14 Ashtu si një gazelë e përzënë dhe si një kope që s’ka kush ta mbledhë,+ ata do të kthehen secili te populli i vet dhe do t’ia mbathin secili në vendin e tij.+

16 Po pengohen një numër i madh prej tyre dhe po bien. I thonë njëri-tjetrit: ‘Çohu e le të kthehemi te njerëzit tanë dhe te vendi i të afërmve tanë, për shkak të shpatës mizore.’

9 ‘Ne donim ta shëronim Babiloninë, por nuk u shërua. Lëreni,+ dhe le të ikim secili në vendin e vet.+ Sepse gjykimi i saj ka arritur deri në qiej, dhe ai është ngritur deri te qiejt me re.+