Jehowa zrealizuje swoje zamierzenie!

1, 2. (a) Co Jehowa nam wyjawił? (b) Jakie zapewnienie znajdujemy w Izajasza 46:10, 11 oraz 55:11?

W PIERWSZYM wersecie Biblii znajdujemy proste, a zarazem głębokie słowa: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodz. 1:1). To prawda, że możemy obserwować zaledwie niewielką część wszechświata i nie wiemy zbyt dużo o przestrzeni kosmicznej, świetle czy grawitacji (Kazn. 3:11). Jednak Jehowa wyjawił nam swoje zamierzenie co do ziemi i ludzkości. Ziemia miała być doskonałym domem dla mężczyzn i kobiet stworzonych na obraz Boga (Rodz. 1:26). Mieli być Jego dziećmi, a On ich Ojcem.

² Jak wyjaśniono w 3 rozdziale Księgi Rodzaju, w trakcie realizacji zamierzenia Jehowy pojawiła się przeszkoda (Rodz. 3:1-7). Jednak nie była ona nie do pokonania. Nikt nie może powstrzymać Jehowy (Izaj. 46:10, 11; 55:11). Dlatego jesteśmy pewni, że Jego zamierzenie spełni się w wyznaczonym czasie.

3. (a) Jakie podstawowe prawdy poznał każdy z nas? (b) Dlaczego przypominamy sobie te nauki właśnie teraz? (c) Jakie zagadnienia przeanalizujemy?

³ Z pewnością dobrze znamy Boże zamierzenie co do ziemi i ludzkości. Wiemy też, że kluczową rolę w jego realizacji odgrywa Jezus Chrystus. Są to podstawowe prawdy i zapewne jedne z pierwszych, które poznaliśmy, studiując Biblię. Chcemy dzielić się nimi ze szczerymi osobami. Teraz, kiedy analizujemy ten artykuł na zebraniu, jesteśmy w trakcie kampanii zapraszania ludzi na Pamiątkę śmierci Jezusa (Łuk. 22:19, 20). Ci, którzy na nią przyjdą, sporo się dowiedzą o Bożym zamierzeniu. Ponieważ do Pamiątki zostało już tylko kilka dni, warto się zastanowić, jak moglibyśmy zachęcić szczere osoby do skorzystania z zaproszenia. Jakimi pytaniami moglibyśmy rozbudzić ich zainteresowanie? W tym artykule przeanalizujemy trzy zagadnienia: Jakie zamierzenie co do ziemi i ludzkości ma Jehowa? Dlaczego nie zostało jeszcze zrealizowane? I dlaczego ofiara okupu złożona przez Jezusa jest kluczem, który otwiera drzwi do realizacji tego zamierzenia?

CO ZAMIERZYŁ STWÓRCA?

4. Jak dzieła stwórcze „oznajmiają chwałę Boga”?

⁴ Jehowa jest wspaniałym Stwórcą. Wszystkie Jego dzieła odznaczają się najwyższą jakością (Rodz. 1:31; Jer. 10:12). Czego uczy nas widoczne w nich piękno i porządek? Zarówno małe, jak i wielkie służą jakiemuś pożytecznemu celowi. Kto z nas nie zachwycał się złożonością komórki ludzkiej, maleńkim noworodkiem lub widokiem malowniczego zachodu słońca? Podziwiamy takie dzieła stwórcze, bo mamy wrodzone poczucie piękna (odczytaj Psalm 19:1; 104:24).

