«Τι Αβέλ τι Βασιλεία»

Ο Ιεχωβά ντέλα πο λάφι: “Να κα υπαρχίντιβελ πάλι ροϊπέ, ντουκχ, νασφαλιπέ ντα μεριπέ. Κα νασκιαράβ σαρέ ο δάκρυα λένγκε γιακχίνταρ. Σαρέ ο μπέτι πράγματα σο αβιλέας-πες κα μπιστάρντιβεν”.

Ο Ιεχωβά τσσουντάς τον Αδάμ ντα την Εύα κο κήπος της Εδέμ για τι τζουβντιόν αγαπημέ ντα ευτυχισμέ. Έπρεπε τι ντεν λατρεία πουμαρέ Νταντές σο ισί κο ουρανός ντα τι πφερέν ι πφουβ τσσαβέν. Ο Αδάμ ντα η Εύα να ντινέ καν κο Ιεχωβά, αλλά ο σκοπός ι Ντεβλέσκο ποτές να αλλαξάλο. Ανταλέ βιβλιόστε ντικχλάμ ότι σαρέ ο υποσχέσεις σο ντέλα ο Ντεβέλ νικιόνα μπαγιά. Λέσκι Βασιλεία κα ανέλ μπουτ σουκάρ ευλογίες κι πφουβ, ακριβώς αντικάς σαρ ντινάς πο λάφι κο Αβραάμ.

Χάνικ ατζέκ, ντα ο Σατανάς, λέσκε δαίμονες ντα σαρέ ο γκεραλέ τζενέ κα καταστραφίντιβεν. Σαρέ οντουλά σο κα ατσσόν τζουβντέ κα ντεν λατρεία ι Ιεχωβάς. Αζομάν να κα νασφάλιβας ούτε κα μεράς. Κάθε πρωί κα ιστιάς πφερντέ όρεξη ντα χαρά σο ισινάμ τζουβντέ. Η πφουβ κα αβέλ παράδεισος. Σαρέ κα τθεράς λατσσό χαμπέ ντα σουκάρ κχερά. Ο τζενέ κα αβέν μπουτ λατσσέ, να κα αβέν σουκέ γκιένγκε ή βίαιοι. Ο άγρια ζώα να κα νταρέν αμένταρ, ούτε αμέν κα νταράς λένταρ.

Κα ατσσάς πουταρντέ μόσαρ κάνα ο Ιεχωβά κα αρχίνελ τι τζουβντιαρέλ ι μουλέν. Κα καλωσορίνας μερικέ τζενέν κατά πουρανέ μπρεσά, σαρ ισί ο Άβελ, ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Μωυσής, η Ρουθ, η Εσθήρ ντα ο Δαβίδ. Σαρέ γιεκ κα κεράς ι πφουβ παράδεισος. Πάντα κα τθεράς τι κεράς μπουτ σουκάρ πράγματα σο κα μπεϊντίνας-λεν.

Ο Ιεχωβά μανγκέλα τι αβές τούι-ντα οτθέ. Κα γνωρίνες ι Ιεχωβάς τροπόντζαρ σο ποτές να νακχλέας τι γκοντιάταρ. Οτθάρ τι τζας ατζέ πο πασέ κο Ιεχωβά κάθε ντιβές, εμ ακανά εμ για πάντα!