Zaznawaj więcej szczęścia z dawania

1, 2. Dlaczego Jehowa stworzył nas tak, że więcej szczęścia zaznajemy z dawania niż z otrzymywania?

JEHOWA stworzył ludzi w taki sposób, że zaznają więcej szczęścia z dawania niż z otrzymywania (Dzieje 20:35). Czy to znaczy, że nie cieszymy się, kiedy ktoś nam coś daje? Oczywiście, że się cieszymy. Lubimy dostawać prezenty. Ale jeszcze więcej radości sprawia nam dawanie. To, że Jehowa tak nas stworzył, w gruncie rzeczy przynosi nam korzyści. Dlaczego?

² W ten sposób Jehowa pozwala nam samym mieć wpływ na nasze szczęście. Możemy zaznawać go więcej, jeśli szukamy okazji do dawania. Czy to nie cudowne, że zostaliśmy tak stworzeni? (Ps. 139:14).

3. Dlaczego Jehowę można nazwać „szczęśliwym Bogiem”?

³ Skoro dawanie przynosi szczęście, nic dziwnego, że w Biblii nazwano Jehowę „szczęśliwym Bogiem” (1 Tym. 1:11). On jest pierwszym i największym Dawcą. Jak powiedział apostoł Paweł, „dzięki Niemu mamy życie, poruszamy się, dzięki Niemu istniejemy” (Dzieje 17:28). Tak naprawdę od Jehowy pochodzi „każdy dobry dar i każdy doskonały podarunek” (Jak. 1:17).

4. Dzięki czemu możemy zaznawać więcej szczęścia?

⁴ Prawdopodobnie każdy z nas chciałby zaznawać jeszcze więcej szczęścia z dawania. Możemy to osiągnąć, naśladując szczodrość Jehowy (Efez. 5:1). W tym artykule powiemy, na jakie sposoby można to robić. Omówimy też, jak reagować, gdy czujemy, że nasze dawanie nie spotyka się z wdzięcznością. Pomoże nam to nie tracić radości z dawania, a nawet zaznawać jej więcej.

NAŚLADUJ SZCZODROŚĆ JEHOWY

5. Jakie nasze potrzeby zaspokaja Jehowa?

⁵ Na jakie sposoby Jehowa okazuje nam szczodrość? Omówmy kilka z nich. Jehowa zaspokaja nasze potrzeby materialne. Może nie zawsze żyjemy w luksusach, ale dzięki Jehowie zwykle mamy to, czego potrzebujemy. Na przykład mamy co jeść, w co się ubrać i gdzie mieszkać (Ps. 4:8; Mat. 6:31-33; 1 Tym. 6:6-8). Czy Jehowa dba o nasze potrzeby tylko z poczucia obowiązku? Nic podobnego! Dlaczego więc to dla nas robi?

6. Czego uczymy się z Mateusza 6:25, 26?

⁶ Jehowa zaspokaja nasze fizyczne potrzeby dlatego, że nas kocha. Zwróćmy uwagę na słowa Jezusa z Ewangelii według Mateusza 6:25, 26 (odczytaj). Jezus posłużył się przykładem ptaków. Powiedział: „Nie sieją, nie żną, nie zbierają do spichlerzy”. Zauważmy jednak, co dodał dalej: „Wasz niebiański Ojciec je żywi”. Potem zapytał: „Czy nie jesteście warci więcej niż one?”. Wniosek? Dla Jehowy Jego słudzy są o wiele cenniejsi niż zwierzęta. Jeśli troszczy się o nie, to na pewno zatroszczy się też o nas! Dba o nas, tak jak każdy kochający ojciec dba o swoją rodzinę (Ps. 145:16; Mat. 6:32).

