Hebrajczyków

6 Skoro już poznaliśmy podstawowe nauki+ o Chrystusie, wytrwale zmierzajmy do dojrzałości+ i nie kładźmy na nowo fundamentu, którym jest skrucha za martwe uczynki, wiara w Boga, 2 nauka o chrztach, wkładaniu rąk+, zmartwychwstaniu+ i sądzie wiecznym. 3 Będziemy więc zmierzać do dojrzałości, jeśli tylko Bóg pozwoli.

4 Co do tych, którzy kiedyś zostali oświeceni+, zakosztowali daru z nieba i otrzymali ducha świętego 5 oraz zakosztowali wspaniałego słowa Bożego i przejawów mocy nadchodzącego nowego świata*, 6 ale odpadli+ — nie można ich ponownie przywieść do skruchy, bo oni sami znowu przybijają Syna Bożego do pala i wystawiają go na publiczną hańbę+. 7 Bo gdy ziemia pije często padający na nią deszcz i wydaje plon użyteczny dla tych, którzy ją uprawiają, to otrzymuje błogosławieństwo od Boga. 8 Ale jeżeli rodzi ciernie i osty, to jest bezużyteczna i bliska przeklęcia, a w końcu zostanie spalona.

9 Natomiast jeśli chodzi o was, kochani, to chociaż w taki sposób mówimy, jesteśmy przekonani, że znajdujecie się w lepszym położeniu, prowadzącym do wybawienia. 10 Przecież Bóg nie jest nieprawy i nie zapomni o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście Jego imieniu+ przez to, że usługiwaliście świętym i w dalszym ciągu tak robicie. 11 Pragniemy, by każdy z was nadal odznaczał się taką samą gorliwością* jak na początku i dzięki temu miał całkowitą pewność nadziei+ aż do końca+. 12 Nie chcemy, żebyście stali się leniwi+, lecz żebyście naśladowali tych, którzy dzięki wierze i cierpliwości dziedziczą obietnice.

13 Gdy Bóg dawał obietnicę Abrahamowi, przysiągł na samego siebie, bo nie mógł przysiąc na nikogo większego+. 14 Powiedział: „Na pewno będę ci błogosławił i na pewno cię rozmnożę”+. 15 Abraham otrzymał tę obietnicę po tym, jak okazał cierpliwość. 16 Ludzie przysięgają na kogoś większego, a ich przysięga kończy wszelkie spory, bo stanowi dla nich prawną gwarancję+. 17 Podobnie Bóg, gdy postanowił jeszcze dobitniej pokazać dziedzicom obietnicy+, że Jego zamierzenie* jest niezmienne, zagwarantował to* przysięgą. 18 Zrobił tak, żeby te dwie niezmienne rzeczy, w których Bóg nie może skłamać+, stały się dla nas — dla tych, którzy uciekli do miejsca schronienia — silną zachętą do tego, by mocno uchwycić się danej nam nadziei. 19 Nadzieja+, którą mamy, jest kotwicą dla duszy* — jest pewna i niewzruszona. Prowadzi poza zasłonę+, 20 gdzie dla naszego dobra wstąpił najpierw* Jezus+, który na zawsze stał się arcykapłanem na wzór Melchizedeka+.