2 Mbretërve
4 Një nga gratë e bijve+ të profetëve i thirri Eliseut dhe i tha: «Shërbëtori yt, burri im, ka vdekur, dhe ti e di mirë që ai i frikësohej+ Jehovait. Mirëpo ka ardhur huadhënësi,+ që të m’i marrë të dy fëmijët si skllevër.» 2 Atëherë Eliseu i tha: «Ç’mund të bëj për ty?+ Tregomë ç’ke në shtëpi.» Ajo iu përgjigj: «Shërbyesja jote nuk ka në shtëpi gjë tjetër përveç një qypi me vaj.»+ 3 Atëherë ai i tha: «Shko e kërko nga gjithë fqinjët enë boshe. Mos u mjafto me pak. 4 Pastaj, ti dhe bijtë e tu futuni në shtëpi e mbyllni derën. Hidhe vajin në të gjitha këto enë dhe vëri mënjanë ato që janë plot.» 5 Dhe ajo iku prej tij.
Pasi u fut brenda dhe mbylli derën, bijtë i sillnin enët e ajo hidhte në to vajin.+ 6 Me t’u mbushur enët, i tha njërit prej tyre: «Më sill edhe një enë tjetër.»+ Por ai i tha: «S’ka më.» Dhe vaji u ndal.+ 7 Atëherë ajo shkoi t’i tregonte njeriut të Perëndisë së vërtetë, që i tha: «Shko, shit vajin e shlyej borxhet+ që ke, dhe ti me bijtë e tu do të jetoni me atë që tepron.»+
8 Një ditë Eliseu kaloi në Shunem.+ Atje jetonte një grua shumë e njohur që e detyroi+ të hante bukë me ta. Më pas, sa herë që ai kalonte andej, kthehej atje për të ngrënë. 9 Një herë, kjo grua i tha të shoqit:+ «Shiko, unë e di mirë se ai që kalon vazhdimisht këtej nga ne, është njeri i shenjtë i Perëndisë.+ 10 Të lutem, të bëjmë një dhomë të vogël te muri i tarracës,+ dhe atje të vëmë për të një shtrat, një tryezë, një karrige dhe një shandan.+ Kështu, sa herë të vijë te ne, mund të rrijë atje.»+
11 Një ditë, ai vajti tek ata si zakonisht dhe ndenji te dhoma në tarracë e u shtri atje. 12 I tha Gehazit,+ shërbëtorit të tij: «Thirr shunamiten.»+ Ky e thirri, dhe ajo vajti. 13 Pastaj i tha atij: «Thuaji, të lutem: ‘Ja, ti e ke prishur rehatinë tënde duke u ngushtuar për ne.+ Ç’mund të bëjmë për ty?+ A mund t’i themi ndonjë gjë për ty mbretit+ ose kreut+ të ushtrisë?’» Ajo u përgjigj: «Unë banoj në mes të popullit tim.»+ 14 Eliseu vazhdoi: «Mirë pra, ç’mund të bëjmë për të?» Dhe Gehazi tha: «Po ja, ajo nuk ka djalë+ dhe i shoqi është i moshuar.» 15 Menjëherë Eliseu tha: «Thirre.» Ai e thirri, dhe ajo vajti e ndenji në hyrje. 16 Atëherë Eliseu tha: «Vitin tjetër, pikërisht në këtë kohë, do të mbash në krahë një djalë.»+ Por ajo ia ktheu: «Jo, zotëria im, o njeri i Perëndisë së vërtetë! Mos thuaj gënjeshtra për shërbëtoren tënde.»
17 Dhe gruaja mbeti shtatzënë dhe në po atë kohë, një vit më vonë, lindi djalë,+ ashtu siç i kishte thënë Eliseu.+ 18 Dhe fëmija rritej. Një ditë, ai vajti si zakonisht tek i ati që ishte me korrësit.+ 19 Atje i thoshte pa pushim të atit: «Oh, koka, o lele koka!»+ Atëherë i ati i tha shërbëtorit: «Çoje tek e ëma.»+ 20 Ai e mori dhe e çoi tek e ëma. Fëmija ndenji ulur mbi gjunjët e saj deri në mesditë, dhe pastaj vdiq.+ 21 Atëherë ajo e çoi sipër, e vuri në shtratin+ e njeriut të Perëndisë+ së vërtetë, mbylli derën dhe doli. 22 Pastaj thirri të shoqin dhe i tha: «Më dërgo, të lutem, një nga shërbëtorët dhe një nga gomaricat, e lërmë të shkoj me vrap te njeriu i Perëndisë së vërtetë dhe të kthehem.»+ 23 Por ai e pyeti: «Pse do të shkosh tek ai sot? Nuk është as hënë e re+ e as sabat.» Ajo iu përgjigj: «Mos ki merak.» 24 Pastaj i vuri samarin gomaricës+ dhe i tha shërbëtorit: «Ngaje dhe shko përpara. Mos e ngadalëso hapin për mua, pa të thënë unë.»
