22 Nëpër kullat e saj do të ulërijnë çakejtë,+ kurse në pallatet që dikur të jepnin kënaqësi të thellë, do të ketë gjarpërinj të mëdhenj. Koha e saj po afron dhe dita e saj nuk do të shtyhet për më vonë.»+

39 Prandaj kafshët e vendeve pa ujë do të banojnë me kafshët që ulërijnë, dhe në të do të banojnë strucët.+ Ajo nuk do të banohet më kurrë, dhe për të s’do të ketë më vend brez pas brezi.+

2 Ai thërriti me një zë të fortë:+ «Ra! Ra Babilonia e Madhe!+ Ajo është bërë vendbanimi i demonëve, strofka e çdo kundërmimi+ të ndyrë dhe e çdo zogu të papastër e të urryer!+