10 por e mori shumë uria e donte të hante. Ndërsa po i përgatitnin për të ngrënë, ai u përhumb në një vegim+ 11 dhe pa qiellin të hapur e diçka si një pëlhurë të madhe linoje* që zbriste në tokë, e mbajtur nga katër cepat. 12 Në të kishte lloj-lloj kafshësh katërkëmbëshe e krijesash zvarritëse të tokës, si edhe lloj-lloj zogjsh të qiellit. 13 Atëherë një zë i tha: «Ngrihu Pjetër, ther dhe ha!» 14 Por Pjetri u përgjigj: «Kurrsesi, Zotëri, se asnjëherë nuk kam ngrënë diçka të ndotur a të papastër.»+ 15 Zëri i tha sërish herën e dytë: «Mos i quaj më të ndotura gjërat që Perëndia i ka pastruar.» 16 Zëri i foli edhe një herë të tretë, dhe ajo* u mor menjëherë në qiell.