sprawą porywczych, wynaturzonych „olbrzymów” (1 Mojżeszowa 6:4, 12, 13; Łukasza 17:26). Nic więc dziwnego, iż Szatan ucieka się do podstępnych działań i chytrych metod, by wylać swój gniew zwłaszcza na lud Boży (1 Piotra 5:8; Objawienie 12:17).

22. Jakich błogosławieństw możemy się spodziewać, gdy Szatan już przestanie nam szkodzić?

²² Końcowe rozdziały biblijnej księgi noszącej imię Hioba nawet nie wspominają o Szatanie. Jego podły zarzut, iż ludzie nie dochowają Bogu wierności, został obalony dzięki nieskazitelnej postawie tego męża. Podobnie w niedalekiej przyszłości, gdy „wielka rzesza” osób obstających przy nieskazitelnym postępowaniu ‛wyjdzie z wielkiego ucisku’, Szatan zostanie wrzucony do otchłani. Wierni mężczyźni i kobiety, nie wyłączając Hioba, razem z tą „wielką rzeszą” będą się radować rajskimi błogosławieństwami, wspanialszymi nawet od tych, którymi nagrodzony został Hiob! (Objawienie 7:9-17; 20:1-3, 11-13; Joba 14:13).

Naród trwający w nieskazitelności

„Otwórzcie bramy, niech wejdzie naród prawy, który przestrzega wiernego postępowania” (IZAJASZA 26:2, NW).

1. Dlaczego wypowiedź Izajasza o „narodzie prawym” może budzić zdziwienie?

DZISIEJSZE narody bardzo się od siebie różnią. W jednych panuje demokracja, w innych dyktatura. Jedne są bogate, inne biedne. Ale jest coś, co je łączy: Wszystkie należą do świata, którego bogiem jest Szatan (2 Koryntian 4:4). Z tego względu dziwne mogą się wydawać słowa zanotowane przez Izajasza: „Otwórzcie bramy, niech wejdzie naród prawy, który przestrzega wiernego postępowania” (Izajasza 26:2, NW). Czy w ogóle istnieje jakiś prawy naród? Owszem, gdyż proroctwo zapowiedziało, że pojawi się on w naszych czasach. Ale jak rozpoznać ów niezwykły naród?

2. Kto tworzy ów „naród prawy” i skąd o tym wiadomo?

² W Księdze Izajasza 26:2 według Przekładu Nowego Świata oznajmiono, że ów naród „przestrzega wiernego postępowania”. Biblia gdańska mówi w tym miejscu, iż jest to „naród sprawiedliwy, który strzeże prawdy”. Obydwa te opisy są trafne. W gruncie rzeczy ten prawy naród można łatwo rozpoznać, gdyż tylko on uznaje panowanie Chrystusa jako Króla, wobec czego nie należy do szatańskiego świata (Jana 17:16). Z tej też przyczyny członkowie owego ludu są znani jako ci, którzy ‛trwają w swym szlachetnym postępowaniu wśród narodów’. Obrali styl życia przynoszący chwałę Bogu (1 Piotra 2:12). Co więcej, bez względu na to, w jakim zakątku świata mieszkają, należą do „zboru Boga żywego, [będącego] filarem i podporą prawdy” (1 Tymoteusza 3:15). Opowiadają się za prawdą, toteż odrzucają pogańskie filozofie rozpowszechnione w chrześcijaństwie, bronią zaś „nie sfałszowanego mleka mającego związek ze słowem” — Słowem Bożym, Biblią (1 Piotra 2:2). Ponadto „wszelkiemu stworzeniu pod niebem” gorliwie głoszą dobrą nowinę o Królestwie (Kolosan 1:23). Czyż można mieć jakiekolwiek wątpliwości, że ów naród to ostatek członków „Izraela Bożego”, czyli zbór chrześcijan namaszczonych duchem? Jest to zupełnie oczywiste! (Galatów 6:16).