5. Dzięki czemu wszystkie dzieła Boże zgodnie ze sobą współdziałają?

⁵ Kiedy przyglądamy się temu, co nas otacza, widzimy, że Jehowa z miłości wyznaczył pewne granice. Żeby Jego dzieła zgodnie funkcjonowały, ustanowił prawa fizyczne i moralne (Ps. 19:7-9). Wszystko we wszechświecie ma swoje miejsce i rolę w zamierzeniu Bożym. Jehowa ustalił zasady, według których Jego dzieła mają ze sobą współdziałać. I tak grawitacja utrzymuje atmosferę blisko Ziemi, reguluje ruch wody w oceanach oraz umożliwia życie na naszej planecie. Wszystkie dzieła stwórcze, również ludzie, funkcjonują w obrębie wyznaczonych granic. A to poświadcza, że Bóg stworzył ziemię i ludzi w określonym celu. Podczas głoszenia warto wskazywać na Źródło tej zdumiewającej harmonii (Obj. 4:11).

6, 7. Jakie dary Adam i Ewa otrzymali od Jehowy?

⁶ Jehowa zamierzył, że ludzie będą żyli wiecznie tu na ziemi (Rodz. 1:28; Ps. 37:29). Zapewnił Adamowi i Ewie wiele cudownych darów, żeby mogli cieszyć się życiem (odczytaj Jakuba 1:17). Dał im wolną wolę oraz umiejętność myślenia, przejawiania miłości i zawierania przyjaźni. Ponadto Adam mógł rozmawiać ze Stwórcą. Dowiedział się od Niego, jak powinien Mu okazywać posłuszeństwo, zaspokajać swoje potrzeby oraz troszczyć się o zwierzęta i ziemię (Rodz. 2:15-17, 19, 20). Poza tym Jehowa obdarzył ludzi zmysłem smaku, dotyku, wzroku, słuchu i powonienia. Dzięki temu w pełni cieszyli się pięknem rajskiego domu. Mogli wiele osiągnąć, wykonywać satysfakcjonującą pracę i dokonać niezliczonych odkryć.

⁷ Co jeszcze było częścią zamierzenia Bożego? Jehowa dał Adamowi i Ewie zdolność wydawania na świat doskonałych dzieci. Bóg chciał, żeby ich dzieci również miały potomstwo i żeby w końcu cała ziemia była zamieszkana. Adam z Ewą i wszyscy kolejni rodzice mieli okazywać w rodzinach taką miłość, jaką Jehowa obdarzył swoje doskonałe dzieci. Ziemia — wyposażona we wszystko, czego potrzebowali — miała być ich domem na zawsze (Ps. 115:16).

CO SIĘ STAŁO?

8. Dlaczego Jehowa ustanowił prawo zapisane w Rodzaju 2:16, 17?

⁸ Jednak sprawy nie ułożyły się pomyślnie. Co się wydarzyło? Jehowa dał Adamowi i Ewie proste prawo, żeby mogli pokazać, że szanują granice otrzymanej wolności. Bóg powiedział: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta. Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodz. 2:16, 17). Prawo to nie było skomplikowane. Nie było też trudne do zastosowania, bo tak naprawdę Adam i Ewa mieli mnóstwo pysznego jedzenia.

9, 10. (a) Co Szatan zarzucił Jehowie? (b) Jaką decyzję podjęli Adam i Ewa? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁹ Szatan Diabeł posłużył się wężem, żeby oszukać Ewę i namówić ją do okazania nieposłuszeństwa Jehowie (odczytaj Rodzaju 3:1-5; Obj. 12:9). Zrobił kwestię z tego, że ludziom nie wolno było jeść „z każdego drzewa ogrodu”. Niejako zapytał: „Czyli nie możecie robić tego, na co macie ochotę?”. Potem bezczelnie skłamał: „Z całą pewnością nie umrzecie”. Starał się przekonać Ewę, że nie musi słuchać Jehowy: „Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym (...) zjecie [z tego drzewa], wasze oczy na pewno się otworzą”. Insynuował, że Jehowa zabronił im jedzenia owocu, bo chciał ich pozbawić szczególnego rodzaju wiedzy. Następnie złożył im fałszywą obietnicę: „Staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło”.

