Jobi

 2 «Ashtu siç është e vërtetë që rron Perëndia,+ që e fshiu drejtësinë time,+

dhe siç është e vërtetë që rron i Plotfuqishmi, që ma hidhëroi shpirtin,+

 3 derisa të kem frymë brenda meje,

dhe në flegrat e mia të jetë fryma e Perëndisë,+

 4 nga buzët e mia nuk do të dalë asnjë padrejtësi,

dhe gjuha ime nuk do të thotë asnjë mashtrim!

 5 As që e çoj nëpër mend t’ju shpall të drejtë!+

Nga integriteti im nuk do të heq dorë+ gjersa të vdes.

 6 Mbahem fort pas drejtësisë sime dhe nuk do ta lë.+

Zemra nuk do të më qortojë për asnjë nga ditët e mia.+

 7 Armiku im u bëftë kryekëput i lig,+

dhe ai që më kundërvihet, u bëftë keqbërës!

 8 Ç’shpresë ka apostati, nëse Perëndia e shfaros,+

nëse ia kërkon shpirtin?+

 9 A do t’i dëgjojë Perëndia klithmat e tij

kur të ketë brengë?+

10 Mos vallë do të gjejë kënaqësi të thellë tek i Plotfuqishmi?

Mos do t’i thërrasë Perëndisë në çdo kohë?

11 Do t’ju mësoj me anë të dorës së Perëndisë.

Mendimet e të Plotfuqishmit nuk do t’i fsheh.+

12 E pra, ju të gjithë keni parë vegime;

pse tregoheni kaq të pamend?+

13 Këtë do të ketë i ligu nga Perëndia.+

Ai do të marrë nga i Plotfuqishmi trashëgiminë e tiranit.

14 Edhe nëse bijtë e tij shtohen, do të shkojnë në teh të shpatës.+

Pasardhësit e tij s’do të ngopen me bukë.

15 Ata që mbeten prej tij, do të shkojnë në varr nga një sëmundje vdekjeprurëse,

e vejushat e tyre nuk do të derdhin lot.+

16 Edhe sikur ta grumbullojë argjendin si pluhurin,

dhe të bëjë rroba me bollëk, siç është balta,

17 vërtet ai do t’i bëjë, por do t’i veshë i drejti.+

Nga argjendi i tij do të marrë i pafajshmi.

18 E ndërton shtëpinë si mola,

e ngre si kasollen+ që bën roja.

19 Do të shtrihet i pasur, por pasuria nuk do të grumbullohet.

Do të hapë sytë e s’do të ketë më asgjë.+

20 Tmerret e papritura do ta përpijnë si ujërat.+

Natën do ta rrëmbejë një erë shtrëngate.

21 Era e lindjes do ta marrë,+ e ai do të zhduket.

Ajo do ta vërvitë larg vendit të tij.+

22 Do t’i sulet pa pikë dhembshurie,+

dhe ai do të mundohet t’ia mbathë larg fuqisë së saj.+

23 Për të do t’i përplasin duart me tallje,+

e do t’i fërshëllejnë+ që nga vendi i tij.