25 Kështu, ajo u nis e vajti te njeriu i Perëndisë së vërtetë, në malin e Karmelit. Sapo njeriu i Perëndisë së vërtetë e pa nga larg, i tha Gehazit, shërbëtorit+ të tij: «Shiko, po vjen shunamitja. 26 Të lutem, vrapo ta takosh dhe pyete: ‘Si je? A është mirë yt shoq? Po fëmija?’» Ajo i tha: «Mirë jemi të gjithë.» 27 Kur vajti te njeriu i Perëndisë së vërtetë në mal, menjëherë ajo e kapi nga këmbët.+ Sakaq Gehazi u afrua për ta larguar tutje,+ por njeriu i Perëndisë+ së vërtetë tha: «Lëre,+ se e ka shpirtin të hidhëruar,+ dhe Jehovai ma ka fshehur+ këtë gjë e nuk ma ka treguar.» 28 Ajo tha: «A i kërkova zotërisë tim një djalë? A nuk thashë: ‘Mos më bëj të shpresoj kot.’»+
29 Menjëherë ai i tha Gehazit:+ «Ngjishe rrobën në ijë,+ merr në dorë shkopin+ tim dhe shko. Nëse të del dikush përpara, mos e përshëndet;+ nëse dikush të përshëndet, mos iu përgjigj. Vëre shkopin tim mbi fytyrën e djalit.»+ 30 Por nëna e djalit tha: «Siç është e vërtetë që rron Jehovai+ dhe siç është e vërtetë që rron shpirti yt,+ unë nuk do të të lë.»+ Prandaj ai u ngrit dhe shkoi me të. 31 Gehazi shkoi para tyre dhe e vuri shkopin mbi fytyrën e djalit, por djali nuk nxori zë dhe nuk dha ndonjë shenjë jete.+ Kështu ai u kthye tek Eliseu dhe i tha: «Djali nuk u zgjua.»+
32 Në fund Eliseu vajti në shtëpi dhe djali dergjej i vdekur në shtratin e vet.+ 33 Atëherë ai hyri, mbylli derën+ dhe filloi t’i lutej Jehovait.+ 34 Pastaj hipi në shtrat, u shtri mbi fëmijën+ dhe vuri gojën e vet mbi gojën e tij, sytë e vet mbi sytë e tij dhe pëllëmbët e veta mbi pëllëmbët e tij e qëndroi sipër tij. Pak e nga pak trupi i fëmijës u ngroh. 35 Pastaj ai eci sërish para e prapa nëpër shtëpi. Pas kësaj hipi në shtrat dhe u përkul mbi të. Djali teshtiu shtatë herë dhe pastaj hapi sytë.+ 36 Eliseu thirri Gehazin dhe i tha: «Thirr shunamiten.»+ Kështu ai e thirri, dhe ajo vajti tek Eliseu, që i tha: «Ngrije tët bir.»+ 37 Ajo u afrua, ra në këmbët e tij dhe u përkul përtokë.+ Pastaj ngriti të birin dhe doli.+
38 Eliseu u kthye në Gilgal.+ Në vend kishte rënë zi buke.+ Ndërkohë që bijtë+ e profetëve* rrinin ulur para tij,+ ai i tha shërbëtorit të vet:+ «Vër kazanin e madh dhe ziej pak gjellë për bijtë e profetëve.»+ 39 Kështu, njëri prej tyre doli në fushë për të mbledhur mëllaga.+ Ai gjeti një kungull të egër kacavjerrës dhe mblodhi aq shumë kokrra, sa e mbushi rrobën e tij plot. Pastaj vajti dhe i preu feta-feta në kazan, edhe pse nuk i njihnin. 40 Më vonë ua dhanë gjellën burrave, që ta hanin. Sapo e provuan gjellën, ata thirrën: «Në kazan ka vdekje,+ o njeri i Perëndisë së vërtetë!»+ Dhe nuk mundën të hanin. 41 Atëherë Eliseu tha: «Më sillni miell.» Pasi e hodhi atë në kazan, ai tha: «Zbrazuani njerëzve, që të hanë.» Dhe në kazan nuk pati asgjë të keqe.+
42 Nga Baal-Shalisha+ erdhi një burrë që i solli+ njeriut të Perëndisë së vërtetë bukë nga frytet e hershme,+ njëzet bukë elbi+ si dhe drithë të ri në torbën e tij të bukës. Pastaj tha: «Jepua njerëzve që të hanë.»+ 43 Por, ai që i shërbente i tha: «Si t’ua vë para njëqind burrave?»+ Ky ia ktheu: «Jepua njerëzve që të hanë, sepse kështu thotë Jehovai: ‘Do të hanë dhe do të teprojë.’»+ 44 Atëherë ai ua vuri përpara, e ata filluan të hanin. Dhe vërtet teproi, siç kishte thënë Jehovai.+