29 Ah, sikur të kultivonin në zemër frikë ndaj meje+ dhe të mbanin gjithnjë tërë urdhërimet e mia,+ që t’u vente mbarë atyre dhe bijve të tyre në jetë të jetëve!+

8 Ndrequ,+ o Jerusalem, që shpirti im të mos largohet i neveritur nga ti,+ dhe që të mos të kthej në një shkreti, në një vend të pabanuar.»+

3 Kështu thotë Jehovai i ushtrive, Perëndia i Izraelit: ‘Ndreqini udhët dhe veprimet tuaja, e unë do t’ju lë të banoni ende në këtë vend.+

12 Cili njeri është i mençur, sa ta kuptojë këtë, po, cilit i ka folur Jehovai me gojën e vet, që ta tregojë?+ Pse duhet të marrë fund vendi, të digjet si shkretëtira e të mos kalojë askush në të?»+

33 Ata më kthenin kurrizin, e jo fytyrën,+ megjithëse i mësoja duke u çuar herët, por asnjëri nga ata nuk më dëgjoi, që të pranonte disiplinën.+