Libri i parë i Samuelit

15 Pastaj Samueli i tha Saulit: «Jehovai më dërgoi që të të miros* si mbret të popullit të vet, Izraelit.+ Dëgjo tani çfarë ka për të thënë Jehovai.+ 2 Kështu thotë Jehovai i ushtrive: ‘Unë do t’u kërkoj llogari amalekitëve për atë që i bënë Izraelit kur iu kundërvunë teksa dilte nga Egjipti.+ 3 Tani shko, goditi amalekitët+ dhe caktoji për shfarosje,*+ bashkë me gjithë ç’kanë. Mos ua kurse jetën!* Vrit+ burra e gra, fëmijë e foshnja, dema, dele, deve dhe gomarë.’»+ 4 Sauli thirri ushtrinë dhe i numëroi burrat në Telaim: ishin 200.000 këmbësorë dhe 10.000 burra nga Juda.+

5 Sauli përparoi deri në qytetin e Amalekut dhe ngriti një pritë pranë luginës.* 6 Pastaj u tha kenitëve:+ «Ikni, largohuni nga amalekitët, që të mos ju shkatërroj bashkë me ta,+ sepse ju treguat dashuri besnike ndaj gjithë popullit të Izraelit+ në kohën kur doli nga Egjipti.» Kështu kenitët u larguan nga radhët e Amalekut. 7 Pas kësaj, Sauli i vrau amalekitët+ që nga Havilahu+ e deri në Sur,+ që është afër Egjiptit. 8 Ai e zuri të gjallë Agagun,+ mbretin e Amalekut, kurse gjithë pjesën tjetër të popullit e caktoi për shfarosje me shpatë.+ 9 Megjithatë Sauli dhe populli ia kursyen jetën* Agagut, pjesës më të mirë të dhenve e të gjedhëve, të kafshëve të majme, të deshve e të gjithçkaje që ishte e mirë+ dhe nuk deshën t’i shfarosnin. Kurse gjithë gjërat që s’kishin vlerë dhe ishin të padëshirueshme, i shfarosën krejt.

10 Atëherë Jehovai i drejtoi këtë fjalë Samuelit: 11 «Më vjen keq* që e kam bërë Saulin mbret, sepse është larguar nga unë, nuk më ndjek më dhe nuk i ka zbatuar fjalët e mia.»+ Samueli u mërzit shumë dhe iu përgjërua Jehovait gjithë natën.+ 12 Kur u çua herët në mëngjes që të takonte Saulin, Samuelin e njoftuan: «Sauli shkoi në Karmel,+ ku ngriti një përmendore për vete.+ Pastaj u kthye dhe zbriti në Gilgal.» 13 Kur më në fund Samueli vajti tek ai, Sauli i tha: «Të bekoftë Jehovai! E zbatova fjalën e Jehovait.» 14 Por Samueli e pyeti: «Çfarë është, atëherë, kjo blegërimë dhensh dhe kjo pëllitje gjedhësh që po dëgjoj?»+ 15 Sauli iu përgjigj: «Janë kafshët që sollën nga amalekitët, sepse populli e la gjallë pjesën më të mirë* të dhenve dhe të gjedhëve për t’ia flijuar Jehovait, Perëndisë tënd, por atë që mbeti, e shfarosëm.» 16 Me të dëgjuar këtë, Samueli i tha Saulit: «Mjaft! Do të të tregoj çfarë më tha mbrëmë Jehovai.»+ Dhe ai i tha: «Më thuaj!»

17 Samueli vazhdoi: «A nuk të dukej vetja i parëndësishëm+ kur u bëre kreu i fiseve të Izraelit dhe kur Jehovai të mirosi si mbret të Izraelit?+ 18 Më vonë Jehovai të dërgoi me mision dhe të tha: ‘Shko të caktosh për shfarosje amalekitët mëkatarë.+ Lufto kundër tyre, derisa t’i kesh zhdukur.’+ 19 Pse, pra, nuk iu binde zërit të Jehovait? Përkundrazi u turre me lakmi drejt plaçkës+ dhe bëre atë që ishte e keqe në sytë e Jehovait!»

20 Megjithatë Sauli i tha Samuelit: «Por unë iu binda zërit të Jehovait. Shkova në misionin që më dërgoi Jehovai dhe e solla Agagun, mbretin e Amalekut, dhe amalekitët i shfarosa.+ 21 Por populli mori nga plaçka dhen e gjedhë, më të mirat nga ato që duheshin shfarosur, që t’ia flijonte Jehovait, Perëndisë tënd, në Gilgal.»+

22 Atëherë Samueli i tha: «A kënaqet Jehovai më shumë kur i ofron blatime të djegura e flijime+ apo kur i bindesh zërit të Jehovait? Të bindesh është më mirë se flijimi+ dhe të dëgjosh me kujdes është më mirë se dhjami+ i deshve, 23 sepse rebelimi+ është njëlloj si mëkati i fallit+ dhe të kalosh caqet me arrogancë është njëlloj si të përdorësh fuqi magjike e të bësh idhujtari.* Ngaqë ti e ke hedhur poshtë fjalën e Jehovait,+ ai të ka hedhur poshtë ty, që të mos jesh më mbret.»+

24 Atëherë Sauli i tha Samuelit: «Kam mëkatuar, sepse kam shkelur urdhrin e Jehovait dhe fjalët e tua ngaqë iu frikësova popullit e dëgjova çfarë tha ai. 25 E tani, të lutem, falma mëkatin dhe kthehu me mua që të përkulem para Jehovait.»+ 26 Por Samueli i tha: «Nuk do të kthehem me ty, sepse ti ke hedhur poshtë fjalën e Jehovait dhe Jehovai të ka hedhur poshtë ty, që të mos vazhdosh më si mbret i Izraelit.»+ 27 Teksa Samueli po kthehej për të ikur, Sauli ia mbërtheu cepin e veshjes pa mëngë, por ajo u gris. 28 Atëherë Samueli i tha: «Sot Jehovai ka shkëputur nga ti sundimin mbretëror të Izraelit dhe do t’ia japë atë dikujt që është më i mirë se ti.+ 29 Veç kësaj, Shkëlqesia e Izraelit+ do ta mbajë fjalën+ e nuk do të ndërrojë mendje,* sepse Ai nuk është njeri që të ndërrojë mendje.»+

30 Atëherë ai tha: «Kam mëkatuar. Por, të lutem, më ndero përpara pleqve të popullit tim dhe përpara Izraelit. Kthehu me mua, dhe unë do të përkulem përpara Jehovait, Perëndisë tënd.»+ 31 Kështu Samueli u kthye me Saulin, dhe Sauli u përkul përpara Jehovait. 32 Pastaj Samueli tha: «Ma sillni këtu Agagun, mbretin e Amalekut.» Atëherë Agagu shkoi me ngurrim* tek ai, edhe pse kishte thënë me vete: «Me siguri, rreziku* i vdekjes ka kaluar.» 33 Por Samueli tha: «Ashtu si shpata jote ka lënë gra pa fëmijë, po kështu nëna jote do të mbetet pa fëmijë mes grave.» Pastaj Samueli e bëri copë-copë Agagun përpara Jehovait në Gilgal.+

34 Pastaj Samueli shkoi në Ramah, kurse Sauli shkoi në shtëpinë e tij në Gibeahun e Saulit. 35 Samueli nuk e pa më Saulin deri ditën e vdekjes së vet, sepse mbante zi për Saulin.+ Dhe Jehovait i erdhi keq që e kishte bërë Saulin mbret të Izraelit.+