Jobi

 2 «Posi, veç ju keni të drejtë,

dhe bashkë me ju do të marrë fund mençuria!+

 3 Edhe unë kam një zemër+ ashtu si ju,

e nuk qëndroj më poshtë se ju.+

E kush nuk i di këto?

 4 Jam bërë gazi i botës,+

unë që i thërrisja Perëndisë e ai më përgjigjej.+

Po, i drejti, i pafajshmi, është gazi i botës.

 5 Ai që është rehat, tallet me gjëmën,+

e mendon se u bie vetëm atyre që u merren këmbët.+

 6 Në tendat e grabitësve s’ka halle,+

ata që i ndezin zemërimin Perëndisë, janë të sigurt

njësoj si ata që mbajnë një perëndi në dorë.+

 7 Por, pyet pak kafshët, dhe ato do të të mësojnë;+

pyet zogjtë e qiellit, dhe ata do të të tregojnë!+

 8 Vëri mendjen tokës, dhe ajo do të të mësojë;+

edhe peshqit e detit+ do të ta tregojnë!

 9 Cili ndër tërë këta nuk e di mirë

se dora e Jehovait ka bërë gjithçka?+

10 Po, ai ka në dorë shpirtin+ e çdo të gjalli

dhe frymën e çdo njeriu.*+

11 A nuk i peshon veshi fjalët,+

si shijon qiellza+ ushqimin?

12 A nuk kanë mençuri të moshuarit,+

dhe kuptueshmëri ata që kanë ditë të gjata?

13 Perëndia ka mençuri dhe fuqi,+

jep këshilla dhe ka kuptueshmëri.+

14 Ai shemb, dhe askush nuk ndërton dot;+

ai mbyll, dhe askush nuk hap dot.+

15 Ai u vë fre ujërave, dhe ato shterojnë;+

ai i dërgon, dhe ato ia ndryshojnë faqen dheut.+

16 Ai ka forcë dhe mençuri;*+

i tiji është ai që gabon dhe ai që mashtron.+

17 I bën këshilltarët të ecin këmbëzbathur,+

dhe gjykatësit i bën të marrë.

18 Liron vargonjtë që vënë mbretërit,+

dhe u lidh një rrip në mes.

19 I bën priftërinjtë të ecin këmbëzbathur,+

dhe ata që kanë zënë rrënjë në vendin e tyre, i përmbys.+

20 Ua mbyll gojën njerëzve të besuar,

dhe ua heq gjykimin pleqve.

21 Ai zbraz përçmimin mbi fisnikët,+

dhe ua liron brezin të fuqishmëve.

22 Ai zbulon gjërat e thella, fshehur në errësirë,+

dhe terrin e nxjerr në dritë.

23 I bën kombet të fuqishme, që t’i shkatërrojë,+

i shtrin ato, që t’i dëbojë;

24 ua heq arsyen krerëve të popullit,

që të enden në një shkreti pa udhë.+

25 Ata kërkojnë rrugën me të prekur,+ atje ku s’ka dritë,

dhe ai i bën të enden si të dehur.+