Czy odróżniasz prawdę od fałszu?

1. Jak wpływa na nas znajomość prawdy?

SŁUDZY Jehowy kochają prawdę ze Słowa Bożego. Opieramy na niej swoją wiarę (Rzym. 10:17). Nabraliśmy przekonania, że Jehowa utworzył zbór chrześcijański „będący filarem i podporą prawdy” (1 Tym. 3:15). Chętnie też podporządkowujemy się ‛tym, którzy wśród nas przewodzą’ — którzy objaśniają nam prawdę zawartą w Biblii i udzielają wskazówek zgodnych z wolą Bożą (Hebr. 13:17).

2. Co zgodnie z Jakuba 5:19 może nam grozić nawet po poznaniu prawdy?

² Chociaż przyjęliśmy prawdę i uznajemy, że organizacja Jehowy zapewnia nam wiarygodne przewodnictwo, to nadal moglibyśmy dać się zwieść (odczytaj Jakuba 5:19). Szatan bardzo by chciał, żebyśmy stracili zaufanie do Biblii lub do wskazówek udzielanych przez organizację Bożą (Efez. 4:14).

3. Dlaczego musimy mocno trzymać się prawdy? (Efezjan 6:13, 14).

³ Odczytaj Efezjan 6:13, 14. Już wkrótce za pomocą skutecznej propagandy Diabeł sprawi, że całe narody wystąpią przeciwko Jehowie (Obj. 16:13, 14). Możemy się też spodziewać, że będzie jeszcze intensywniej próbował zwieść Jego sług (Obj. 12:9). Dlatego to bardzo ważne, żebyśmy nabierali wprawy w odróżnianiu prawdy od kłamstw i uczyli się być jej posłuszni (Rzym. 6:17; 1 Piotra 1:22). Podczas wielkiego ucisku będzie od tego zależało nasze życie!

4. Co omówimy w tym artykule?

⁴ W tym artykule omówimy dwie cechy potrzebne do tego, żeby odróżniać pochodzącą z Biblii prawdę od fałszu oraz żeby przyjmować wskazówki od organizacji Bożej. Potem przeanalizujemy trzy rady, które pomogą nam cały czas mocno trzymać się prawdy.

CECHY POTRZEBNE DO ODRÓŻNIANIA PRAWDY OD FAŁSZU

5. Jak bojaźń przed Jehową pomaga nam odróżniać prawdę od fałszu?

⁵ Bojaźń przed Jehową. Jeśli rozwinęliśmy w sobie zdrową bojaźń przed Jehową, to kochamy Go tak bardzo, że nigdy świadomie nie robilibyśmy czegoś, co mogłoby Go zasmucić. Chcemy się cieszyć Jego uznaniem, dlatego uczymy się odróżniać dobro od zła i prawdę od fałszu (Prz. 2:3-6; Hebr. 5:14). Nie możemy pozwolić, żeby strach przed ludźmi stał się silniejszy niż nasza miłość do Jehowy. Rozumiemy, że to, co podoba się ludziom, często nie podoba się Jemu.

6. Jak strach przed ludźmi doprowadził do tego, że 10 zwiadowców wypaczyło prawdę?

⁶ Gdybyśmy zaczęli bać się ludzi bardziej niż Boga, moglibyśmy dać się odciągnąć od prawdy. Omówmy przykład 12 izraelskich naczelników, którzy poszli przeszpiegować Ziemię Obiecaną. W wypadku 10 z nich strach przed Kananejczykami okazał się większy niż miłość do Jehowy. Powiedzieli Izraelitom: „Nie możemy wyruszyć przeciwko temu ludowi, bo jest silniejszy od nas” (Liczb 13:27-31). Z ludzkiego punktu widzenia Kananejczycy faktycznie byli silniejsi, więc po części była to prawda. Ale twierdzenie, że Izraelitom nie uda się pokonać wrogów, pomijało rolę Jehowy. Tych 10 zwiadowców powinno było się skupić na tym, jaka jest Jego wola wobec Izraelitów. Powinni też wziąć pod uwagę, co nie tak dawno już dla nich zrobił. Wtedy uświadomiliby sobie, że potęga Kananejczyków jest niczym w porównaniu z wszechmocą Jehowy. W przeciwieństwie do tych pozbawionych wiary ludzi Jozue i Kaleb chcieli się Mu podobać. Powiedzieli: „Jeśli Jehowa darzy nas uznaniem, to z całą pewnością nas do niej [Ziemi Obiecanej] wprowadzi” (Liczb 14:6-9).

