za to zadowolenie i czyste sumienie. Otrzymujemy tę samą zapłatę, co Paweł, mianowicie zapłatę „bezpłatnego” oznajmiania dobrej nowiny.

³ A jak moglibyśmy służyć Jehowie „niechętnie”? Nie w tym znaczeniu, że organizacja Boża będzie nas zmuszać do służby. Chodzi o to, że nie wszyscy tak ukształtowali swoją wolę co do dzieła głoszenia, żeby w pełni odpowiadała woli Jehowy. Sprawia im to trudności. Zmiana ‛ukształtowania według tego systemu rzeczy’ wymaga czasu i wysiłku (Rzym. 12:2). Jednakże z pomocą innych oraz dzięki ‛przeobrażeniu swego umysłu’ przekonują się, jaka jest doskonała wola Boża i wtedy znajdują radość w spełnianiu jej. Jeżeli wiernie wywiązują się ze swego zadania, choćby uważali je za trudne, zaskarbią sobie błogosławieństwo Jehowy. Wtedy będą Mu służyć z miłości.

⁴ A zatem nie zniechęcaj się, gdy stwierdzasz, że udział w 

Zebrania, które nam pomagają czynić uczniów

TYDZIEŃ PO 6 WRZEŚNIA

4 min: Słowa wstępne i sprawy lokalne.

15 min: „Czy okazujesz się uczniem wydającym pożądany owoc?” — przemówienie. Mówca, w miarę możności starszy, poprosi o zabranie głosu kogoś, kto musiał się zdobyć na duży wysiłek, żeby brać pełniejszy udział w dziele czynienia uczniów, i teraz jest bardzo z tego zadowolony. Zakończ odczytaniem i omówieniem 2 Piotra 1:5-8. Temat ten należy przedstawić w formie życzliwej i pozytywnej, żeby zachęcić słuchaczy do zajęcia optymistycznej postawy i do robienia postępów w pracy wychowywania innych na uczniów Chrystusa.

12 min: Pomaganie nowym w przychodzeniu na nasze zebrania.

(1 min.) W słowach wstępnych przewodniczący wskazuje na znaczenie utrzymywania bliskiego kontaktu ze zborem (Hebr. 10:24, 25; Dzieje 12:12).

(5 min.) (Scena I) Pod koniec studium biblijnego głosiciel zaprasza zainteresowanego na wykład biblijny oraz na studium „Strażnicy” w najbliższą niedzielę. Pokazuje mu artykuły, które mają być studiowane, oraz omawia pokrótce ich główne myśli. Zainteresowany przyjmuje zaproszenie. Brat obiecuje wstąpić po niego i umawiają się na określoną godzinę.

(5 min.) (Scena II) Po zakończonym studium biblijnym siostra zaprasza zainteresowaną na najbliższe zebranie piątkowe. Omawia z nią pokrótce korzyści, jakie daje to zebranie; pokazuje Program Szkoły oraz Naszą Służbę Królestwa. Zainteresowana chętnie przyjmuje zaproszenie. Uczęszcza już na zebrania niedzielne i wtorkowe. Bardzo chciała wiedzieć, co się studiuje w piątki, tylko nie miała odwagi zapytać.

(1 min.) Przewodniczący podsumowuje krótko oba pokazy i zachęca do kierowania zainteresowanych do organizacji.

10 min: Zdolny głosiciel przedstawia nowy „Temat do rozmów”. Łączy go z propozycją nabycia Biblii lub jej części.

4 min: Uwagi końcowe. Poproś o przeżycia z ostatniej specjalnej zbiórki do służby polowej i zachęć do dopilnowania umówionych odwiedzin.

Pieśń 91 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 13 WRZEŚNIA

5 min: Słowa wstępne i sprawy lokalne. Czy wznowiono wszystkie studia biblijne, przerwane w okresie letnim?

25 min: „Przedstawianie dobrej nowiny — Osobisty pożytek z pracy od domu do domu” — za pomocą pytań i odpowiedzi. Przy omawianiu par. 3 poproś obecnych, żeby wyrazili własne odczucia w związku z poruszonym tematem. Postaraj się o to, żeby dyskusja była powiązana z praktyką i żeby zachęciła ośrodek do zwiększenia udziału w pracy od drzwi do drzwi.

12 min: Jeżeli ktoś w waszym ośrodku był tego lata pionierem pomocniczym, poproś go, żeby opowiedział o swojej pracy w tym dziale służby. Można też wykorzystać art. „Apel do misjonarzy” ze Strażnicy 8/CII, s. 22, 23.

3 min: Uwagi końcowe. Podaj, gdzie się odbędą następne zbiórki do służby polowej. Zapytaj, kto chciałby pójść z tobą do służby w najbliższą niedzielę.

Pieśń 4 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 20 WRZEŚNIA

5 min: Sprawy lokalne.

