Hebrajczyków

8 Taka jest główna myśl tego, o czym mówimy: Mamy takiego arcykapłana+, który zasiadł w niebie po prawej stronie tronu Majestatu+. 2 Jest on sługą* świętego miejsca+ oraz prawdziwego namiotu, który postawił Jehowa*, a nie człowiek. 3 Ponieważ każdy arcykapłan jest ustanawiany po to, żeby składał dary i ofiary, on również musiał coś ofiarować+. 4 Gdyby pozostał na ziemi, nie byłby kapłanem+, bo tutaj już są ludzie, którzy zgodnie z postanowieniami Prawa składają dary. 5 Święta służba, którą pełnią ci ludzie, jest zaledwie wyobrażeniem i cieniem+ tego, co w niebie+. Podobnie gdy Mojżesz miał postawić namiot, otrzymał od Boga nakaz: „Dopilnuj, żeby wszystko zostało zrobione według wzoru, który pokazano ci na górze”+. 6 Ale Jezusowi powierzono wspanialszą służbę*, ponieważ jest on też pośrednikiem+ lepszego przymierza+, które zostało prawnie ugruntowane na lepszych obietnicach+.

7 Gdyby to pierwsze przymierze było bez wady, nie byłoby potrzebne drugie+. 8 Ale On dostrzega wadę u ludu i mówi: „‚Nadchodzą dni’, oznajmia Jehowa*, ‚gdy z ludem Izraela i Judy zawrę nowe przymierze. 9 Nie będzie to takie przymierze, jakie zawarłem z ich przodkami w dniu, gdy wziąłem ich za rękę, żeby ich wyprowadzić z Egiptu+. Ponieważ porzucili moje przymierze, przestałem się o nich troszczyć’ — mówi Jehowa*.

10 „‚Po tym czasie’, mówi Jehowa*, ‚zawrę z ludem Izraela następujące przymierze: Włożę do ich umysłów swoje prawa i zapiszę je w ich sercach+. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem+.

11 „‚Już nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani swojego brata, mówiąc: „Poznajcie Jehowę*!”, bo oni wszyscy, od najmniej do najbardziej znaczącego, będą mnie znali. 12 Miłosiernie wybaczę im nieprawe uczynki i już nie będę wracał pamięcią do ich grzechów’”+.

13 Mówiąc „nowe przymierze”, sprawił, że poprzednie stało się przedawnione+. A to, co się przedawnia i starzeje, wkrótce przeminie+.