2 Në rast se një burrë zotohet+ për ndonjë gjë para Jehovait ose betohet+ për shpirtin e tij që t’i mohojë diçka vetes,+ ai nuk duhet ta shkelë fjalën,+ por të plotësojë të gjitha ato për të cilat është zotuar me gojën e vet.+

4 Sa herë të marrësh një zotim para Perëndisë, mos ngurro ta mbash,+ sepse budallenjtë nuk janë të pëlqyeshëm.+ Zotimin që merr, mbaje.+

6 Mos lejo që goja ta bëjë trupin tënd të mëkatojë,+ as mos thuaj para engjëllit+ se ishte gabim.+ Përse të zemërohet Perëndia i vërtetë për shkak të zërit tënd dhe të shkatërrojë punën e duarve të tua?+

8 «A do ta grabiste njeriu Perëndinë? Por ja, ju po më grabitni.»

Dhe keni thënë: «Çfarë të kemi grabitur?»

«Të dhjetat dhe kontributet.

33 Përsëri, ju keni dëgjuar se të lashtëve u ishte thënë: ‘Mos u beto+ më kot, por mbaji zotimet që ke marrë para Jehovait.’+

11 Por ju thoni: “Nëse dikush i thotë të atit ose së ëmës: ‘Çdo gjë me të cilën mund të të ndihmoja, është kurban+ (domethënë dhuratë kushtuar+ Perëndisë)’”. . .