22 min: „Zebrania zborowe (Część VI): Docenianie studium Strażnicy” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. W miarę możności przeprowadzi to starszy, który przewodniczy na tych zebraniach. Poproś obecnych, zwłaszcza tych, którzy od lat są w prawdzie, żeby powiedzieli, jak sobie cenią to postanowienie. Pochwal braci za ich wysiłki.

12 min: „Czy dzisiaj jeszcze się spotyka szczerą miłość?” — przemówienie na podstawie Przebudźcie się! 3/LXII, s. 12-15.

6 min: Uwagi końcowe. Czy wszyscy chętni otrzymali tereny cząstkowe?

Pieśń 57 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 27 WRZEŚNIA

TEMAT: Przynośmy swoim postępowaniem chwałę Bogu

5 min: Sprawy lokalne.

18 min: „Co się dzieje w dyskotekach?” — dyskusja na podstawie art. z Przebudźcie się! 2/LXII, s. 9-13. Możesz przy tym użyć następujących pytań: Czym jest dyskoteka? Czy taki lokal jest gdzieś w pobliżu? Dlaczego młodzież chętnie uczęszcza do dyskotek? Co jest „duszą” albo „esencją” dyskotek? Dlaczego chrześcijanie powinni unikać chodzenia do dyskoteki? Co wspólnego ma styl disco z narcyzmem, to znaczy bezkrytycznym zachwycaniem się sobą? Czy disco zachęca do oddawania czci Bogu? Dlaczego chrześcijanie nie powinni oglądać takich filmów, jak „Gorączka sobotniej nocy”? Jakie duchowe i cielesne niebezpieczeństwa grożą bywalcom dyskotek? Dlaczego chodzenie do dyskotek zagraża trwałemu dobru i szczęściu?

12 min: „Jak chrześcijanie powinni się zapatrywać na chodzenie do dyskoteki?” — przemówienie połączone z dyskusją. Poproś o odpowiedzi na następujące pytania (Można odczytać odpowiednie fragmenty artykułu): Jakiej rady udzielono pewnej piętnastoletniej bywalczyni dyskoteki? Z jaką „twardą rzeczywistością” można się zetknąć w dyskotece? Jaką szkodę odnieśli niektórzy chrześcijanie z powodu dyskotek? Co dowodzi, że nie wszystko, co przyjemne, podoba się Bogu? Dlaczego korzystanie z rozrywek w towarzystwie ludzi, którzy nie są czcicielami Jehowy, może być niebezpieczne? Brak jakich pobudek wywołał kłopoty podczas „uczt miłości” w I wieku n.e.? Na jaką przestrogę apostoła Pawła musimy zważać? Zachęć do starannego unikania ducha tego świata. Niech nasze postępowanie zawsze przynosi chwałę Bogu (1 Kor. 10:31). (UWAGA: Tam, gdzie nie ma problemów z dyskotekami, grono starszych może jeden z tych punktów zastąpić omówieniem art. „Czy bawi cię to, czego Bóg nienawidzi?” ze Strażnicy 11/CII, s. 20 i 21, lub poświęcić ten czas na sprawy lokalne).

10 min: Przygotowania do specjalnej zbiórki do służby w pierwszą niedzielę października. (Zob. NSK ze stycznia br., s. 4). Jak się przedstawia frekwencja na specjalnych zbiórkach w zborze i jaki jest w tym udział waszego ośrodka? Co wymaga ulepszenia? Omów ostatni „Temat do rozmów” i zachęć wszystkich do przyjścia na zbiórkę. Przypomnij o nadchodzącej kampanii Przebudźcie się!

Pieśń 55 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 4 PAŹDZIERNIKA

5 min: Sprawy lokalne. Poproś o budujące doświadczenia ze służby w ostatnią niedzielę. Czy ktoś potrzebuje pomocy, żeby pomyślnie dokonać następnych odwiedzin lub zapoczątkować studium biblijne?

21 min: „Wydawanie obfitego owocu” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

15 min: Przemówienie na temat „Czy próbowałeś naprawić sytuację?” ze Strażnicy 8/CII, s. 1-3.

4 min: Uwagi końcowe.

Pieśń 3 i modlitwa.

¹ Zaproszenie, by zasiąść przy stole króla oraz spożywać potrawy przygotowane i podawane przez jego sług, było w czasach biblijnych wielkim zaszczytem — wyrazem „serdecznej życzliwości” króla (2 Sam. 9:7-13; 1 Król. 2:7). A czyż dzisiaj nie mamy istotnych powodów do wdzięczności za to, co dla nas czyni Wielki Król Jehowa? Poprzez swego Syna, Jezusa Chrystusa, przygotowuje obficie zastawiony stół i stale zaprasza cały swój lud, żeby się pożywiał zdrowym, posilnym pokarmem duchowym. Nasz Mistrz, Jezus Chrystus, ustanowił „niewolnika wiernego i rozumnego”, by rozdawał „pokarm na czas słuszny” (Mat. 24:45-47). A w jaki sposób klasa namaszczonego „niewolnika” rozdziela ten „pokarm”? Już od ponad 100 lat czyni to przede wszystkim za pośrednictwem Strażnicy.

