ROZDZIAŁ 8
Moc odtwórcza — Jehowa ‛czyni wszystko nowe’
1, 2. Jakie straty ponoszą dzisiaj ludzie i jak to na nich wpływa?
DZIECKO zgubiło albo popsuło zabawkę i zalewa się łzami. Płacze tak żałośnie, że aż serce się kraje. Ale po chwili się rozpromienia, bo mama lub tata oddaje mu ulubiony przedmiot. Dla rodziców odnalezienie czy naprawienie takiego drobiazgu to nic trudnego. Tymczasem uszczęśliwione dziecko nie może wyjść z podziwu. Odzyskało coś, co wydawało się stracone!
2 Jehowa, najwspanialszy Ojciec, również ma moc odtwarzania tego, co Jego dzieci na ziemi mogą uznać za bezpowrotnie zaprzepaszczone. Oczywiście nie chodzi o zwykłe zabawki. W obecnych „krytycznych czasach, trudnych do zniesienia”, ponosimy znacznie poważniejsze straty (2 Tymoteusza 3:1-5). Ludziom nieustannie grozi utrata wielu cennych dóbr, takich jak dom i innego rodzaju mienie, praca czy zdrowie. Z niepokojem myślimy też o degradacji środowiska naturalnego i co za tym idzie, o wymieraniu licznych gatunków. Ale nic nie rani nas równie dotkliwie jak śmierć kogoś bliskiego. Często nie możemy sobie wtedy poradzić z bezsilnością i poczuciem straty (2 Samuela 18:33).
3. Jaką pokrzepiającą zapowiedź zawarto w Dziejach Apostolskich 3:21 i jak Jehowa ją spełni?
3 Wiedza o odtwórczej mocy Jehowy może nas więc bardzo podnosić na duchu. Jak się przekonamy, istnieje ogromna różnorodność tego, co On potrafi odtworzyć i co rzeczywiście odtworzy dla dobra swoich dzieci na ziemi. Z Biblii dowiadujemy się, że zamierzył ‛przywrócić wszystko’ (Dzieje 3:21). Posłuży się do tego mesjańskim Królestwem, w którym władzę sprawuje Jego Syn, Jezus Chrystus. Dowody wskazują, że zaczęło ono panować w niebie w roku 1914 (Mateusza 24:3-14)a. Co więc zostanie ‛przywrócone’, czyli odtworzone? Rozważmy niektóre wspaniałe dokonania Jehowy w tej dziedzinie. Jedno z nich widzimy już dzisiaj. Kolejnych wielkich dzieł możemy się spodziewać w przyszłości.
Odrodzenie czystego wielbienia Boga
4, 5. Co spotkało lud Boży w roku 607 p.n.e., jaką jednak nadzieję dał im Jehowa?
4 Jehowa przywrócił już między innymi czyste wielbienie. Aby lepiej zrozumieć, co to oznacza, przeanalizujmy krótko dzieje królestwa judzkiego. Dzięki temu dowiemy się, w jak niezwykły sposób Jehowa korzysta ze swojej mocy odtwórczej (Rzymian 15:4).
5 Wyobraźmy sobie, co czuli wierni Bogu Żydzi, gdy w roku 607 p.n.e. Jerozolima legła w gruzach. Zburzono ich ukochane miasto wraz z murami. Co gorsza, w ruiny obrócono również imponującą świątynię wzniesioną przez Salomona, jedyny na ziemi ośrodek czystego wielbienia Jehowy (Psalm 79:1). Tych, którzy przeżyli, zabrano do Babilonu, a ich opustoszała ojczyzna stała się siedliskiem dzikich zwierząt (Jeremiasza 9:11). Z ludzkiego punktu widzenia mogło się wydawać, że wszystko przepadło (Psalm 137:1). Ale Jehowa, który dużo wcześniej zapowiedział tę zagładę, dał też podstawę do nadziei na przyszłe odrodzenie.
6-8. (a) Jaki temat wiele razy poruszali prorocy hebrajscy i jak te zapowiedzi spełniły się po raz pierwszy? (b) W jaki sposób wiele proroctw o odrodzeniu spełniło się na nowożytnym ludzie Bożym?
