Jobi

 2 «A duhet të hahet me të Plotfuqishmin+ ai që kapet pas kleçkave?

Le të përgjigjet ai që e qorton Perëndinë.»+

 4 «E pra, unë jam fare i papërfillshëm.+

Ç’të të përgjigjem?!

Po e mbyll gojën.*+

 5 Një herë fola dhe nuk do të përgjigjem më;

madje dy herë, dhe s’do të shtoj më asgjë.»

 7 «E pra, tani, ngjishe rrobën në ijë po të jesh burrë,+

dhe unë do të të pyes e ti m’u përgjigj.+

 8 Vallë, ti do ta hedhësh poshtë drejtësinë time?

Mos vallë do të më shpallësh mua fajtor që të dalësh vetë i drejtë?+

 9 A thua krahu yt është si ai i Perëndisë së vërtetë?+

A mund të gjëmojë zëri yt si zëri i tij?+

10 E pra, stolisu me epërsi+ e madhështi;+

vishu me lavdi+ e shkëlqim.+

11 Zbraze vërshimin e zemërimit tënd të furishëm,+

shihe çdo fodull dhe përule.

12 Po, shihe çdo fodull dhe poshtëroje;+

shtypi të ligjtë ku të jenë.

13 Fshihi të gjithë bashkë në dhé,+

dhe mbylli në vend të fshehtë.

14 E pra, unë vetë do të të lavdëroj,

sepse dora jote e djathtë mund të të shpëtojë.

15 Ja, behemothin* e kam bërë unë, ashtu si edhe ty.

Ai ha bar të gjelbër+ njësoj si demi.

16 Fuqia e tij qëndron tek ijët,

dhe forca e tij e madhe+ te muskujt e barkut.

17 E luan bishtin si cedër.

Muskujt e kofshëve i thuren bashkë.

18 Eshtrat e tij janë si tuba bakri,

kockat e tij të forta si shufra hekuri të farkëtuar.

19 Ai është fillimi i udhëve të Perëndisë.

Vetëm Bërësi i vet+ mund t’i afrohet me shpatë.

20 Malet i japin ushqim;+

atje lodrojnë tërë egërsirat.

21 Shtrihet nën xinxife

ose në kallamishte+ e këneta.+

22 Xinxifet e mbulojnë me hijen e tyre,

plepat e luginave të përrenjve e rrethojnë.

23 Edhe sikur të vërshonte lumi, ai nuk do t’ia mbathte në panik.

Edhe sikur Jordani+ t’i sulej në gojë, ai do të ishte i sigurt.

24 A mund t’i dalë kush para e ta kapë?

A mund t’ia shpojë kush hundën me grremç?