Wszyscy potrzebujemy pocieszenia

Czy pamiętasz z dzieciństwa sytuację, kiedy się przewróciłeś? Mogłeś skaleczyć się w rękę albo otrzeć kolano. Czy przypominasz sobie, jak mama cię pocieszała? Być może przemyła i opatrzyła twoją ranę. Płakałeś, ale jej kojące słowa i ciepły uścisk sprawiły, że szybko poczułeś się lepiej. W tamtym okresie twojego życia pocieszenie zawsze było w zasięgu ręki.

Ale z wiekiem życie się komplikuje. Troski są coraz poważniejsze, a pocieszenie coraz trudniejsze do znalezienia. Niestety, problemów ludzi dorosłych nie da się rozwiązać za pomocą opatrunku i matczynego uścisku. Zobaczmy kilka przykładów.

• Czy przeżyłeś kiedyś szok z powodu utraty pracy? Julian opowiada, że kiedy go zwolniono, był zrozpaczony. Zastanawiał się: „Jak teraz zadbam o rodzinę? Dlaczego po tylu latach mojej ciężkiej pracy firma uznała, że jestem bezużyteczny?”.

• Być może jesteś zdruzgotany, ponieważ rozpadło się twoje małżeństwo. „Kiedy 18 miesięcy temu mąż nagle odszedł, ogarnął mnie smutek. Miałam wrażenie, że pękło mi serce” — wyjaśnia Raquel. „Odczuwałam ból zarówno fizyczny, jak i emocjonalny. Byłam przerażona”.

• Niewykluczone, że podupadłeś na zdrowiu i nie zanosi się na poprawę. Czasami możesz się czuć jak patriarcha Hiob, który ubolewał: „Uprzykrzyło mi się życie, nie chcę żyć dłużej” (Hioba 7:16, Biblia warszawska). Być może podzielasz odczucia Luisa, będącego po osiemdziesiątce, który wyznał: „Nieraz wydaje mi się, że już tylko czekam na śmierć”.

• A może potrzebujesz pocieszenia z powodu śmierci kogoś bliskiego? Robert opowiada: „Kiedy mój syn zginął w katastrofie lotniczej, z początku nie mogłem w to uwierzyć. Potem przyszedł ból, który — mówiąc językiem Biblii — przeszył mnie niczym długi miecz” (Łukasza 2:35).

Robert, Luis, Raquel i Julian nawet w tych przytłaczających okolicznościach zaznali pokrzepienia. Zwrócili się do najlepszego Źródła pociechy — do samego Boga Wszechmocnego. W jaki sposób zapewnia On pocieszenie? Czy udzieli go również tobie?