2 Natën qan me dënesë+ dhe lotët i rrjedhin faqeve.+

Nga gjithë ata që e donin,+ s’ka asnjë që ta ngushëllojë.

Tërë shokët i dolën të pabesë,+ iu bënë armiq.+

19 Ata që më donin me zjarr,+ i thirra, por ma punuan.

Në qytet, priftërinjtë dhe pleqtë dhanë frymën e fundit,+

teksa kërkonin diçka për të ngrënë, që të mbanin gjallë shpirtin.+