8 Toka nisi të dridhej e të tundej;+

themelet e qiejve u lëkundën,+

e nga zemërimi i tij, u shkundën vendit.+

 9 Nga flegrat e hundës tym i doli

e nga goja zjarr që përpin, i gufoi,+

prush i ndezur prej tij flakëroi.

10 Ndërsa zbriste, qiejt i përkuli,+

e nën këmbët e tij re të murrme kishte.+

11 Hipur në një kerubin,+ erdhi duke fluturuar,

hipur në krahët e një engjëlli*+ u shfaq.

12 E më pas si strehë rreth vetes errësirën vuri,+

në retë e dendura e të errëta të shtrëngatës u strehua.

13 Nga drita shkëlqimplotë e pranisë së tij,

thëngjij të zjarrtë u ndezën.

14 Pastaj nga qielli Jehovai nisi të gjëmonte,+

zëri i Më të Lartit kumbonte.+

15 I hallakati armiqtë e mi me shigjetat+ që vrik u hodhi,

po, me rrufetë krejt i hutoi.+

16 Nga qortimi i Jehovait,

nga shkulmi i frymës së flegrave të tij,+

deti doli në shesh,+

themelet e tokës u zbuluan.

18 Bubullima jote gjëmonte+ si rrotat e karrocave;

shkrepëtimat e vetëtimave ndriçonin mbarë tokën,+

e ajo zuri të dridhej e të lëkundej.+