6 O odrodzeniu wiele razy wspominali hebrajscy prorocyb. Za ich pośrednictwem Jehowa obiecał, że ziemia izraelska wróci do dawnego stanu — znów będzie żyzna, zamieszkana oraz strzeżona przed dzikimi zwierzętami i atakiem wrogów. Stanie się prawdziwym rajem! (Izajasza 65:25; Ezechiela 34:25; 36:35). Przede wszystkim jednak miała nastąpić odnowa czystego wielbienia i odbudowa świątyni (Micheasza 4:1-5). Proroctwa te budziły w żydowskich wygnańcach nadzieję, która pomogła im przetrwać 70-letnią niewolę w Babilonie.
7 Czas odrodzenia w końcu nadszedł. Wyzwoleni z Babilonu Żydzi wrócili do Jerozolimy i odbudowali świątynię Jehowy (Ezdrasza 1:1, 2). Dopóki oddawali Mu cześć w czysty sposób, On im błogosławił i zapewniał urodzaj i dobrobyt. Chronił ich przed wrogami oraz dzikimi zwierzętami, które przez dziesięciolecia rozpanoszyły się w ich kraju. Na pewno bardzo się cieszyli, że Jehowa użył swojej mocy odtwórczej dla ich dobra! Ale proroctwa o odrodzeniu spełniły się wtedy tylko wstępnie i w ograniczonej mierze. Na większą skalę miały się urzeczywistnić dopiero „pod koniec dni” — w naszych czasach, po objęciu tronu przez dawno obiecanego Dziedzica króla Dawida (Izajasza 2:2-4; 9:6, 7).
8 Kiedy w roku 1914 Jezus zaczął panować w niebiańskim Królestwie, szybko zatroszczył się o duchowe potrzeby wiernego ludu Bożego na ziemi. Podobnie jak w roku 537 p.n.e. perski zdobywca Cyrus wyzwolił z Babilonu ostatek narodu żydowskiego, tak Jezus uwolnił ostatek Żydów duchowych — swoich naśladowców — z niewoli „Babilonu Wielkiego”, czyli spod wpływu religii fałszywych (Objawienie 18:1-5; Rzymian 2:29). W roku 1919 czyste wielbienie Boga odzyskało w życiu prawdziwych chrześcijan właściwe miejsce (Malachiasza 3:1-5). Zaczęli je odtąd praktykować w oczyszczonej świątyni duchowej, powołanej do istnienia przez Jehowę. Dlaczego ma to dla nas takie znaczenie?
Dlaczego odrodzenie duchowe jest tak ważne
9. Jak po czasach apostolskich kościoły chrześcijaństwa wypaczyły sposób wielbienia Boga i co Jehowa zrobił w naszych czasach?
9 Zbadajmy historię. Chrześcijanie w I wieku zaznawali licznych błogosławieństw duchowych. Ale Jezus i apostołowie zapowiadali, że religia prawdziwa zostanie skażona i zaniknie (Mateusza 13:24-30; Dzieje 20:29, 30). Po czasach apostolskich powstało tak zwane chrześcijaństwo. Jego duchowni przyjęli pogańskie nauki i zwyczaje. Praktycznie uniemożliwiali ludziom zbliżenie się do Boga. Przedstawiali Go jako niepojętą Trójcę i uczyli, że należy wyznawać grzechy księżom oraz modlić się do Marii i różnych „świętych” zamiast do Jehowy. Co Jehowa zrobił po stuleciach takiego odstępstwa? Przystąpił do działania i w świecie pełnym fałszu i bezbożnych praktyk przywrócił czyste wielbienie! Bez przesady można powiedzieć, że to odrodzenie duchowe należy do najważniejszych wydarzeń czasów nowożytnych.
10, 11. (a) Jakie dwa elementy składają się na raj duchowy i co to oznacza dla ciebie? (b) Jakich ludzi Jehowa zgromadza w raju duchowym i jaki zaszczyt ich spotka?