7. Między innymi w jaki sposób możemy naśladować szczodrość Jehowy? (Zobacz też ilustrację).

⁷ Podobnie jak Jehowa my też dajemy innym rzeczy materialne dlatego, że ich kochamy. Czy znasz współwyznawcę, który potrzebuje jedzenia lub ubrania? Jehowa może posłużyć się tobą, żeby zaspokoić jego potrzeby. Słudzy Jehowy są znani zwłaszcza z tego, że okazują szczodrość w sytuacjach kryzysowych. Na przykład podczas pandemii COVID-19 bracia i siostry dzielili się ze sobą żywnością, odzieżą i innymi potrzebnymi rzeczami. Wielu składało też hojne datki na ogólnoświatową działalność. Dzięki temu można było sfinansować akcje pomocy na całym świecie. Ci hojni współwyznawcy stosowali się do zachęty z Listu do Hebrajczyków 13:16: „Nie zapominajcie o wyświadczaniu dobra i dzieleniu się z drugimi tym, co macie, bo takie ofiary sprawiają Bogu wielką przyjemność”.

8. W jakich sytuacjach korzystamy z sił od Jehowy? (Filipian 2:13).

⁸ Jehowa udziela nam sił. Jego siły są niewyczerpane i z radością udziela ich swoim lojalnym czcicielom (odczytaj Filipian 2:13). Czy modliłeś się kiedyś o siły do odparcia pokusy lub zniesienia ciężkiej próby? Albo po prostu o to, żeby jakoś przetrwać kolejny dzień? Jeśli twoja modlitwa została wysłuchana, pewnie zgodzisz się z apostołem Pawłem, który napisał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki Temu, który mnie umacnia” (Filip. 4:13).

9. Jak możemy naśladować szczodrość Jehowy w korzystaniu ze swoich sił? (Zobacz też ilustrację).

⁹ Chociaż jesteśmy tylko niedoskonałymi ludźmi, możemy naśladować szczodrość Jehowy w korzystaniu ze swoich sił. Nie potrafimy udzielić ich komuś dosłownie, ale możemy wykorzystywać je dla dobra innych. Na przykład moglibyśmy gdzieś podwieźć osobę schorowaną czy starszą albo pomóc jej w pracach domowych. Jeśli pozwalają nam na to warunki, moglibyśmy pomagać w sprzątaniu i konserwacji Sali Królestwa. Korzystajmy więc ze swoich sił w taki sposób, a zrobimy dla naszych braci i sióstr dużo dobrego.

10. Jak możemy umacniać innych słowami?

¹⁰ Poza tym nie zapominajmy, że słowa też mają moc. Czy przychodzi ci na myśl ktoś, komu przydałaby się szczera pochwała? Albo czy znasz kogoś, kto potrzebuje pocieszenia? Jeśli tak, to zrób coś w tej sprawie. Możesz odwiedzić tę osobę, zadzwonić do niej, wysłać kartkę, mejla czy SMS-a. Nie martw się zbytnio, co powiedzieć. Nieraz wystarczy kilka prostych, płynących z serca słów. Właśnie tego może potrzebować twój współwyznawca, żeby w jakiejś sytuacji poczuć się lepiej albo kolejny raz dochować Jehowie wierności (Prz. 12:25; Efez. 4:29).

11. Jak Jehowa korzysta ze swojej mądrości?

¹¹ Jehowa daje nam mądrość. Uczeń Jakub napisał: „Jeśli (...) komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, a ją otrzyma, bo On daje wszystkim szczodrze i bez wypominania [lub „bez doszukiwania się winy”]” (Jak. 1:5 i przypis). Jak wynika z tych słów, Jehowa nie zatrzymuje mądrości dla siebie, tylko hojnie dzieli się nią z innymi. I co ciekawe, daje ją „bez wypominania” czy „doszukiwania się winy”. Nie chce, żebyśmy czuli się źle, że prosimy Go o kierownictwo. W rzeczywistości sam nas do tego zachęca (Prz. 2:1-6).

12. Jakie mamy okazje, żeby dzielić się z innymi tym, czego się nauczyliśmy?

¹² A co powiedzieć o nas? Czy możemy naśladować Jehowę i dzielić się swoją mądrością? (Ps. 32:8). Mamy wiele okazji, żeby to robić. Na przykład często szkolimy nowych głosicieli w służbie kaznodziejskiej. Starsi zboru cierpliwie pomagają sługom pomocniczym i innym ochrzczonym braciom w wywiązaniu się z zadań w zborze. A osoby mające doświadczenie w budownictwie i konserwacji szkolą innych do pracy na budowach teokratycznych.