JAK SIĘ ZAPATRUJEMY NA „STRAŻNICĘ”?

² Świadomość, że Chrystus posługuje się klasą „niewolnika” do opiekowania się dzisiejszym zborem, powinna nas bardzo uwrażliwiać na to, co mówi Strażnica. Na pewno z wielką uwagą i ufnością czytamy każde wydanie Strażnicy, wiedząc, że to czasopismo trzyma się ściśle Pisma Świętego (Dzieje 17:11).

³ Strażnica od samego początku zwraca uwagę ludu Jehowy na ważne prawdy biblijne: na niebiańskie Królestwo Boże jako jedyną nadzieję ludzkości, na niewidzialną obecność Chrystusa, jak również na koniec Czasów Narodów w roku 1914. Potrzeba ogłaszania ustanowionego Królestwa, wyraźna różnica między organizacją Jehowy a organizacją Szatana, nadzieja życia wiecznego na rajskiej ziemi — wszystko to zostało w „słusznym czasie” omówione na podstawie Pisma Świętego. Już od pierwszego wydania Strażnica stara się pogłębiać w swoich czytelnikach docenianie wartości ofiary okupu Jezusa Chrystusa, co ich pobudza do pełnienia świętej służby.

⁴ Podczas gdy z biegiem lat świat coraz bardziej pogrąża się w zepsuciu, Jehowa nas ochrania ostrzegając za pośrednictwem Strażnicy przed niemoralnością, narkomanią itp. W odpowiednim czasie, mając na względzie dobro zboru, wskazano nam na konieczność wykluczania ze społeczności niepoprawnych grzeszników i przedstawiono sposób postępowania w takich wypadkach. Strażnica pomogła nam wyszkolić sumienie w wielu dziedzinach życia, dzięki czemu mogliśmy nawiązać ściślejszą więź z Jehową. Na pewno każdy z nas ceni sobie życzliwe kierownictwo Jehowy (Prz. 4:18).

JAK NAJLEPIEJ Z NIEJ KORZYSTAĆ

⁵ Studiowanie Strażnicy w ośrodku służby niewątpliwie przyczynia się do jedności i umacnia wiarę (1 Kor. 1:10). A jak każdy z nas może się przyczynić do tego, żeby studium Strażnicy było pod względem duchowym punktem kulminacyjnym całego tygodnia? Do odniesienia pełnego pożytku ze studium Strażnicy potrzeba trzech rzeczy: (1) Przygotowania — osobistego lub w gronie rodzinnym. Ile czasu sobie na to rezerwujemy? Która pora jest najdogodniejsza dla całej rodziny? Czy podczas takiego studium zwracamy szczególną uwagę na wersety biblijne i ich zastosowanie? Czy pomagamy dzieciom dawać komentarze? Dlaczego jest to korzystne? (2 Tym. 2:15). (2) Regularnego uczęszczania. Czy niektórzy z nas nie mają zwyczaju opuszczania studium Strażnicy? (3) Brania udziału w zebraniu. Nie powinniśmy myśleć, że pożądane są obszerne, wyczerpujące komentarze. Krótkie, trafne odpowiedzi są zazwyczaj lepsze. Nasze zrozumienie treści studiowanych artykułów pogłębi się jeszcze, gdy się postaramy odpowiadać własnymi słowami. Będzie to również zachętą dla innych. Przejawiajmy inicjatywę w odszukiwaniu i podawaniu zastosowania przytoczonych wersetów biblijnych. Wszyscy cenią sobie komentarze, w których podaje się praktyczne zastosowanie poruszonych myśli albo uzupełnia je stosownymi przykładami.

CO MOGĄ ZROBIĆ STARSI

⁶ Prowadzący studium Strażnicy powinni od czasu do czasu przeanalizować swoje metody nauczania, zadając sobie przy tym kilka pytań: Czy sam nie daję za dużo komentarzy? Czy główne punkty są uwypuklane? Czy zachęcam wszystkich do dawania odpowiedzi? Czy podczas studium korzysta się z Biblii? Czy zawsze jestem dobrze przygotowany? Jeżeli starsi w ośrodku uznają to za słuszne, mogą się od czasu do czasu zmieniać w prowadzeniu studium Strażnicy.

⁷ Czy dopisuje ci apetyt duchowy? (Mat. 5:3). Jeżeli tak, to korzystaj z zaproszenia do stołu Króla, żebyś mógł razem z całym Jego ludem korzystać z pokarmu duchowego, podawanego w obfitości przez „niewolnika” za pośrednictwem studium Strażnicy. Bądźmy wdzięczni za to postanowienie Jehowie, naszemu Wielkiemu Nauczycielowi i wysławiajmy Go za nie (Izaj. 54:13).