7. Jak możemy pogłębiać bojaźń wobec Jehowy? (Zobacz też ilustrację).

⁷ Nasza bojaźń przed Jehową będzie się pogłębiać, kiedy przed podjęciem każdej decyzji będziemy brać pod uwagę, czy jest ona zgodna z Jego wolą (Ps. 16:8). Czytając relacje biblijne, zastanawiaj się: „Gdybym znalazł się w tej sytuacji, to jaką decyzję bym podjął?”. Wyobraź sobie na przykład, że słuchasz, jak 10 naczelników przekazuje negatywne informacje. Czy byś im uwierzył i pozwolił, żeby ogarnął cię strach przed ludźmi? Czy raczej górę wzięłaby twoja miłość do Jehowy i pragnienie, żeby się Mu podobać? Całe pokolenie Izraelitów nie rozpoznało prawdy, którą przekazali Jozue i Kaleb. W rezultacie stracili szansę na wejście do Ziemi Obiecanej (Liczb 14:10, 22, 23).

8. Nad jaką cechą musimy pracować i dlaczego?

⁸ Pokora. Jehowa wyjawia prawdę osobom pokornym (Mat. 11:25). Aby ją poznać, z pokorą przyjęliśmy pomoc (Dzieje 8:30, 31). Mimo to dalej musimy uważać, żeby nie wpaść w pychę. Takie nastawienie mogłoby sprawić, że własne zdanie stałoby się dla nas tak samo ważne, jak zasady biblijne czy wskazówki organizacji Jehowy.

9. Jak możemy rozwijać pokorę?

⁹ Żeby nie stracić pokory, musimy pamiętać, jak niewiele znaczymy w porównaniu z Jehową (Ps. 8:3, 4). Możemy też modlić się o pomoc w rozwijaniu pokory i gotowości do nauki. Jehowa pomoże nam cenić myśli, które przekazuje za pośrednictwem Biblii i swojej organizacji, bardziej niż nasze własne opinie. Kiedy czytasz Biblię, zwracaj uwagę na fragmenty, które świadczą o tym, że Jehowa kocha pokorę, a nienawidzi pychy, arogancji i wyniosłości. Szczególnie pracuj nad pokorą wtedy, gdy otrzymasz zadanie, które wiąże się z pewną miarą władzy lub może być postrzegane jako prestiżowe.

CO POMOŻE NAM MOCNO TRZYMAĆ SIĘ PRAWDY

10. Kim posługiwał się Jehowa, żeby przekazywać wskazówki swoim sługom?

¹⁰ Ufaj wskazówkom teokratycznym. W starożytnym Izraelu do przekazywania wskazówek swojemu ludowi Jehowa posługiwał się Mojżeszem i Jozuem (Joz. 1:16, 17). Dopóki Izraelici uznawali ich za przedstawicieli Boga, cieszyli się błogosławieństwami. Wiele stuleci później, kiedy powstał zbór chrześcijański, przewodziło w nim 12 apostołów (Dzieje 8:14, 15). Z czasem w skład grona sprawującego kierownictwo weszli też inni starsi z Jerozolimy. Dzięki temu, że chrześcijanie stosowali się do otrzymywanych wskazówek, „zbory umacniały się w wierze i dzień po dniu się powiększały” (Dzieje 16:4, 5). Również obecnie ze słuchania wskazówek organizacji Jehowy odnosimy wiele korzyści. Gdybyśmy jednak odrzucali tych, których Jehowa wyznaczył do przewodzenia w zborze, to jak On by na to patrzył? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, omówmy, co spotkało Izraelitów, którzy wkrótce mieli wejść do Ziemi Obiecanej.

11. Co spotkało starożytnych Izraelitów, którzy zakwestionowali władzę powierzoną Mojżeszowi przez Jehowę? (Zobacz też ilustrację).

¹¹ W czasie wędrówki Izraelitów do Ziemi Obiecanej pewni szanowani mężczyźni wystąpili przeciwko Mojżeszowi i zakwestionowali rolę, jaką wyznaczył mu Jehowa. Powiedzieli: „Wszyscy są święci, cały naród, i Jehowa jest pośród nich” (Liczb 16:1-3). Chociaż była to prawda, to do przewodzenia ludowi Jehowa wyznaczył Mojżesza (Liczb 16:28). Krytykując go, buntownicy tak naprawdę krytykowali samego Jehowę. Zamiast skupiać się na tym, czego chce Jehowa, skupili się na tym, czego chcieli oni — więcej władzy i prestiżu. Bóg uśmiercił przywódców tego buntu razem z tysiącami osób, które ich poparły (Liczb 16:30-35, 41, 49). Również dzisiaj osoby, które sprzeciwiają się wskazówkom organizacji Jehowy, tracą Jego uznanie.

