Η Χολί Γκερέλα κο Μουνταριπέ

Κάνα ο Αδάμ ντα η Εύα νασλέ κατά κήπος της Εδέμ, κερντέ μπουτέ τσσαβέν. Ο πρώτος τσσαβό λένγκο, ο Κάιν, αβιλό γεωργός, ντα ο δεύτερος τσσαβό, ο Άβελ, αβιλό τσομπάνης.

Εκ ντιβές ο Κάιν ντα ο Άβελ κερντέ θυσίες κο Ιεχωβά. Τζανέσα σο ισί η θυσία; Ισί εκ ξεχωριστός δώρος. Ο Ιεχωβά χαιρισάλο μπουτ με τη θυσία σο κερντάς ο Άβελ αλλά να χαιρισάλο ιτς με τη θυσία σο κερντάς ο Κάιν. Ο Κάιν αζομάν χολιασάλο μπουτ. Ο Ιεχωβά βακερντάς κο Κάιν ότι λέσκι χολί μπέκιμ τι τσσίντελας-λες τι κερέλ κάτι γκεραλό. Αλλά ο Κάιν να ασουντάς.

Αντίς τι ασουνέλ, ο Κάιν βακερντάς κο Άβελ: “Έλα μάντζαρ κο χωράφι”. Καζόμ ισινέ κορκορέ οτθέ, ο Κάιν γκιλό ούρια οπράλ πι πφραλέστε ντα μουνταρντάς-λες. Σο κα κερέλας ο Ιεχωβά ανταλέσκε; Τιμωριντάς τον Κάιν. Νασκιαρντάς-λες μπουτ ντουρ λέσκε φαμιλιάταρ. Ο Ιεχωβά να κα μουκχέλας ποτές τι βουρτίνελ πάλι παλάλ.

Σο μπορίνασα τι σικλιάς αμέν; Μπέκιμ τι χολιάνασα κάνα ο πράγματα να τζάνα αντικάς σαρ μανγκάσα. Άμα αγαβάσα ότι η χολί μπαριόλα αντρ’ αμέντε​—ή άμα ο γιαβερά ντικχλέ αμαρί χολί ντα βακερντέ αμένγκε τι τθεράς αμαρί γκοντί—​πρέπει αμέν τι διορθώνας ντα τι κεράς κουμάντος αμέσως αμαρέ αισθήματα, πριν τι ερεσαβέν αμαρέ αισθήματα τι κερέν-αμέν κουμάντος.

Επειδή ο Άβελ μανγκέλας ι Ιεχωβάς ντα κερέλας ο σωστός, ο Ιεχωβά κα τθερέλ-λες πι γκοντιάτε για πάντα. Ο Ντεβέλ κα ανέλ-λες πάλι κι ζωή κάνα κα κερέλ ι πφουβ παράδεισος.