22 Menjëherë Davidi i la plaçkat+ që kishte me vete nën kujdesin e rojtarit të plaçkave+ dhe shkoi me vrap në fushën e betejës. Kur mbërriti, nisi të pyeste se si ishin vëllezërit e tij.+
24 E kush do t’ju dëgjojë për këtë që thoni? Sepse pjesa e atij që zbriti në betejë do të jetë ashtu si pjesa e atij që ndenji pranë plaçkave.+ Të gjithë do të kemi pjesën tonë.»+