10 Obecnie więc prawdziwi chrześcijanie żyją w raju duchowym, który coraz bardziej i bardziej rozkwita. Co składa się na ten raj? Głównie dwa elementy. Pierwszym jest czysta forma oddawania czci Bogu, Jehowie. Pokazał On nam, jak wielbić Go w sposób wolny od kłamstw i wypaczeń. Zaopatruje nas też w pokarm duchowy. Dzięki temu możemy Go poznawać, zaskarbiać sobie Jego uznanie i utrzymywać z Nim przyjacielskie relacje (Jana 4:24). Drugi aspekt tego raju to ludzie. Jak zapowiedział Izajasz, Jehowa „pod koniec dni” uczy swoich czcicieli żyć z innymi w pokoju. Sprawia, że nie toczymy między sobą wojen. Pomimo naszej niedoskonałości pomaga nam „włożyć na siebie nową osobowość”. Błogosławi naszym wysiłkom, dając nam swojego świętego ducha, pod którego wpływem rozwijają się w nas piękne przymioty (Efezjan 4:22-24; Galatów 5:22, 23). Gdy poddajesz się jego oddziaływaniu, naprawdę stajesz się cząstką raju duchowego.
11 Do tego raju Jehowa przyprowadza ludzi, których darzy miłością — kochających Jego samego, kochających pokój oraz „świadomych swoich potrzeb duchowych” (Mateusza 5:3). Takie osoby będą mieć zaszczyt zobaczyć na własne oczy jeszcze wspanialsze rzeczy, których Jehowa dokona dla ludzi i całej ziemi.
„Popatrz! Czynię wszystko nowe”
12, 13. (a) Dlaczego proroctwa o odtworzeniu muszą się spełnić w jeszcze inny sposób? (b) Jaki zamiar co do ziemi wyjawił Jehowa w Edenie i dlaczego wzbudza to w nas nadzieję na przyszłość?
12 Wiele proroctw o odtworzeniu najwyraźniej odnosi się nie tylko do odrodzenia duchowego. Na przykład Izajasz pisał, że chorzy, kulawi, niewidomi i niesłyszący będą kiedyś uzdrowieni i — co więcej — że ‛na zawsze zostanie usunięta śmierć’ (Izajasza 25:8; 35:1-7). W starożytnym Izraelu obietnice te nie urzeczywistniły się dosłownie. Obecnie również widzimy jedynie ich duchowe spełnienie, ale mamy mocne podstawy, by wierzyć, że w przyszłości spełnią się wszystkie w sposób literalny. Skąd o tym wiemy?
13 Już w Edenie Jehowa wyjawił swoje zamierzenie co do naszej planety: chciał, żeby była zamieszkana przez szczęśliwą, zdrową i zjednoczoną rodzinę ludzką. Mężczyźnie i kobiecie powierzył opiekę nad ziemią i żyjącymi na niej stworzeniami — polecił im przekształcić ją całą w raj (Rodzaju 1:28). Bardzo to odbiega od dzisiejszego stanu rzeczy. Możemy być jednak pewni, że Jehowa nigdy nie pozwoli udaremnić swoich zamiarów (Izajasza 55:10, 11). Ogólnoziemski raj na pewno powstanie — dzięki Jezusowi, którego Jehowa powołał na tron w mesjańskim Królestwie (Łukasza 23:43).
14, 15. (a) Jak Jehowa ‛uczyni wszystko nowe’? (b) Jak będzie wyglądać życie w raju i czego najbardziej wyczekujesz?
14 Wyobraźmy sobie, że cała ziemia jest rajem! Jehowa tak mówi o tych czasach: „Popatrz! Czynię wszystko nowe” (Objawienie 21:5). Zastanówmy się, co to będzie oznaczać. Kiedy Jehowa użyje mocy niszczycielskiej, żeby unicestwić ten niegodziwy stary świat, pozostaną tylko „nowe niebo i nowa ziemia”. Tak więc nowy rząd w niebie zacznie sprawować władzę nad nowym społeczeństwem na ziemi, złożonym z osób, które będą kochać Jehowę i spełniać Jego wolę (2 Piotra 3:13). Skończy się działanie Szatana i demonów (Objawienie 20:3). Po raz pierwszy od tysięcy lat ludzie zostaną uwolnieni od ich szkodliwego, deprawującego wpływu. Z całą pewnością wszyscy poczują ogromną ulgę.
