Młodzi ludzie pytają:

Jak się przybliżyć do Boga?

„JESTEM człowiekiem, a Bóg jest nadludzki. Ja przemijam, a Bóg jest nieprzemijający. Jestem ciałem, a Bóg jest duchem. Jak wobec tego mam nawiązać z Nim stosunki?” Tak myśli dziś wielu młodych. „Czasami się zastanawiam”, mówi niejeden z nich, „czy Bóg w ogóle chce, żeby się do Niego zwracać, a może woli, żeby Go zostawić w spokoju”. Inni jeszcze powiadają: „Gdy się modlę, nie słyszę głosu, który by mi mówił, jak mam rozwiązać problemy”.

Jednakże nie wszyscy młodzi tak myślą. George Gallup junior potwierdza to w książce Religion in America 1984 (Religia w Ameryce 1984): „Nastolatki ponoć łatwiej odczuwają bliską więź z Bogiem niż dorośli”. Chociaż 95 procent zapytywanych nastolatków wyznało, że wierzy w Boga lub jakąś wyższą istotę, nie oznacza to wcale, że utrzymują z Nim jakąś więź.

Przybliżanie się do Boga to coś więcej niż tylko pokładanie wiary w Niego. Oznacza wcielanie wiary w czyn, do czego między innymi należy zawarcie przyjaźni z Bogiem. Na przykład Biblia mówi, że wierny Abraham został nazwany „przyjacielem Jehowy”. Oczywiście nawiązywanie z kimś bliskich stosunków wymaga starań. Czy jednak przyjaźń z Bogiem nie jest warta takiego wysiłku? (Jak. 2:23).

Dlaczego przyjaźń z Bogiem jest taka ważna

„Dzięki Niemu mamy życie i poruszamy się, i istniejemy” — powiedział apostoł Paweł (Dzieje 17:28). Czy ci się to podoba, czy nie, twoje życie zależy od Boga. Powietrze, którym oddychasz, pożywienie, które spożywasz, woda, którą pijesz — to tylko część tego, o co On się zatroszczył. Czy nie mamy więc długu wdzięczności wobec Niego? Już samo to wystarcza, żeby chcieć się przybliżyć do Boga (Rodz. 1:27, 28; Ps. 104:14). Są jednak jeszcze inne powody, aby tak postąpić.

„Do człowieka, który idzie, nie należy nawet pokierowanie swoimi krokami” — mówi Biblia. To nie znaczy, że człowiek nie może tego próbować, ale bez wskazówek Bożych po prostu temu nie podoła (Jer. 10:23; Prz. 12:15). Wojny, przestępstwa, przemoc, zanieczyszczanie środowiska i wiele innych aktualnych problemów potwierdza dziś tę prawdę. Ludzkość ponosi wielkie szkody dlatego, że nie jest blisko Boga. A co z tobą jako jednostką?

Przyjaźń z Bogiem pomoże ci się uporać z osobistymi problemami. Człowiek „krótkie ma życie i pełne boleści” — czytamy w Biblii (Joba 14:1, Biblia poznańska). Jednakże dzięki wskazówkom, które Bóg dał nam przez swoje Słowo, może On tobą pokierować w sposób zapewniający ci trwałą pomyślność. „Ufaj Jehowie całym sercem twoim i nie opieraj się na własnym zrozumieniu” — radzi Biblia. „We wszystkich swoich drogach zważaj na Niego, a On sam wyprostuje twoje ścieżki” (Prz. 3:5, 6; Ps. 16:11).

Bóg interesuje się również twoją przyszłą pomyślnością. Gdy się pomyśli, że dla tych, którzy Go szczerze szukają, Bóg przewidział życie wieczne na ziemi, i to w pokojowych, sprawiedliwych warunkach, przybliżenie się do Niego staje się ważniejsze (Jana 17:3; Ps. 37:9-11, 29; Obj. 21:3, 4). Co mógłbyś najpierw zrobić, żeby się do Niego przybliżyć?

Poznawaj Boga

Zanim się z kimś serdecznie zaprzyjaźnisz, musisz go wpierw poznać. Czy uznałbyś kogoś za przyjaciela na chybił trafił — nie znając jego imienia, osobowości, zainteresowań, a nawet jego głębszych myśli i uczuć? Chyba nie. Tak samo musisz się najpierw czegoś dowiedzieć o Bogu, żeby się do Niego przybliżyć (Jana 17:3). Zacznij od studiowania Biblii. To ci pomoże poznać Boga jako osobę. Dowiesz się, jakie są Jego myśli i czego od ciebie oczekuje.

Co prawda Biblię napisano językiem dość jasnym i zrozumiałym, jednak studiowanie jej wymaga pewnej systematyczności. Niestety, dla większości ludzi Biblia jest ciągle jeszcze dziełem nieznanym, którego nie przeczytali. Z pewnej ankiety przeprowadzonej wśród młodzieży przez Instytut Gallupa wynika, że „tylko mniej więcej jeden na ośmiu nastolatków (12%) czyta Biblię codziennie i że 30% z nich nigdy nie zagląda do tej Księgi lub nie może sobie przypomnieć, kiedy to zrobiło ostatnim razem”. Jest rzeczą interesującą, że 52% ankietowanych oświadczyło, że codziennie czyta gazetę. Żeby jednak ‛uprzytomnić sobie, co jest wolą Jehowy’, musimy czytać Jego Słowo regularnie (Efez. 5:17; Joz. 1:8).

