Izajasza
14 Jehowa okaże miłosierdzie Jakubowi+, znowu wybierze Izraela+ i osiedli go* w jego ziemi+. Przyłączą się do niego cudzoziemcy, zwiążą się z potomkami Jakuba+. 2 Ludzie z innych narodów zaprowadzą lud Izraela z powrotem do jego ziemi. Izraelici zrobią z nich służących i służące+ w ziemi Jehowy. Zniewolą tych, którzy ich trzymali w niewoli, i podporządkują sobie tych, którzy zmuszali ich do pracy.
3 W dniu, gdy Jehowa da ci wytchnienie od bólu, niepokoju i ciężkiej niewoli, w której się znalazłeś+, 4 wygłosisz przeciwko królowi Babilonu następującą szyderczą przypowieść:
„Nie ma już tego, który poganiał innych do pracy!
Skończyło się gnębienie!+
5 Jehowa połamał rózgę niegodziwców,
laskę rządzących+.
6 Zniszczył tego, kto z furią ciągle zadawał narodom ciosy+,
tego, kto w gniewie je podbijał i bezlitośnie prześladował+.
7 Cała ziemia odetchnęła, jest wolna od niepokoju.
Ludzie wykrzykują z radości+.
8 Nawet drzewa jałowcowe i cedry Libanu
cieszą się z tego, co cię spotkało.
Mówią: ‚Odkąd upadłeś,
żaden drwal się nie zbliża, żeby nas ścinać’.
9 Również grób* jest poruszony,
pragnie się z tobą spotkać, gdy przybędziesz.
Z twojego powodu budzi bezsilnych w śmierci,
wszystkich despotycznych przywódców* ziemi.
Sprawia, że wszyscy królowie narodów wstają ze swoich tronów.
10 Wszyscy oni mówią do ciebie:
‚Czy i ty osłabłeś
i stałeś się taki jak my?
Larwy stały się twoim łóżkiem,
a robaki przykryciem’.
12 Runąłeś aż z nieba,
jaśniejący, synu jutrzenki!
Ty, który podbijałeś narody+,
zostałeś powalony na ziemię!
13 Powiedziałeś sobie w sercu: ‚Wstąpię do nieba+.
14 Wzniosę się ponad szczyty chmur
i stanę się taki jak Najwyższy’.
15 Zostaniesz jednak strącony do grobu*,
do dołu, aż na samo jego dno.
16 Ci, którzy cię zobaczą, będą się w ciebie wpatrywać,
uważnie ci się przyglądać i mówić:
‚Czy to ten, który potrząsał ziemią,
sprawiał, że królestwa drżały?+
17 Czy to ten, który zamieszkaną ziemię obracał w pustkowie,
burzył miasta+
i nie pozwalał więźniom wrócić do domu?’+.
19 Ale ty nie masz grobu,
wyrzucono cię jak budzącą wstręt gałąź*.
Jesteś pokryty zabitymi, których przeszyto mieczem
i wrzucono do dołu pełnego kamieni.
Jesteś jak stratowany trup.
20 Nie znajdziesz się z nimi w grobie,
bo niszczyłeś swój własny kraj,
zabijałeś swój własny lud.
Nigdy już nie będzie się wspominać potomków złoczyńców.
21 Zgotujcie rzeź jego synom
za winy ich przodków,
żeby nie zapanowali nad ziemią
i nie napełnili jej miastami”.
22 „Wystąpię przeciw nim”+ — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów.
„Usunę imię Babilonu, jego ostatek, potomków, przyszłe pokolenia”+ — oświadcza Jehowa.
23 „Zamienię go w siedlisko jeżozwierzy i w mokradła i wymiotę go miotłą unicestwienia”+. Takie jest oświadczenie Jehowy, Boga Zastępów.
24 Jehowa, Bóg Zastępów, przysiągł:
„Jak zamierzyłem, tak się stanie,
i co postanowiłem, to się spełni.
25 Zmiażdżę Asyryjczyka w mojej ziemi,
podepczę go na moich górach+.
Jego jarzmo zostanie zdjęte z mojego narodu,
ciężar spadnie z karku mojego ludu”+.
26 Taką decyzję podjęto przeciwko całej ziemi.
Oto ręka wyciągnięta* przeciwko wszystkim narodom.
27 Skoro Jehowa, Bóg Zastępów, podjął decyzję,
kto może Mu przeszkodzić?+
Skoro Jego ręka jest wyciągnięta,
kto może ją cofnąć?+
28 W roku, w którym umarł król Achaz+, ogłoszono:
29 „Filisteo, niech żaden twój mieszkaniec się nie cieszy,
że laska tego, kto cię bił, została złamana.
30 Gdy pierworodni tych, którzy niewiele znaczą, będą jeść do syta,
a biedni będą leżeć bezpiecznie,
sprawię, że twój lud umrze z głodu,
a ci, którzy ocaleją, zostaną zabici+.
31 Wyj, bramo! Krzycz, miasto!
Wszyscy twoi mieszkańcy stracą odwagę, Filisteo!
Bo z północy nadciąga wojsko niczym kłęby dymu
i nikt się nie odłącza od jego szeregów”.
32 Co mają odpowiedzieć posłańcom narodów?
To, że Jehowa położył fundament Syjonu+
i że schronią się tam niewiele znaczący z Jego ludu.