omówione tu trzy punkty. Jeżeli stale o nich pamiętasz, będziesz mógł sprawdzać, czy zainteresowany je właściwie pojmuje. Cieszymy się, gdy zainteresowani wychodzą zwycięsko z ‛ognia’ obecnego demaskowania religii fałszywej. (Odczytaj 1 Koryntian 3:14, 15). Przygotowuj ich do przetrwania ogniowych prób teraz i w przyszłości przez mocne trzymanie się prawdy. Wszyscy odporni na ogień będą dobrymi nauczycielami teraz i w nowym systemie.

Jak traktujesz miejsce wspólnych zebrań?

¹ Jak oaza na pustyni, tak Sala Królestwa jest w danej okolicy miejscem orzeźwienia duchowego. Przychodzą do niej ludzie wszelkiego rodzaju, by poznawać Jehowę Boga. Ten „dom” jest w ich odczuciu miejscem całkowicie poświęcony wielbieniu prawdziwego Boga, Jehowy. A jak my traktujemy nasze miejsca cotygodniowych spotkań? Czy wyczekujemy najbliższego zebrania oraz możliwości zobaczenia się z naszymi braćmi i siostrami?

² W naszych warunkach taką Salą Królestwa jest każde miejsce zebrań zborowych. Powinniśmy więc cenić sobie te miejsca. Jak się przejawia takie docenianie? Świadczy o tym całe nasze zachowanie. Czy nie mamy zwyczaju przychodzenia w ostatniej chwili? Czy starannie wycieramy obuwie albo — jeśli to jest w zwyczaju — czy przynosimy ze sobą pantofle? Chcemy, żeby miejsca, w których się spotykamy w celu wielbienia Jehowy, swoją czystością i schludnością stanowiły odbicie czystości naszego wielbienia. Powinniśmy czuć się współodpowiedzialni za stan tych miejsc wielbienia.

³ Innym przejawem doceniania zebrań, na których składamy Jehowie Bogu ofiary wychwalania, jest stosowny ubiór. Przez właściwy ubiór możemy przyozdabiać zebranie zborowe w wartości duchowe (1 Tym. 2:9, 10). Dodatkowym powodem do ubierania się skromnie i godnie jest okoliczność, że na nasze zebrania przychodzą nowi. Zapewne słyszeli, że Świadkowie Jehowy ubierają się skromnie i gustownie, nie naśladując ludzi ze świata ani pod względem zachowania, ani też pod względem mody. Jakie odnieśliby wrażenie, gdyby zobaczyli kogoś ubranego inaczej? W obcisłych spodniach, minispódniczce albo młodzieńca z lokami? Jeżeli masz wątpliwości, czy jakiś strój jest odpowiedni, to lepiej go nie wkładaj, gdy idziesz na zebranie.

⁴ Każdy z nas od czasu do czasu wybiera się do kogoś z wizytą albo sam przyjmuje gości. Czy — jeśli jesteś gospodynią — witasz gości w poplamionej sukience, przydeptanych podartych pantoflach i z papilotami na głowie? Albo — jeśli jesteś gospodarzem — czy przyjmujesz ich w ubraniu roboczym i nieogolony? Chyba nie. Czy wobec tego byłoby stosowne przyjmować tak w swoim domu gości na zebraniu zborowym? A gdzie mamy zwyczaj przyjmować poważnych gości? Czy w kuchni? Warto się nad tym zastanowić, gdy mamy gościć naszych braci na zebraniu zborowym. — Mat. 18:20.

⁵ W miarę spełniania się proroctw o wielkim wzroście liczebnym ludu Bożego przybywa też uczestników naszych zebrań. Bardzo nas to raduje. Niekiedy nawet brakuje miejsc dla wszystkich. Dobrze jest wtedy zastosować rozsądne planowanie, żeby wszyscy mogli się pomieścić i żeby nie było ciasno ani duszno. Gdyby do jednego ośrodka miało przychodzić na zebrania kilka osób, a w sąsiednim byłoby przepełnienie, czy nie lepiej jest rozdzielić równomiernie głosicieli w obu ośrodkach?

⁶ Warto przy tej okazji zwrócić uwagę na jeszcze jedną sprawę. Otóż nie w każdym mieszkaniu można urządzać zebrania zborowe. Miejsca zebrań zostają uświęcone obecnością ducha Jehowy i Jego czystego ludu. Czy zatem odpowiednie byłoby mieszkanie, w którym rozpraszałby uwagę nieprzyjemny zapach albo obecność jakichś insektów (pchły, pluskwy)? Udostępnianie mieszkania na zebrania zborowe jest przywilejem. Jeżeli cenimy ten przywilej, dołożymy wszelkich starań, żeby nasz dom godnie reprezentował czyste wielbienie. Nie będzie wówczas powodu do zażenowania, gdyż nadzorcy chętnie się zgodzą na urządzanie zebrań w naszym mieszkaniu.