¹⁰ Adam i Ewa stanęli przed wyborem: Czy posłuchają Jehowy, czy węża? Postanowili zbuntować się przeciwko Bogu i w ten sposób przyłączyli się do Szatana. Odrzucili Jehowę jako swojego Ojca i utracili poczucie bezpieczeństwa, które zapewnia Jego panowanie (Rodz. 3:6-13).

11. Dlaczego Jehowa nie mógł tolerować buntu?

¹¹ Kiedy Adam i Ewa się zbuntowali, utracili doskonałość. Utracili też więź z Jehową, ponieważ Jego oczy są „zbyt czyste (...), aby spoglądać na zło”. On nie może tolerować niegodziwości (Hab. 1:13). Gdyby ją tolerował, byłoby zagrożone dobro wszystkich stworzeń w niebie i na ziemi. A co najważniejsze, gdyby nie zareagował na grzech popełniony w Edenie, straciłby wiarygodność. Ale Jehowa jest wierny swoim zasadom i nigdy ich nie łamie (Ps. 119:142). Wolna wola nie upoważniała Adama i Ewy do lekceważenia Bożych praw. Z powodu buntu stracili życie i wrócili do prochu, z którego powstali (Rodz. 3:19).

12. Jaki los spotkał dzieci Adama?

¹² Po zjedzeniu owocu Adam i Ewa nie mogli już należeć do wszechświatowej rodziny Jehowy. Bóg wypędził ich z ogrodu Eden, do którego mieli już nigdy nie wrócić (Rodz. 3:23, 24). Słusznie pozwolił, żeby odczuli skutki swojej decyzji (odczytaj Powtórzonego Prawa 32:4, 5). Nie mogli już w doskonały sposób przejawiać przymiotów Bożych. Adam nie tylko sam utracił wspaniałe widoki na przyszłość — niedoskonałość, grzech i śmierć przekazał też swoim dzieciom (Rzym. 5:12). Pozbawił je możliwości bezkresnego życia. Adam z Ewą, a także ich dzieci, nie mogli wydać na świat doskonałego potomstwa. Szatan nie poprzestał na nakłonieniu do buntu pierwszej pary ludzkiej; obecnie nadal zwodzi ludzi (Jana 8:44).

KLUCZ DO REALIZACJI ZAMIERZENIA BOŻEGO

13. Czego Jehowa pragnie dla ludzi?

¹³ Chociaż Adam i Ewa zgrzeszyli, Jehowa nie przestał kochać ludzi. Pragnie, żebyśmy nawiązali z Nim bliską więź. Nie chce, by ktokolwiek z nas umarł (2 Piotra 3:9). Dlatego zaraz po buncie podjął działania, żeby ludzie mogli ponownie się z Nim zaprzyjaźnić. Nie złamał przy tym swoich prawych zasad. Jak to osiągnął?

14. (a) Jak według słów z Jana 3:16 Bóg postanowił odkupić ludzkość? (b) Jakie pytanie moglibyśmy omówić z zainteresowanymi?

¹⁴ Odczytaj Jana 3:16. Być może niektóre z osób zapraszanych przez nas na Pamiątkę dobrze znają ten werset. Ale zachodzi pytanie: W jaki sposób ofiara okupu umożliwia uzyskanie życia wiecznego? Osoby poszukujące prawdy mogą znaleźć na nie odpowiedź, słuchając wykładu wygłaszanego podczas Pamiątki. Również my możemy im to wyjaśnić, gdy bierzemy udział w kampanii zapraszania na tę uroczystość lub dokonujemy odwiedzin u tych, którzy na niej byli. Kiedy zainteresowani zaczynają lepiej rozumieć, że okup jest dowodem miłości i mądrości Jehowy, bardzo ich to porusza. Na jakie aspekty ofiary okupu moglibyśmy zwrócić uwagę?