Chcąc jednak przybliżyć się do Boga, nie wystarczy poznać jedynie kilka faktów o Nim. Każda więź wymaga jakiejś formy komunikowania się. Z Jehową Bogiem utrzymujemy kontakt przez modlitwę.

Rozmawiaj z nim

Niektórym młodym rozmowa z Bogiem w modlitwie wydaje się czymś niedorzecznym, fantastycznym lub nierealnym. Inaczej myśli 17-letnia Laverne: „Trudno mówić o utrzymywaniu z kimś osobistych stosunków, jeśli się z nim nie rozmawia”. Oczywiście wiedza o Bogu jest sprawą ważną. Ale niezależnie od zasobu wiedzy o Nim, wszelkie twoje starania byłyby daremne, gdybyś się nie modlił regularnie.

Lynda wychowywała się w rodzinie chrześcijańskiej. O swoich latach młodzieńczych mówi: „Przez wszystkie te lata rzadko opuszczałam zebrania chrześcijańskie i nie było miesiąca, żebym nie chodziła głosić od domu do domu, ale w gruncie rzeczy nigdy nie nawiązałam bliskiej, osobistej więzi z Jehową”. A co jej pomogło, gdy w pewnym okresie życia musiała się zmagać z trudnościami i napięciami wewnętrznymi? „Przez wiele dni bezustannie się modliłam, aby znaleźć rozwiązanie swoich problemów”. Wkrótce uświadomiła sobie, iż Jehowa jej pomoże i zdołała się z nimi uporać.

Czy miewasz nieraz takie uczucie, jak Lynda, że spełniasz dobre uczynki chrześcijańskie, a mimo to nie przybliżasz się do Boga? Czy próbowałeś wyznać Mu to w modlitwie? Biblia mówi całkiem jasno: „Jehowa jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają” (Ps. 145:18). Dlatego zachęca nas, żebyśmy ‛bezustannie się modlili’, ‛nie ustawali w modlitwie’ i ‛wciąż modlili się przy każdej sposobności’ (Mat. 26:41; Rzym. 12:12; Efez. 6:18). To wcale nie znaczy, że trzeba spędzać na modlitwie cały czas, to jest 24 godziny na dobę, ale należy to czynić regularnie. Czy jednak Bóg wysłucha twoje modlitwy?

Tak, jeśli spełniasz Jego warunki co do modlitwy i jeśli prosisz o to, co jest słuszne. Jezus Chrystus podał nam wzorcową modlitwę (Łuk. 11:1-4). Uczeń Jakub swego czasu powiedział do niektórych chrześcijan: „Prosicie, a jednakże nie otrzymujecie, ponieważ prosicie na zły cel” (Jak. 4:3). Jeśli więc modlisz się z przyczyn samolubnych lub bez uwzględnienia woli Bożej, to nie spodziewaj się, że On cię wysłucha.

Jednakże zwykła rozmowa z Bogiem niekoniecznie musi być modlitwą. Modlitwa powinna świadczyć o przywiązaniu, zaufaniu, szacunku i o uczuciu zależności od Boga. Otwórz przed Nim serce jak przed wyrozumiałym ojcem. „We wszystkim przez modlitwę (...) niech prośby wasze staną się znane Bogu” (Filip. 4:6). Przybliżenie się do Boga wymaga czegoś więcej niż wiedzy i modlitwy. Trzeba sobie zadać trud, by dostosować swe życie do zasad biblijnych.

Przykładaj się

Mężczyźni, kobiety i młodociani nie szczędzą czasu ani wysiłków, a nawet znoszą trudności, aby osiągać swoje cele. Na przykład olimpijska gwiazda jazdy figurowej na lodzie Peggy Fleming w okresie od 9 do 19 roku życia spędziła ponad 20 000 godzin — przeciętnie po pięć godzin dziennie — na ćwiczeniach i treningu do olimpiady. Co było jej celem? Złoty medal. Czy przybliżanie się do Boga nie miałoby również wymagać odpowiednich wysiłków?

W Słowie Bożym czytamy: „Zrzućcie starą osobowość” oraz: „Porzućcie ukształtowanie według tego systemu rzeczy” (Kol. 3:9; Rzym. 12:2). Oznacza to dokładanie nieustannych starań z twojej strony. Nigdy nie przybliżysz się do Boga, jeśli nic w tej sprawie nie zrobisz.

Jeżeli więc chcesz się przybliżyć do Boga, to musisz Go poznać, rozmawiać z Nim w modlitwie i przykładać się do postępowania zgodnego z Jego wolą. Tak więc ludzie mogą ‛szukać Boga, czy by Go czasem nie mogli po omacku wyczuć i rzeczywiście znaleźć, choć w istocie nie jest daleko od każdego z nas’ (Dzieje 17:27).

[Napis na stronie 15]

Przybliżenie się do Boga to coś więcej niż tylko pokładanie wiary w Niego.

[Napis na stronie 16]

Nigdy nie przybliżysz się do Boga, jeśli nic w tej sprawie nie zrobisz.

[Ilustracja na stronie 15]

Wielu nie szczędzi starań, aby osiągnąć swoje cele. Czy przybliżanie się do Boga miałoby wymagać mniej wysiłku?