3 Prandaj, iu përgjigja: «Rrofsh përjetë, o mbret!+ Si të mos trishtohet fytyra ime kur qyteti,+ vendi i varreve të paraardhësve+ të mi, është i shkretuar dhe portat e tij i ka përpirë zjarri?!»+

4 Atëherë kaldeasit i thanë mbretit në gjuhën aramaike:+ «O mbret, rrofsh në jetë të jetëve!+ Tregojua ëndrrën shërbëtorëve të tu, dhe do të të tregojmë interpretimin.»+

10 Kur mori vesh fjalët e mbretit dhe të fisnikëve të tij, mbretëresha hyri drejt e në sallonin e gostisë. Ajo tha: «O mbret, rrofsh përjetë!+ Mos u tremb nga këto mendime dhe mos u pre në fytyrë.