15. Czym Jezus różnił się od Adama?

¹⁵ Jehowa zadbał, żeby okup złożył doskonały człowiek. Człowiek ten musiał okazać się lojalny wobec Boga i chętnie oddać swoje życie za ludzkość (Rzym. 5:17-19). Jehowa przeniósł z nieba na ziemię życie swojego pierworodnego Syna (Jana 1:14). Dlatego Jezus urodził się jako doskonały człowiek, taki jak Adam. Ale w odróżnieniu od Adama Jezus wypełnił wszystko, czego Jehowa oczekiwał od doskonałego człowieka. Nawet gdy przechodził najcięższe próby, nigdy nie zgrzeszył — nigdy nie złamał żadnego z Bożych praw.

16. Dlaczego okup jest tak cennym darem?

¹⁶ Jako doskonały człowiek, Jezus przez swoją śmierć mógł odkupić grzeszną ludzkość. Był dokładnie tym, kim powinien być Adam — doskonałym człowiekiem okazującym Bogu bezwarunkową lojalność i posłuszeństwo (1 Tym. 2:6). Złożył ofiarę okupu „w zamian za wielu” — za mężczyzn, kobiety i dzieci. Umożliwia im ona uzyskanie życia wiecznego (Mat. 20:28). Okup rzeczywiście jest kluczem, który otwiera drzwi do realizacji Bożego zamierzenia (2 Kor. 1:19, 20). Daje wszystkim wiernym ludziom widoki na bezkresne życie.

POWRÓT DO RODZINY BOŻEJ

17. Co umożliwi okup?

¹⁷ Żeby dostarczyć okup, Jehowa zdobył się na ogromne wyrzeczenie (1 Piotra 1:19). Ludzkość jest dla Niego tak cenna, że był gotowy poświęcić swojego jednorodzonego Syna (1 Jana 4:9, 10). W pewnym sensie Jezus zajął miejsce naszego ojca, Adama (1 Kor. 15:45). W ten sposób dał nam nie tylko widoki na życie wieczne, ale również możliwość powrotu do rodziny Bożej. Na podstawie złożonego przez niego okupu Jehowa będzie mógł z powrotem nas do niej przyjąć, nie łamiąc przy tym swoich prawych zasad. Czujemy się poruszeni, kiedy rozmyślamy o świecie, w którym wierni ludzie staną się doskonali. Wszystkie rozumne stworzenia w niebie i na ziemi utworzą zjednoczoną rodzinę Bożą. Staniemy się dziećmi Bożymi w całym tego słowa znaczeniu (Rzym. 8:21).

18. Kiedy Jehowa stanie się „wszystkim dla każdego”?

¹⁸ Bunt w Edenie nie sprawił, że Jehowa przestał kochać ludzi. I chociaż jesteśmy niedoskonali, Szatan nie może nas powstrzymać od okazywania lojalności wobec Boga. Na mocy okupu Jehowa pomoże wszystkim swoim dzieciom odzyskać stan całkowitej prawości. Wyobraź sobie świat, w którym ‛każdy, kto wierzy w Syna’, będzie żył wiecznie! (Jana 6:40). Nasz kochający i mądry Bóg zrealizuje swoje zamierzenie i doprowadzi ludzi do doskonałości. Wtedy stanie się „wszystkim dla każdego” (1 Kor. 15:28).

19. (a) Do czego powinna nas pobudzać wdzięczność za okup? (Zobacz ramkę „Wyszukujmy ludzi godnych dobrej nowiny”). (b) Co wyjaśni następny artykuł?

¹⁹ Wdzięczność za okup powinna nas pobudzać do gorliwego mówienia innym, jak mogą odnieść korzyść z tego bezcennego daru. Ludzie muszą się dowiedzieć, że to właśnie na podstawie okupu Jehowa życzliwie daje wszystkim nadzieję na życie wieczne. Jednak ofiara Jezusa pozwoliła osiągnąć coś więcej. Następny artykuł wyjaśni, jak pomogła rozstrzygnąć kwestie podniesione przez Szatana w ogrodzie Eden.