13. Jak możemy naśladować Jehowę, szkoląc innych?

¹³ Ci, którzy szkolą innych, robią dobrze, gdy naśladują pod tym względem Jehowę. Pamiętajmy, że Jehowa szczodrze dzieli się swoją mądrością. My też chcemy chętnie dzielić się z drugimi swoją wiedzą i doświadczeniem. Nie powstrzymuje nas przed tym strach, że uczący się przejmie nasze zadania. Czasami ktoś mówi: „Mnie nikt nie szkolił! Niech sam się uczy”. Na takie podejście nie ma miejsca wśród sług Jehowy. Przeciwnie, nie tylko dzielimy się wiedzą, ale też jesteśmy gotowi „oddać (...) samych siebie” tym, których szkolimy (1 Tes. 2:8). Mamy nadzieję, że „z kolei [oni] będą wykwalifikowani do nauczania drugich” (2 Tym. 2:1, 2). Im hojniej dzielimy się swoją mądrością, tym więcej szczęścia wszyscy zaznajemy.

GDY NASZE DAWANIE NIE ZAWSZE SPOTYKA SIĘ Z WDZIĘCZNOŚCIĄ

14. Jak większość osób reaguje na naszą szczodrość?

¹⁴ Kiedy jesteśmy szczodrzy, zwłaszcza wobec naszych braci i sióstr, często spotykamy się z wyrazami wdzięczności z ich strony. Mogą przysłać nam kartkę albo podziękować w inny sposób (Kol. 3:15). Gdy ktoś docenia to, co dla niego zrobiliśmy, czujemy się jeszcze szczęśliwsi.

15. O czym warto pamiętać, gdy ktoś nie dziękuje nam za to, co dla niego zrobiliśmy?

¹⁵ Bądźmy jednak realistami: niektórzy mogą nam nie podziękować. Czasami poświęcamy komuś swój czas, siły lub środki, a potem zastanawiamy się, czy ta osoba w ogóle to zauważyła. Gdy tak się zdarzy, co zrobić, żeby nie stracić radości albo nie popaść w rozgoryczenie? Przypomnijmy sobie wtedy myśl przewodnią tego artykułu: Dzieje Apostolskie 20:35. Nasze szczęście z dawania nie zależy od reakcji osoby, dla której coś zrobiliśmy. Możemy postanowić, że będziemy z radością dawać, nawet gdy się wydaje, że inni tego nie doceniają. Co może nam w tym pomóc? Zobaczmy.

16. Na czym powinniśmy się skupiać, gdy dajemy coś innym?

¹⁶ Skup się na tym, że chcesz naśladować Jehowę. On daje ludziom dobre rzeczy bez względu na to, czy to cenią, czy nie (Mat. 5:43-48). I obiecuje, że jeśli my też będziemy dawać, „nie spodziewając się niczego w zamian”, to nasza „nagroda będzie wielka” (Łuk. 6:35). Jeżeli ‛nie spodziewamy się niczego’, to nie liczymy również na wyrazy wdzięczności. Czy je otrzymamy, czy nie, Jehowa zawsze nagrodzi nas za to, co robimy dla innych. On „kocha radosnego dawcę” (2 Kor. 9:7; Prz. 19:17).

17. Jak możemy zachować właściwe spojrzenie na dawanie? (Łukasza 14:12-14).

¹⁷ W zachowaniu właściwego spojrzenia na dawanie pomaga cenna zasada z Ewangelii według Łukasza 14:12-14 (odczytaj). Oczywiście nie ma nic złego w okazywaniu szczodrości i gościnności tym, którzy mogą się nam zrewanżować. Co jednak, gdy zauważymy, że przynajmniej do pewnego stopnia dajemy z myślą o otrzymaniu czegoś w zamian? Moglibyśmy spróbować zrobić to, do czego zachęcił Jezus — okazać gościnność komuś, o kim wiemy, że nie może nam się odwzajemnić. Zaznamy wtedy szczęścia z naśladowania Jehowy. Jeśli nie oczekujemy niczego w zamian, nie stracimy radości również wtedy, gdy ktoś nie wyraża wdzięczności za to, co dla niego robimy.

