8 „Hades”, „Szeol” — powszechny grób ludzkości

(gr. ᾅδης [háides]; łac. inferʹnus; hebr. שאול [szeʼòl]; syr. sziul)

Błędne tłumaczenie: „piekło”

Słowo „Hades” — w 10 miejscach

Słowo „Hades” prawdopodobnie oznacza „miejsce, którego nie widać” i występuje w Przekładzie Nowego Świata Chrześcijańskich Pism Greckich 10 razy: w Mateusza 11:23; 16:18; Łukasza 10:15; 16:23; w Dziejach 2:27, 31; Objawieniu 1:18; 6:8; 20:13, 14.

Jak wynika z Dziejów 2:27, gdzie Piotr cytuje Psalm 16:10, Hades oznacza to samo, co Szeol, mianowicie powszechny grób ludzkości (w odróżnieniu od greckiego táfos, czyli pojedynczego grobu). Łacińskim odpowiednikiem Hadesu jest inférnus (czasami ínferus). Wyraz ten oznacza „położony poniżej; niższy region” i trafnie określa powszechny grób ludzkości. Stanowi zatem stosowny odpowiednik terminów używanych w językach greckim i hebrajskim.

W natchnionym Piśmie Świętym słowa „Hades” i „Szeol” są kojarzone ze śmiercią i umarłymi, a nie z życiem i żywymi (Objawienie 20:13). Same w sobie nie zawierają one żadnej myśli o doznawaniu przyjemności albo bólu ani tego nie sugerują.

Słowo „Szeol” — w 66 miejscach

W Pismach Hebrajskich w Przekładzie Nowego Świata (ang.) słowo „Szeol” występuje 66 razy, mianowicie w Rodzaju 37:35; 42:38; 44:29, 31; Liczb 16:30, 33; Powtórzonego Prawa 32:22; 1 Samuela 2:6; 2 Samuela 22:6; 1 Królów 2:6, 9; Hioba 7:9; 11:8; 14:13; 17:13, 16; 21:13; 24:19; 26:6; w Psalmie 6:5; 9:17; 16:10; 18:5; 30:3; 31:17; 49:14, 14, 15; 55:15; 86:13; 88:3; 89:48; 116:3; 139:8; 141:7; Przysłów 1:12; 5:5; 7:27; 9:18; 15:11, 24; 23:14; 27:20; 30:16; Kaznodziei 9:10; w Pieśni Salomona 8:6; w Izajasza 5:14; [7:11]; 14:9, 11, 15; 28:15, 18; 38:10, 18; 57:9; Ezechiela 31:15, 16, 17; 32:21, 27; Ozeasza 13:14, 14; Amosa 9:2; Jonasza 2:2; Habakuka 2:5.

Wyraz „Szeol” w Pismach Hebrajskich według Przekładu Nowego Świata można znaleźć we wszystkich 65 miejscach, w których zawiera je Biblia Hebraica Stuttgartensia (wydanie z roku 1977), a w jeszcze jednym miejscu — w Izajasza 7:11 — użyto go po dokonaniu drobnej zmiany znaków samogłoskowych. W przekładzie tym konsekwentnie stosowanym odpowiednikiem hebrajskiego słowa szeʼòl jest określenie „Szeol”. W greckiej Septuagincie z reguły tłumaczono je na háides.

Próbowano już różnie wyjaśnić etymologię hebrajskiego słowa szeʼòl, ale najprawdopodobniej pochodzi ono od czasownika שּׁאל (szaʼál), oznaczającego „prosić” lub „domagać się”. Wynikałoby z tego, że Szeol to miejsce (nie stan), które prosi lub dopomina się o wszystkich bez wyjątku i przyjmuje zmarłych ludzi. (Zobacz przypisy do Rodzaju 37:35 i Izajasza 7:11 w NW Ref. Bi.). Znajduje się w ziemi, zawsze jest kojarzone z umarłymi i najwyraźniej oznacza powszechny grób ludzkości, ziemskie (nie morskie) miejsce przebywania zmarłych. Natomiast hebrajskie słowo kéwer oznacza pojedynczy grób lub miejsce pogrzebania (Rodzaju 23:4, 6, 9, 20).