15 Nareszcie będziemy mogli troszczyć się o naszą zachwycającą planetę, tak jak to miało być od początku. Wykazuje ona naturalne zdolności regeneracyjne. Skażone jeziora i rzeki potrafią się same oczyścić, jeśli tylko usunie się źródło zanieczyszczeń. A krajobrazy zniszczone wojnami odzyskują dawne piękno, gdy walki ustają. Jak przyjemnie będzie pracować, nie szkodząc ziemi, i pomagać przekształcać ją w park, ogólnoświatowy ogród Eden, pełen najrozmaitszych form życia! Człowiek przestanie bezmyślnie niszczyć florę i faunę — będzie żyć w harmonii z całym dziełem stwórczym na naszym globie. Nawet dzieci nie będą musiały się bać dzikich zwierząt (Izajasza 9:6, 7; 11:1-9).
16. Jakie odrodzenie czeka w raju każdego człowieka wiernego Bogu?
16 Poza tym każdy doświadczy odrodzenia na samym sobie. Ci, którzy przeżyją Armagedon, będą cudownie uzdrawiani na skalę ogólnoświatową. Dzięki mocy Bożej Jezus — podobnie jak to robił wtedy, gdy przebywał na ziemi — przywróci niewidomym wzrok, głuchym słuch, a kulawym i niedołężnym sprawność (Mateusza 15:30). Ludzie starsi odzyskają młodzieńcze siły, zdrowie i wigor (Hioba 33:25). Znikną zmarszczki, wyprostują się kalekie ręce i nogi, a ciało znów stanie się jędrne. Wszystkim ludziom wiernym Bogu stopniowo przestaną dawać się we znaki skutki grzechu i niedoskonałości. Z całego serca będziemy dziękować Jehowie, że posłużył się swoją niezwykłą mocą odtwórczą! A teraz zajmijmy się pewnym szczególnie wzruszającym aspektem tego pasjonującego okresu odnowy.
Przywrócenie życia zmarłym
17, 18. (a) Za co Jezus zganił saduceuszy? (b) W jakich okolicznościach Eliasz poprosił Jehowę o wzbudzenie kogoś z martwych?
17 W I wieku n.e. przywódcy religijni zwani saduceuszami nie wierzyli w zmartwychwstanie. Jezus ich za to zganił: „Jesteście w błędzie, bo nie znacie ani Pism, ani mocy Bożej” (Mateusza 22:29). Biblia rzeczywiście wyjawia, że Jehowa ma moc wskrzeszania umarłych. Czego się z niej dowiadujemy?
18 Przenieśmy się w czasy Eliasza. Pewna wdowa trzyma w ramionach bezwładne ciało swojego jedynego synka. Chłopiec nie żyje. Prorok Eliasz, który jakiś czas gościł u tej kobiety, musi być wstrząśnięty. Wcześniej pomógł uchronić jej dziecko od głodu. Na pewno przywiązał się do niego. Matka jest zrozpaczona. Syn był jedynym żywym wspomnieniem, jakie jej pozostało po zmarłym mężu. Liczyła, że zatroszczy się o nią na starość. Jest zdezorientowana i zaczyna się martwić, że została ukarana za jakiś dawny błąd. To jeszcze bardziej pogrąża ją w smutku. Eliasz nie może dłużej patrzeć na jej udrękę. Delikatnie bierze martwego chłopca z objęć matki, zanosi do swojego pokoju i błaga Jehowę Boga, żeby przywrócił dziecku życie (1 Królów 17:8-21).
19, 20. (a) Jak Abraham dowiódł swojej wiary w moc odtwórczą Jehowy i jakie miał do tego podstawy? (b) Jak Jehowa nagrodził wiarę Eliasza?
19 Eliasz nie był pierwszą osobą, która wierzyła w zmartwychwstanie. Silne przekonanie o tym, że Jehowa dysponuje taką mocą odtwórczą, już setki lat wcześniej miał Abraham — i opierał się na mocnych podstawach. Kiedy miał 100 lat, a Sara 90, Jehowa dokonał cudu, żeby przywrócić im zanikłe zdolności rozrodcze i żeby Sara mogła urodzić syna (Rodzaju 17:17; 21:2, 3). Później, gdy był on już dorosły, Bóg polecił złożyć go w ofierze. Abraham dał wtedy dowód głębokiej wiary, ponieważ uważał, że Jehowa potrafi wskrzesić jego ukochanego syna Izaaka (Hebrajczyków 11:17-19). Zapewne dlatego przed wejściem na górę, na której miał go ofiarować, powiedział sługom, że wróci razem z nim (Rodzaju 22:5).
