Psalmet

141 Ty të thërras, o Jehova!+

Shpejto të më ndihmosh.+

Dëgjoje zërin tim kur të thërras.+

 2 Lutja ime qoftë e përgatitur si temjan+ para teje,+

duart e ngritura për t’u lutur, si blatimi në drithë i mbrëmjes!+

 3 O Jehova, vëri një rojë gojës sime.+

Vër një rojtar para derës së buzëve të mia.+

 4 Mos e lër zemrën time të priret drejt së keqes,+

e kështu të bëj turpe të mëdha+

tok me ata që merren me të këqija,+

që të mos ha ushqimet e tyre të zgjedhura.+

 5 Po të më godasë i drejti, do të jetë dashamirësi nga ana e tij.+

Po të më qortojë, do të jetë si vaji mbi kokë,+

që koka ime nuk ka për ta hedhur poshtë.+

Madje do të lutem për të, kur të heqë keq.+

 6 Gjykatësit e popullit janë flakur nga shkrepi,+

por populli i dëgjoi fjalët e mia dhe e kuptoi se ishin të këndshme.+

 7 Si ashklat e shpërndara përtokë, kur çan dru,

janë shpërndarë edhe eshtrat tona në gojë të Sheolit.+

 8 Megjithatë, te ti i kam sytë,+ o Zotëri Sovran+ Jehova!

Te ti kam gjetur strehë,+

ndaj mos më lër të jap shpirt.+

 9 Më mbro nga kthetrat e grackës që kanë ngritur për mua,+

dhe nga kurthet e atyre që merren me të këqija.+

10 Të ligjtë do të bien të gjithë tok në rrjetat e tyre,+

kurse unë do të kaloj shëndoshë e mirë.