12. Dlaczego organizacja Jehowy zasługuje na nasze zaufanie?

¹² Organizacja Jehowy zasługuje na nasze zaufanie. Kiedy staje się jasne, że trzeba zaktualizować zrozumienie jakiejś prawdy biblijnej albo dokonać zmian w kwestiach organizacyjnych, bracia sprawujący przewodnictwo nie wahają się tego zrobić (Prz. 4:18). Postępują tak, bo przede wszystkim zależy im na uznaniu Jehowy. Robią wszystko, co mogą, żeby ich decyzje były oparte na Jego Słowie. To właśnie ono stanowi wzorzec dla wszystkich sług Bożych.

13. Czym jest „wzór zdrowych słów” i co musimy robić?

¹³ „Trzymaj się wzoru zdrowych słów” (2 Tym. 1:13). „Wzór zdrowych słów” to spisane w Biblii chrześcijańskie nauki (Jana 17:17). Są one podstawą wszystkiego, w co wierzymy. Organizacja Jehowy uczy nas, żebyśmy ściśle się ich trzymali. Jeśli to robimy, Jehowa nam błogosławi.

14. Jak niektórzy chrześcijanie przestali się trzymać „wzoru zdrowych słów”?

¹⁴ Co by się stało, gdybyśmy odeszli od „wzoru zdrowych słów”? Rozważmy pewien przykład. Wśród chrześcijan w I wieku rozeszła się pogłoska, że dzień Jehowy już nastał. Być może pojawił się list — rzekomo napisany przez Pawła — który to sugerował. Niektórzy chrześcijanie w Tesalonice nie poświęcili czasu, żeby zbadać fakty, i uwierzyli w tę pogłoskę, a nawet zaczęli ją rozpowszechniać. Nie daliby się oszukać, gdyby pamiętali o tym, czego Paweł osobiście ich uczył (2 Tes. 2:1-5). Przestrzegał ich, żeby nie wierzyli we wszystko, co słyszą. Żeby pomóc im nie popełnić tego samego błędu kolejny raz, swój drugi list do nich zakończył słowami: „A tu ja, Paweł, własnoręcznie dopisuję swoje pozdrowienia. Ten znak jest w każdym moim liście. Tak właśnie piszę” (2 Tes. 3:17).

15. Co pomoże nam bronić się przed kłamstwami, które wydają się być prawdą? Podaj przykład. (Zobacz też ilustracje).

¹⁵ Jakie wnioski możemy wyciągnąć ze słów Pawła do Tesaloniczan? Kiedy usłyszymy coś, co nie jest zgodne z naukami biblijnymi, albo jakąś sensacyjną wiadomość, musimy kierować się rozeznaniem. W Związku Radzieckim nasi wrogowie puścili w obieg list, który rzekomo pochodził z Biura Głównego. Zachęcał on niektórych braci, żeby utworzyli osobną, niezależną organizację. List wyglądał na autentyczny. Ale lojalni bracia nie dali się oszukać. Zdali sobie sprawę, że jego treść nie jest zgodna z tym, czego byli uczeni. Obecnie nasi wrogowie czasem wykorzystują nowoczesną technikę, żeby doprowadzić do zamętu i podziałów. Nie ‛utracimy szybko trzeźwego osądu’, jeśli będziemy sprawdzać, czy to, co czytamy lub słyszymy, jest zgodne z prawdami, które już znamy (2 Tes. 2:2; 1 Jana 4:1).

16. Co zgodnie z Rzymian 16:17, 18 powinniśmy zrobić, jeśli ktoś rozpowszechnia informacje sprzeczne z prawdą?

¹⁶ Pozostawaj w jedności z lojalnymi sługami Jehowy. Bóg chce, żebyśmy wielbili Go w jedności. Pozostaniemy zjednoczeni, dopóki mocno trzymamy się prawdy. Osoby rozpowszechniające informacje, które są z nią sprzeczne, powodują w zborze podziały, dlatego Bóg radzi nam ich unikać. W przeciwnym wypadku sami moglibyśmy dać się zwieść (odczytaj Rzymian 16:17, 18).

17. Jakie korzyści odnosimy z tego, że potrafimy odróżnić prawdę od fałszu i mocno się jej trzymamy?

¹⁷ Kiedy potrafimy odróżnić prawdę od fałszu i mocno się jej trzymamy, pozostajemy bezpieczni i zdrowi pod względem duchowym (Efez. 4:15, 16). Nie damy się zwieść fałszywym naukom i propagandzie Szatana, a w czasie wielkiego ucisku znajdziemy się pod troskliwą opieką Jehowy. Dalej mocno trzymajmy się prawdy, ‛a Bóg pokoju będzie z nami’ (Filip. 4:8, 9).