22 Ditën që Jehovai e çliroi nga dora e gjithë armiqve+ dhe nga dora e Saulit,+ Davidi i drejtoi Jehovait fjalët e kësaj kënge.+ 2 Ai tha:
«Jehovai është shkrepi+ im, kalaja ime+ dhe Ai që më sjell shpëtim.+
3 Perëndia është shkëmbi+ im. Tek ai do të strehohem.
Ai është mburoja+ ime dhe briri+ im i shpëtimit, kalaja ime e sigurt,+
vendi drejt të cilit vrapoj,+ Shpëtimtari+ im. Ai më shpëton nga dhuna.+
4 Jehovain, atë që është i denjë të lëvdohet,+ do të thërras,
dhe nga armiqtë e mi do të shpëtoj.+
5 Dallgë vdekjeprurëse që shkulmonin më rrethuan,+
një lumë njerëzish pa pikë vlere më tmerronin.+
6 Litarët e Sheolit më rrethonin,+
leqet e vdekjes më dilnin përpara.+
7 Në vuajtjen time i thërrisja Jehovait,+
Perëndinë tim thërrisja.+
Nga tempulli i tij ai e dëgjoi zërin tim,+
thirrja ime për ndihmë arriti në veshët e tij.+
8 Toka nisi të dridhej e të lëkundej,+
themelet e qiejve u tundën+
dhe u drodhën, ngaqë ai ishte zemëruar.+
9 Nga flegrat e tij doli tym dhe zjarri që i dilte nga goja gllabëronte.+
Thëngjij të ndezur dolën prej tij.+
10 Ai i uli qiejt dhe zbriti,+
nën këmbët e tij ishte terri i zi.+
11 Erdhi hipur në një kerubin,+ erdhi duke fluturuar,
dhe u shfaq mbi krahët e një krijese frymore.+
12 Si kasolle+ rreth vetes vuri errësirën,
ujërat e errëta, retë e dendura.+
13 Në qiellin që shndriste nga vetëtimat u ndezën thëngjijtë e zjarrit.+
14 Jehovai nisi të gjëmonte+ nga qielli
dhe Më i Larti filloi të lëshonte zërin.+
15 Ai dërgonte shigjeta, që t’i shpërndante;+
rrufe, që t’i bënte rrëmujë.+
16 Fundi i detit doli në shesh,+
themelet e tokës+ u zbuluan
nga qortimi i Jehovait, nga shkulmi i frymës së flegrave+ të tij.
17 Ai dërgonte nga lart dorën e tij, më merrte+
e më nxirrte nga ujërat e thella.+
18 Më çlironte nga armiku+ im i fuqishëm,
nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.+
19 Ata dolën për të më sfiduar ditën e gjëmës+ sime,
por Jehovai u bë mbështetja ime.+
20 Ai më nxori në një vend të hapur,+
më çliroi, sepse ishte i kënaqur me mua.+
21 Jehovai më shpërblen sipas drejtësisë+ sime,
po, sipas pastërtisë së duarve të mia më shpërblen.+
22 Sepse kam qëndruar në udhët e Jehovait,+
dhe nuk jam treguar i lig, duke u larguar nga Perëndia im.+
23 Sepse të gjitha vendimet e tij gjyqësore+ janë para meje,
dhe nga ligjet e tij nuk do të largohem.+
24 Unë do të jem i patëmetë+ kundrejt tij
dhe do të ruhem që të mos bëj faje.+
25 Jehovai le të më shpërblejë sipas drejtësisë+ sime,
sipas pastërtisë sime para syve të tij.+
26 Me atë që është besnik ti do të veprosh me besnikëri;+
njeriun e fuqishëm e të patëmetë do ta trajtosh siç e meriton;+
27 Me atë që ruhet i pastër, do të tregohesh i pastër,+
kurse me dredharakun do të sillesh si i pamend.+
28 Njerëzit e përulur do t’i shpëtosh,+
por sytë e tu janë kundër fodullëve, që t’i ulësh.+
29 Ti je llamba ime, o Jehova,+
Jehovai është ai që e bën errësirën time të ndriçojë.+
30 Sepse falë teje unë mund t’i sulem një bande kusarësh,+
falë Perëndisë tim, mund të kapërcej një mur.+
31 E përsosur është udha e Perëndisë së vërtetë.+
Fjalët e Jehovait janë fjalë të kulluara.+
Mburojë është ai për të gjithë ata që e bëjnë strehë.+
32 Sepse kush tjetër është Perëndi veç Jehovait+
Kush tjetër është shkëmb veç Perëndisë tonë?+
33 Perëndia i vërtetë është fortesa+ ime e qëndrueshme
dhe ai e bën të përsosur udhën time.+
34 I bën këmbët e mia si ato të drenushave,+
më bën të rri në vende të larta për mua.+
35 Ai i mëson duart e mia për luftë,+
dhe krahët e mi përkulën harkun prej bakri.+
36 Ti do të më japësh mburojën tënde të shpëtimit.+
Përulësia jote më bën të madh.+
37 Ti do t’u bësh një vend mjaft të gjerë hapave të mi+
dhe kyçet e këmbëve nuk do të më dridhen.+
38 Unë do t’i ndjek armiqtë e mi që t’i zhduk,
dhe nuk do të kthehem pa i shfarosur.+
39 Do t’i shfaros e do t’i bëj copë-copë,+ që të mos ngrihen më,+
dhe ata do të bien në këmbët e mia.+
40 Ti do të më ngjeshësh me fuqi për betejë;+
ata që më dalin kundër, do t’i rrëzosh para meje.+
41 Ti do t’i bësh armiqtë e mi t’ia mbathin,+
unë do t’i bëj të heshtin ata që më urrejnë thellësisht.+
42 Ata thërrasin për ndihmë, por shpëtimtar nuk ka,+
i thërrasin Jehovait, por ai nuk u përgjigjet.+
43 Unë do t’i bëj grimca-grimca si pluhurin e tokës;
do t’i shkel si llucën e rrugëve;+
unë do t’i bëj petë.
44 Ti do të më shpëtosh nga ky popull që kapet pas kleçkave.+
Do të më ruash, që të jem kreu i kombeve.+
Një popull që nuk e kam njohur do të më shërbejë.+
45 Të huajt do të vijnë të më servilosen.+
Ata do të më dëgjojnë të bindur.+
46 Të huajt do të ligështohen
dhe duke u dridhur do të dalin nga ledhet.+
47 Jehovai është i gjallë.+ Bekuar qoftë Shkëmbi+ im!
U lartësoftë Perëndia i shkëmbit të shpëtimit tim!+
48 Perëndia i vërtetë ma merr hakun+
dhe i vë njerëzit poshtë meje.+
49 Ai më liron nga armiqtë e mi.+
Ai do të më lartësojë+ mbi ata që ngrihen kundër meje,
dhe do të më çlirojë nga njeriu i veprimeve të dhunshme.+
50 Ja pse do të të falënderoj mes kombeve, o Jehova,+
dhe për emrin tënd do të këndoj:+
51 Ai që bën vepra të mëdha shpëtimi për mbretin+ e tij
dhe të mirosurit+ të tij i tregon dashamirësi,
po, Davidit dhe farës së tij në përjetësi.»+