1 Mbretërve

20 Ben-Hadadi,+ mbreti i Sirisë, mblodhi gjithë forcat e tij ushtarake. Me të ishin edhe tridhjetë e dy mbretër+ me gjithë kuaj+ e karroca.+ Ai u ngjit, rrethoi+ Samarinë+ dhe luftoi kundër saj. 2 Pastaj i dërgoi lajmëtarë+ Akabit, mbretit të Izraelit që ndodhej në qytet, dhe i tha: «Kështu thotë Ben-Hadadi: 3 ‘Argjendi dhe ari yt janë të mitë; gratë e tua dhe bijtë e tu, ata më të bukurit, janë të mitë.’»+ 4 Mbreti i Izraelit iu përgjigj: «Sipas fjalës sate, o mbret, zotëria im, jam yti me gjithçka më përket.»+

5 Më vonë lajmëtarët u kthyen prapë dhe thanë: «Kështu thotë Ben-Hadadi: “Unë të dërgova lajmëtarë që të të thoshin: ‘Do të më japësh argjendin dhe arin tënd, gratë dhe bijtë e tu.’ 6 Por nesër, në këtë kohë, unë do të të dërgoj shërbëtorët e mi. Ata do të kontrollojnë në shtëpinë tënde dhe në shtëpitë e shërbëtorëve të tu dhe do të vënë dorë e do të marrin çdo gjë të pëlqyeshme+ për sytë e tu.”»

7 Atëherë mbreti i Izraelit thirri gjithë pleqtë e vendit+ dhe tha: «Vëreni, ju lutem, dhe shikoni se ky po kërkon të na bëjë të keqen.+ Ai dërgoi njerëz për të më kërkuar gratë e bijtë e mi, argjendin e arin tim, dhe unë nuk ia mbajta.» 8 Tërë pleqtë dhe mbarë populli i thanë: «Mos iu bind dhe mos prano.» 9 Atëherë ai u tha lajmëtarëve të Ben-Hadadit: «I thoni zotërisë tim, mbretit: ‘Do të bëj gjithçka që i the shërbëtorit tënd në fillim, por këtë gjë nuk mund ta bëj.’» Kështu, lajmëtarët ikën dhe i treguan mbretit fjalët e tij.

10 Pastaj Ben-Hadadi dërgoi t’i thoshin: «Kështu ma bëfshin perënditë,+ madje dhe më keq,+ nëse pluhuri i Samarisë do të mjaftojë për të mbushur grushtet e gjithë popullit që më ndjek!»+ 11 Mbreti i Izraelit ia ktheu: «I thoni atij: ‘Kush ngjesh armët,+ të mos mburret sikur erdhi koha për t’i hequr ato.’»+ 12 Sapo dëgjoi këtë fjalë, Ben-Hadadi, që ishte duke pirë bashkë me mbretërit+ nëpër kasolle, u tha menjëherë shërbëtorëve të tij: «Zini pozicionet!» Dhe ata nisën të zinin pozicionet kundër qytetit.

13 Kur ja, një profet iu afrua Akabit, mbretit të Izraelit,+ dhe i tha: «Kështu thotë Jehovai:+ ‘E ke parë gjithë këtë turmë të madhe? Ja, sot po ta jap në dorë, dhe ti ke për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.’»+ 14 Atëherë Akabi tha: «Me anë të kujt?» Ai ia ktheu: «Kështu thotë Jehovai: ‘Me anë të të rinjve të princave të provincave.’» Në fund Akabi pyeti: «Kush do ta nisë betejën?» Ai iu përgjigj: «Ti!»

15 Dhe Akabi numëroi të rinjtë e princave të provincave: ishin dyqind e tridhjetë e dy veta.+ Pas tyre numëroi gjithë popullin, tërë bijtë e Izraelit, dhe ishin shtatë mijë veta. 16 Ata nisën të dilnin në mesditë, ndërkohë që Ben-Hadadi dehej+ nëpër kasolle bashkë me tridhjetë e dy mbretërit që e ndihmonin. 17 Kur të rinjtë+ e princave të provincave dolën të parët, Ben-Hadadi dërgoi menjëherë njerëzit e tij. Ata u kthyen e i thanë: «Nga Samaria kanë dalë disa njerëz.» 18 Atëherë ai tha: «Në paçin dalë për paqe, kapini gjallë, por edhe në paçin dalë për betejë, gjallë kapini.»+ 19 Nga qyteti kishin dalë të rinjtë e princave të provincave dhe forcat ushtarake që gjendeshin prapa tyre. 20 Ata nisën të goditnin secili atë që i dilte kundër. Sirianët+ ia mbathën+ dhe Izraeli u vu në ndjekje të tyre, por Ben-Hadadi, mbreti i Sirisë, arriti të ikte me kalë bashkë me kalorësit. 21 Megjithatë mbreti i Izraelit doli dhe goditi kuajt e karrocat.+ Ai i goditi sirianët, duke bërë kërdi të madhe.