Narodziny narodu

3. Opisz, jak narodził się ów prawy naród.

³ Kiedy się narodził ów „naród prawy”? Jego pojawienie się zostało proroczo zapowiedziane przez Izajasza. W Księdze Izajasza 66:7, 8 czytamy: „Zanim zaczęły ją [górę Syjon] chwytać bóle porodowe, już urodziła. Zanim zdołała zaznać udręk rodzenia, nawet powiła dziecko płci męskiej. (...) Syjon bowiem chwyciły bóle porodowe i zarazem już narodzili się synowie” (NW). Rzecz w najwyższym stopniu niezwykła — niebiańska organizacja Boża, czyli Syjon, miała jeszcze przed zaznaniem bólów porodowych powić „dziecko płci męskiej”. W roku 1914 w niebie zostało zrodzone mesjańskie Królestwo (Objawienie 12:5). Potem, gdy liczne państwa pogrążyły się w zamęcie pierwszej wojny światowej, chrześcijańscy pomazańcy przeżywali ogromne trudności oraz byli zaciekle prześladowani. Wreszcie w roku 1919 narodził się na ziemi duchowy naród, owo „dziecko płci męskiej”. W ten sposób Syjon ‛urodził synów’, czyli namaszczonych duchem członków nowego, ‛prawego narodu’, którzy zostali przygotowani, by coraz szerzej rozwijać działalność ewangelizacyjną (Mateusza 24:3, 7, 8, 14; 1 Piotra 2:9).

4. Dlaczego prawy naród Boży musi usilnie zabiegać o zachowanie nieskazitelności?

⁴ Od samego początku nieskazitelna lojalność tego narodu była poddawana ciężkim próbom. Dlaczego? Kiedy narodziło się niebiańskie Królestwo, na ziemię zostali zrzuceni Szatan i jego demony. Donośny głos obwieścił: „Teraz nastało wybawienie i moc, i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem! A oni go zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swego świadczenia i nie miłowali swych dusz nawet w obliczu śmierci”. Wskutek tego Szatan zapłonął wielkim gniewem „i odszedł, aby toczyć wojnę z pozostałymi z (...) potomstwa [niewiasty], którzy przestrzegają przykazań Bożych i obstają przy świadczeniu o Jezusie”. Pomimo zaciekłych ataków Szatana pomazańcy zachowali niezłomność. Aż po dziś dzień gorliwi członkowie prawego narodu Bożego okazują wiarę w krew Jezusa, przelaną na okup, a swą nieskazitelnością „nawet w obliczu śmierci” dostarczają Jehowie odpowiedzi na zarzuty podniesione przez wielkiego szydercę (Objawienie 12:1, 5, 9-12, 17; Przypowieści 27:11).

5. Jakie piękne nastawienie nowożytnych Świadków pomogło im wytrwać w nieskazitelnym oddaniu?

⁵ W roku 1919, kiedy to rozpoczęło się nowożytne dzieło głoszenia o Królestwie Bożym, Badacze Pisma Świętego — jak wówczas nazywano Świadków Jehowy — byli nieliczni, ale żywili silną wiarę. Stali się pierwszymi członkami ‛miasta mocnego, mającego wybawienie za swe mury i obwałowanie’. Pokładali ufność w „Jah, Jehowie, [który] jest Skałą czasów niezmierzonych” (Izajasza 26:1, 3, 4, NW). Obwieszczali tak jak ongiś Mojżesz: „Imię Pana głosić będę, oddajcie uwielbienie Bogu naszemu. On jest skałą! Doskonałe jest dzieło jego, gdyż wszystkie drogi jego są prawe, jest Bogiem wiernym, bez fałszu, sprawiedliwy On i prawy” (5 Mojżeszowa 32:3, 4).

6. Jak Jehowa błogosławi swemu ludowi w obecnych dniach ostatnich?

⁶ Od tamtej pory bramy Królestwa Bożego są szeroko otwarte. Najpierw został zgromadzony ostatek 144 000 pomazańców, a teraz przyłącza się do niego wielka rzesza „drugich owiec”, by razem z nim głosić o Bożym zamierzeniu co do Królestwa (Jana 10:16).