⁷ Dzieci i młodzież są mile widziani na naszych zebraniach. Gdy są grzeczne i dobrze ułożone, wnoszą ożywienie i radość. W programie tegorocznych zgromadzeń zwrócono nam uwagę, jak ważna jest ta sprawa. Czy wprowadziłeś już w czyn te rady? Czy twoje dzieci siedzą na zebraniu przy tobie? Czy wymagasz od nich, by uważnie słuchały programu? Czy przeciwnie, pozwalasz im w czasie zebrania bawić się, rysować, przechadzać się albo spać? Czy pomyślałeś o tym, że w ten sposób krzywdzisz swoje dziecko, nie mówiąc już o przeszkadzaniu innym? Jak twoje dziecko ma się nauczyć bojaźni przed Jehową i szacunku dla Jego widzialnej organizacji, skoro pozwalasz mu na beztroskie zachowanie wtedy, gdy jest pora na słuchanie Jehowy? Dziecko nigdy nie jest za małe, by się uczyć, że jest czas, kiedy musi być cicho. Nie powinniśmy też pozwalać dzieciom na niepotrzebne wychodzenie do ubikacji podczas zebrania, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. — Prz. 29:15.

⁸ Zebrania zborowe są postanowieniem Jehowy, umożliwiającym Jego ludowi wspólne spotykanie się i budowanie wspaniałego raju duchowego. Nie uważajmy ich za coś samo przez się zrozumiałego, lecz ceńmy je sobie, jak je cenił król Dawid, który powiedział: „Uradowałem się, gdy mi powiedziano: ‛Pójdziemy do domu Jahwe’”. — Ps. 122:1.

Wartość naszej wiary

¹ Nietrudno zauważyć, że nie wszyscy ludzie mają wiarę (2 Tes. 3:2). Nie można jej nabyć za pieniądze. Prawdziwa wiara musi być oparta na dokładnej wiedzy o Bogu i jego Słowie. Jest owocem ducha Bożego (Gal. 5:22). Wiara jest najcenniejszym skarbem, jaki posiadamy. Okazywanie wiary jest warunkiem otrzymania życia wiecznego. Bez wiary nie można podobać się Bogu (Hebr. 11:6). Apostołowie prosili Jezusa: „Przymnóż nam wiary” (Łuk. 17:5). My również powinniśmy pragnąć większej wiary. Nasza wiara powinna wzrastać i pogłębiać się w miarę nabywania wiedzy i doświadczenia w służeniu Jehowie Bogu wespół z naszymi braćmi. — 2 Tes. 1:3.

² Co to jest wiara? Jest to „zapewnione oczekiwanie rzeczy spodziewanych” oraz „widomy przejaw rzeczywistości istniejących, choć ich się nie ogląda” (Hebr. 11:1, NW). Wiara wywiera niezaprzeczalny wpływ na nasze życie (Marka 9:22-24). Wiara umożliwiła sługom Jehowy dokonanie wielu różnorodnych czynów. Jest ona bodźcem, motorem działania. (Omów kilka przykładów podanych w rozdziale 11 Listu do Hebrajczyków, odczytując na potwierdzenie odpowiednie wersety.) Ileż różnych rzeczy dokonano już dzięki wierze!

³ Również obecnie dzięki wierze możemy wiele zdziałać. Wiara powinna mieć wpływ na każdą decyzję, jaką podejmujemy w życiu. Dzięki wierze oddaliśmy się Bogu, studiujemy Słowo Boże, głosimy dobrą nowinę, czynimy uczniów, zgromadzamy się, stosujemy się do wskazówek organizacji teokratycznej, podejmujemy służbę pełnoczasową. Pod wpływem wiary nasz tryb życia w obecnym systemie rzeczy jest zupełnie inny niż tryb życia większości ludzi w świecie. Nasza wiara znajduje odbicie w czynach. — Jak. 2:18-26.

⁴ Dobrze jest co jakiś czas poddać analizie samego siebie w celu stwierdzenia, jak silna jest nasza wiara (2 Kor. 13:5). Zastanów się: Do czego mnie osobiście pobudza wiara? Czy studiuję Słowo Boże? Czy regularnie uczęszczam na zebrania zborowe? Czy interesują mnie sprawy duchowe? Czy troszczę się przede wszystkim o sprawy Królestwa? Jak wielkie zaufanie pokładam w oznajmionym zamierzeniu Jehowy? Czy praca dla Niego sprawia mi radość? (Jak. 1:25) Silna wiara pomaga w przeciwstawieniu się uczynkom ciała (Judy 3). Spełnianie woli Bożej jest prawdziwym błogosławieństwem (1 Jana 2:15-17). Wiara zapewnia ochronę. — Efez. 6:16.

⁵ Jezus często podkreślał wartość wiary. Dzięki niej uda się nam pokonać przeszkody i rozwiązać problemy, które spotykamy na naszej drodze życiowej, choćby były tak wielkie jak góry (Marka 11:22-24). Nie dziwmy się, gdy nasza wiara jest wystawiana na próbę (Hebr. 11:17; Jak. 1:23; 1 Piotra 1:6, 7). Wytrwanie w próbach umacnia wiarę. Trzeba się mieć na baczności przed utratą wiary, co Paweł określił jako grzech, który nas łatwo usidla, a zdołamy tego uniknąć przez bezustanne wpatrywanie się w Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa (Hebr. 12:1, 2, NW). On zniósł sprzeciwy, hańbę i śmierć. Jak mógł tego dokonać? Dzięki wystawionej przed nim radości. Przez wiarę wyobrażał sobie Królestwo; dla tego Królestwa gotów był wyzbyć się wszystkiego. Cenił sobie przywilej usprawiedliwiania imienia i zwierzchnictwa Jehowy. Był pewien, że zostanie nagrodzony ponownym połączeniem się w niebie z Jehową, a w ustalonym przez Boga czasie otrzyma