22 Më vonë profeti+ iu afrua mbretit të Izraelit dhe i tha: «Shko, forcohu+ dhe mendohu mirë për atë që duhet të bësh,+ sepse në ndërrim të viteve mbreti i Sirisë do të dalë kundër teje.»+

23 Shërbëtorët e mbretit të Sirisë i thanë atij: «Perëndia i tyre është Perëndi malesh.+ Ja pse dolën më të fortë se ne. Por le të luftojmë kundër tyre në rrafshinë dhe ke për ta parë po nuk dolëm më të fortë se ata. 24 Bëj kështu: hiqi të gjithë mbretërit+ nga detyra dhe vër guvernatorë në vend të tyre.+ 25 Mblidh një ushtri të barabartë me atë që humbe, duke numëruar kalë për kalë dhe karrocë për karrocë. Pastaj, le të luftojmë kundër tyre në rrafshinë dhe ke për të parë po nuk dolëm më të fortë se ata.»+ Kështu, ai ua vuri veshin dhe bëri tamam ashtu.

26 Në ndërrim të viteve Ben-Hadadi i mobilizoi sirianët+ dhe u ngjit në Afek+ për të luftuar kundër Izraelit. 27 Bijtë e Izraelit ishin mobilizuar e furnizuar mirë+ dhe u nisën për t’u dalë kundër. Ata e ngritën kampin përballë tyre si dy kope të vockla dhish, kurse sirianët mbushën tokën.+ 28 Atëherë njeriu i Perëndisë së vërtetë+ u afrua dhe i tha mbretit të Izraelit: «Kështu thotë Jehovai: “Meqë sirianët kanë thënë: ‘Jehovai është Perëndi malesh dhe nuk është Perëndi ultësirash’, unë kam për të ta dhënë në dorë gjithë këtë turmë të madhe,+ dhe ju keni për ta marrë vesh se unë jam Jehovai.”»+

29 Ata fushuan shtatë ditë përballë njëri-tjetrit.+ Ditën e shtatë filloi beteja dhe bijtë e Izraelit i goditën sirianët: njëqind mijë këmbësorë brenda një dite. 30 Ata që mbetën, ia mbathën për në Afek,+ në qytet, dhe mbi njëzet e shtatë mijë burrat që kishin mbetur atje,+ ranë muret e qytetit. Edhe Ben-Hadadi ia mbathi+ dhe në fund shkoi në qytet e hyri në një dhomë të fshehtë.+

31 Atëherë shërbëtorët e tij i thanë: «Kemi dëgjuar se mbretërit e shtëpisë së Izraelit janë mbretër dashamirës.+ Të lutemi, le të vëmë copë thesi+ në ijë+ dhe litarë në kokë e të dalim për te mbreti i Izraelit. Ndoshta ai do të të lërë të gjallë.»*+ 32 Ata, pra, vunë rreth ijëve copë thesi dhe, me litarë në kokë, vajtën te mbreti i Izraelit e thanë: «Shërbëtori yt Ben-Hadadi ka thënë: ‘Të lutem, më lër të gjallë.’» Ai ua ktheu: «Është ende gjallë? Ai është vëllai im.» 33 Kështu, këta burra+ e morën këtë për ogur të mirë dhe se mbreti e kishte me tërë mend, prandaj thanë: «Ben-Hadadi është vëllai yt.» Atëherë ai tha: «Shkoni ta merrni.» Ben-Hadadi, pra, doli e shkoi tek ai, dhe ky e hipi menjëherë në karrocë.+

35 Sipas fjalës+ së Jehovait, njëri nga bijtë e profetëve*+ i tha mikut të tij: «Goditmë, të lutem.» Por ky nuk pranoi ta godiste. 36 Atëherë ai i tha: «Meqë nuk e dëgjove zërin e Jehovait, kur të largohesh nga unë ka për të të vrarë një luan.» Pasi ai iku prej tij, luani+ i doli përpara dhe e vrau.+

37 Pastaj ai gjeti një burrë tjetër dhe i tha: «Goditmë, të lutem.» Kështu, ky burrë e goditi dhe e plagosi.

38 Atëherë profeti u maskua+ duke vënë një fashë mbi sy dhe shkoi e ndenji buzë rrugës për të pritur mbretin. 39 Kur atje po kalonte mbreti, ai i thirri dhe i tha:+ «Në mes të betejës shërbëtori yt doli dhe ja, dikush po e linte frontin. Ai solli tek unë një njeri dhe më tha: ‘Ruaje këtë! Nëse të ikën, jetën+ e tij do ta paguash me jetën tënde,*+ ose përndryshe do të paguash një talentë argjendi.’+ 40 Ndërkohë që shërbëtori yt merrej me punë sa andej-këtej, ai kishte ikur.» Atëherë mbreti i Izraelit i tha: «Kështu do të jetë gjykimi yt. Ti vetë e ke vendosur.»+ 41 Atëherë ai hoqi me të shpejtë fashën nga sytë dhe mbreti i Izraelit e njohu që ishte një nga profetët.+ 42 Ky i tha: «Kështu thotë Jehovai: ‘Meqë të iku nga duart njeriu që kisha vendosur se duhej shfarosur,+ jetën e tij do ta paguash me jetën tënde,+ dhe populli yt do ta paguajë për popullin e tij.’»+ 43 Atëherë mbreti i Izraelit, i ngrysur e i brengosur,+ mori udhën për në shtëpinë e vet dhe vajti në Samari.+