34 «Në fund të asaj kohe,+ unë, Nabukodonosori, i ngrita sytë drejt qiejve dhe m’u kthye arsyeja; lëvdova Më të Lartin, i dhashë lavdi e nderim Atij që rron në jetë të jetëve, sepse sovraniteti i tij është i përjetshëm dhe mbretëria e tij vazhdon brez pas brezi.+

31 Ti do të mbetesh shtatzënë, do të lindësh një djalë+ dhe do t’ia vësh emrin Jezu.+ 32 Ky do të jetë i madh+ e do të quhet Bir i Më të Lartit,+ dhe Perëndia Jehova* do t’i japë fronin e Davidit, të atit.+ 33 Ai do të mbretërojë përgjithmonë mbi shtëpinë e Jakobit, dhe Mbretëria e tij s’do të ketë fund.»+