18. Co pomoże nam wyrozumiale podchodzić do osób, które nie okazują nam wdzięczności?

¹⁸ Unikaj kwestionowania czyichś pobudek (1 Kor. 13:7). Jeżeli ktoś nie okazuje nam wdzięczności, możemy zadać sobie pytanie: „Czy ta osoba naprawdę jest niewdzięczna, czy po prostu zapomniała podziękować?”. Być może są powody, dla których nie zareagowała tak, jak byśmy chcieli. Niektórzy mogą być bardzo wdzięczni, ale trudno im to wyrazić. Mogą czuć się zakłopotani, że korzystają z czyjejś pomocy, zwłaszcza gdy w przeszłości to oni pomagali innym. Tak czy inaczej, jeśli naprawdę kochamy naszych braci i siostry, to umiemy ich wytłumaczyć i nie tracimy radości z dawania (Efez. 4:2).

19, 20. Dlaczego gdy dajemy coś innym, potrzebna jest nam cierpliwość? (Zobacz też ilustrację).

¹⁹ Bądź cierpliwy. Mądry król Salomon tak napisał o okazywaniu szczodrości: „Rzuć swój chleb na wodę, bo po wielu dniach znowu go znajdziesz” (Kazn. 11:1). Jak wynika z tych słów, niektórzy mogą zareagować na naszą szczodrość długo po fakcie — „po wielu dniach”. Potwierdza to pewne przeżycie.

²⁰ Wiele lat temu żona nadzorcy obwodu wysłała do nowo ochrzczonej siostry serdeczny list, w którym zachęciła ją do wiernego trwania przy Jehowie. Odpowiedź otrzymała jakieś osiem lat później. Siostra napisała: „Nawet nie wiesz, co dla mnie zrobiłaś. Poczułam, że muszę ci powiedzieć, jak pomagało mi to przez te lata (...) [Twój list] był bardzo ciepły, ale moje serce najbardziej poruszył werset, który przytoczyłaś. Nigdy go nie zapomniałam”a. Po opisaniu trudności, które przechodziła, przyznała: „Czasami miałam już dość. Chciałam zostawić prawdę, zostawić obowiązki — po prostu rzucić wszystko i uciec. Ale wtedy przypominałam sobie ten werset i dzięki niemu się nie poddałam”. Dodała jeszcze: „W ciągu tych ośmiu lat nic nie wpłynęło na mnie tak jak Twój list”. Wyobraź sobie, jaka szczęśliwa była żona nadzorcy obwodu, kiedy „po wielu dniach” otrzymała takie podziękowanie! My też możemy otrzymać wyrazy wdzięczności długo po tym, jak coś dla kogoś zrobiliśmy.

21. Dlaczego jesteś zdecydowany dalej naśladować szczodrość Jehowy?

²¹ Jak wspomnieliśmy, Jehowa stworzył nas ze szczególną zdolnością. Chociaż cieszymy się, kiedy coś dostajemy, jeszcze większe szczęście odczuwamy, kiedy sami dajemy coś innym. Czujemy się dobrze, gdy możemy pomóc naszym współwyznawcom. I jesteśmy szczęśliwi, jeśli nam za to dziękują. Ale nawet jeśli tego nie zrobią, cieszymy się, że postępujemy właściwie. Nie zapominajmy, że cokolwiek damy innym, „Jehowa ma środki, żeby dać (...) [nam] o wiele więcej” (2 Kron. 25:9). Nigdy Mu nie dorównamy! Nie ma większej nagrody niż nagroda od Jehowy i nic nie da nam większego szczęścia. Bądźmy więc zdecydowani dalej naśladować naszego szczodrego niebiańskiego Ojca.