gruncie rzeczy omawiać temat po temacie wiadomości zawarte w książce Prawda, a domownik nie odniesie wrażenia, że prowadzi się z nim jakieś formalne studium.

⁴ Jeżeli masz na swoim terenie trudności z zapoczątkowaniem studium na podstawie publikacji, to wypróbuj taką możliwość nauczania ludzi, którzy chcą z nami rozmawiać.

Wasze zebrania służby

DRUGIE ZEBRANIE

10 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Polegajmy na Tym, który wysłuchuje modlitwy”.

25 min. „Bądź czujny i ceń sobie przywilej głoszenia” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Na wstępie możesz podać, ilu głosicieli liczy ośrodek służby (zbór), ilu bierze udział w służbie każdego miesiąca, a ilu jest nieregularnych (nie wymieniając nikogo imiennie), oraz ilu poświęca w miesiącu 1-3 godzin. Dane te postaraj się przedstawić w sposób życzliwy, mając na celu udzielenie pomocy potrzebującym, aby nikt nie czuł się dotknięty. Wyjaśnij, że wszyscy potrzebujemy zachęty i ta analiza ma nam służyć pomocą.

20 min. „Bezpieczna przyszłość — jak ją sobie zapewnić”. Dyskusja połączona z pokazem, jak się posługiwać nową broszurą. (Na poprzednim zebraniu przypomnij głosicielom, żeby przynieśli na to zebranie broszurę Bezpieczna przyszłość). Chcemy się dobrze zapoznać z nowymi broszurami. Mają one pomóc nam w zapoczątkowywaniu studiów biblijnych. Nie trudno jest prowadzić studium, które już zostało zapoczątkowane; trudność polega na założeniu go. Jak można by przystąpić do tego zadania? Dlaczego nie spróbować od razu i w jak najprostszy sposób pokazać zainteresowanemu, co zawiera ta broszura. Możesz na przykład powiedzieć mniej więcej tak: „Proszę zwrócić uwagę na sam temat omówionego tu zagadnienia: ‛Bezpieczna przyszłość — jak ją sobie zapewnić’. Czy ta sprawa nie interesuje każdego z nas?” Następnie, jeśli rozmówca zacznie się przysłuchiwać, możesz powiedzieć: „Proszę posłuchać, co tu jest powiedziane”. Zacznij czytać od początku, stosując odpowiednią modulację. Po przeczytaniu całego paragrafu zadaj pytanie podane u dołu tej strony, wypowiadając je tak naturalnie, jak byś to robił w toku rozmowy, i dostosowując je do