„Patrz, twój syn żyje”!
20 Jehowa oszczędził Izaaka, więc nie musiał przywracać mu życia. Natomiast wspomniany przedtem syn wdowy był już martwy — ale nie na długo. Jehowa nagrodził wiarę proroka i wskrzesił dziecko. Eliasz oddał je matce, wypowiadając niezapomniane słowa: „Patrz, twój syn żyje” (1 Królów 17:22-24).
21, 22. (a) Czego nas uczą opisane w Biblii przypadki wskrzeszenia umarłych? (b) Kto i na jaką skalę przeprowadzi zmartwychwstanie w raju?
21 Jest to pierwsza opisana w Biblii sytuacja, w której Jehowa użył swojej mocy do przywrócenia człowiekowi życia. Później umożliwił dokonywanie takich czynów również Elizeuszowi, Jezusowi, Piotrowi i Pawłowi. Oczywiście ludzie wzbudzeni z martwych po jakimś czasie znowu umarli. Ale biblijne relacje o tych wydarzeniach dają nam przedsmak wspaniałej przyszłości.
22 W raju Jezus rzeczywiście okaże się „zmartwychwstaniem i życiem” (Jana 11:25). Wskrzesi niezliczone miliony osób i da im możliwość życia wiecznego (Jana 5:28, 29). Wyobraźmy sobie, jak spotykają się serdeczni przyjaciele i krewni długo rozdzieleni przez śmierć i jak z nieopisaną radością padają sobie w ramiona! Wszyscy ludzie będą wtedy wysławiać Jehowę za Jego odtwórczą moc.
23. Jak Jehowa zademonstrował swoją moc w najwspanialszy sposób i jak to umacnia naszą nadzieję na przyszłość?
23 Jehowa dał niezawodną gwarancję, że takie nadzieje się spełnią. Zrobił to, gdy zademonstrował swoją moc w najwspanialszy sposób — gdy wskrzesił swojego Syna, Jezusa, jako potężne stworzenie duchowe, podległe tylko Jemu. Zmartwychwstały Jezus ukazał się setkom osób (1 Koryntian 15:5, 6). Dowody takie powinny wystarczyć nawet sceptykom. Jehowa naprawdę ma moc przywracania życia.
24. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa wskrzesi umarłych, i jaką nadzieję może mieć każdy z nas?
24 Jehowa nie tylko ma moc, żeby wskrzesić umarłych, ale też pragnie to zrobić. Wręcz tęskni do tego, jak powiedział pod natchnieniem od Boga wierny Hiob (Hioba 14:15). Czy to, że z miłości do ludzi jest gotowy używać swojej mocy odtwórczej, nie przybliża cię do Niego? Pamiętaj jednak, że zmartwychwstanie to zaledwie jeden element ogromnego dzieła odtwarzania, którego Jehowa dokona w przyszłości. Zacieśniaj więc łączącą cię z Nim więź i stale pielęgnuj bezcenną nadzieję, że na własne oczy zobaczysz, jak będzie On ‛czynił wszystko nowe’ (Objawienie 21:5).
a „Przywracanie wszystkiego” rozpoczęło się z chwilą, gdy na tronie mesjańskiego Królestwa zasiadł potomek wiernego króla Dawida. Jehowa przyrzekł Dawidowi, że ktoś z jego rodu będzie panował wiecznie (Psalm 89:35-37). Kiedy jednak w roku 607 p.n.e. Babilończycy zburzyli Jerozolimę, na tronie Jehowy nie zasiadł już żaden władca z dynastii Dawida. Mimo to w jego linii rodowej pojawił się dawno obiecany Król — okazał się nim Jezus, który otrzymał władzę w niebie.
b Temat ten poruszyli na przykład Mojżesz, Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel, Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Micheasz i Sofoniasz.