ΜΑΘΗΜΑΣ 11
Η Πίστη του Αβραάμ Δοκιμάντιβελα
Ο Αβραάμ σικλιαρντάς πι τσσαβές τον Ισαάκ τι μανγκέλ ι Ιεχωβάς ντα τι ντελ μπέσα σαρέ κο υποσχέσεις Λέσκε. Αλλά κάνα ο Ισαάκ ισινέ περίπου 25 μπρεσένγκο, ο Ιεχωβά μανγκλάς κατά Αβραάμ τι κερέλ κάτι σο κα αβέλας λέσκε μπουτ δύσκολος. Σο μανγκλάς;
Ο Ντεβέλ βακερντάς κο Αβραάμ: “Λε σε παρακαλώ, τι μοναδικέ τσσαβές, τζα εκχέ βεσέστε κο τθαν Μοριά ντα κερ-λες θυσία”. Ο Αβραάμ να αγαβέλας σόσκε ο Ιεχωβά μανγκλάς κάτι ασακό λέσταρ. Αλλά ντινάς-λες καν.
Ο γιαβέρ ντιβές ντιπ πρωί, ο Αβραάμ λιντάς τον Ισαάκ ντα ντουέ υπηρετόν ντα ξεκινισάλε τι τζαν κο τθαν Μοριά. Σοράν τρινέ ντιβεσένταρ, ντικχένας ο βεσά ντουράλ. Ο Αβραάμ βακερντάς πι υπηρετόνγκε τι μπεσέν οτθέ καζόμ βοβ ντα λέσκο τσσαβό κα νασένας για τι κερέν εκ θυσία. Ο Αβραάμ ντινάς κο Ισαάκ τι ακχαρέλ ο καστά για τη γιακ, ντα βοβ λιντάς ι τσσουρί. Ο Ισαάκ πουτσλάς πι νταντές: “Κατέ ισί ο ζώος σο κα κεράς θυσία;” Ο Αβραάμ βακερντάς λέσκε: “Μο τσσαβό, ο Ιεχωβά κα φροντίνελ-λες”.
Κάνα ερεσλέ κο βες, λατσσαρντέ εκ θυσιαστήριος. Αζομάν ο Αβραάμ πφαντάς ο βαστά ντα ο πιντρέ του Ισαάκ ντα τσσουντάς-λες οπράλ κο θυσιαστήριος.
Ο Αβραάμ βαντιντάς ι τσσουρί. Οντιά στιγμή, εκ άγγελος ι Ιεχωβάσκο ντινάς βίκος κατά ουρανός: “Αβραάμ! Μα μούνταρ ι τσσαβές! Ακανά τζανάβα ότι τθερέσα πίστη κο Ντεβέλ επειδή ισινάνας έτοιμος τι θυσιάνες τι τσσαβές”. Αζομάν ο Αβραάμ ντικχλάς εκχέ μπρακές σο αστάρντιλοας κο θάμνος πι σινγκένταρ. Αντικάς, πουταρντάς σουγκό τον Ισαάκ ντα θυσιαντάς ι μπρακές αντίς λέσκε.
Οντουλέ ντιβεσέσταρ, ο Ιεχωβά βακερέλας ότι ο Αβραάμ ισινέ λέσκο αμάλ. Τζανέσα σόσκε; Ο Αβραάμ κερντάς σο-ντα μανγκλάς λέσταρ ο Ιεχωβά, ατζέ-ντα κάνα να αγαβέλας σόσκε μανγκέλας-λες ανταβά ο Ιεχωβά.
Ο Ιεχωβά βακερντάς πάλι ι υπόσχεση σο ντινάας κο Αβραάμ: “Κα ευλογίναβ-τουτ, ντα κα αβγατίναβ τι τσσαβέν, δηλαδή τι προσαγγονίν”. Ανταβά μανγκέλα τι βακερέλ ότι ο Ιεχωβά κα ευλογίνελας σαρέ ι λατσσέ τζενέν αντράλ κατά φαμιλί του Αβραάμ.
«O Ντεβέλ μανγκλάς ι ντουνιάς αζόμ μπουτ σο ντινάς πι μοναδικέ Τσσαβές, για μα τι καταστραφίντιβελ κον σικαβέλα πίστη λέστε, αλλά τι τζουβντιόλ για πάντα».—Ιωάννης 3:16