KËNGA E SOLOMONIT
1 Më e bukura këngë,* të cilën e shkroi Solomoni:+
Ja pse vashat të duan.
Të largohemi sa më shpejt, sepse mbreti më ka çuar në dhomat e tij.
Eja të gëzojmë dhe të jemi të lumtur bashkë,
e të sjellim ndër mend* shprehjet e tua të dashurisë, sepse ato janë më të ëmbla se vera.
S’është çudi që vashat të duan.
5 Jam zeshkane, por e bukur, o bija të Jerusalemit,
6 Mos më shikoni gjithë habi që jam zeshkane,
sepse më ka zënë dielli.
7 Thuamë, o i dashuri i zemrës sime:*
Ku e kullot kopenë?+
Ku e lë të pushojë gjatë drekës?
Pse të endem mes kopeve të shokëve të tu
si një grua e mbuluar me vel?»*
8 «Nëse nuk e di, o më e bukura e grave,
ndiq gjurmët e kopesë
dhe kulloti kecat pranë tendave të barinjve.»
12 «Mbreti rri në tryezën e tij të rrumbullakët,
por aroma e parfumit* tim+ është veç për ty, o i dashuri im.
13 Si një qese aromatizuese plot mirrë,+ që prehet natën mes gjinjve të mi,
është i shtrenjti im për mua.
15 «Sa e bukur je, o e dashura ime!
Oh, sa e bukur je! Sytë i ke si të pëllumbeshave!»+
16 «Sa i bukur* je ti, o i shtrenjti im! Sa i hijshëm je!+
2 «Si një zambak mes gjembaçëve,
është e shtrenjta ime mes vashave.»
3 «Si një pemë molle në mes të pyllit,
është i shtrenjti im mes djemve.
Digjem nga dëshira të ulem nën hijen e tij
dhe frutat e tij të ëmbla të shijoj!
7 M’u betoni, o bija të Jerusalemit,
m’u betoni për gazelat+ dhe për drenushat e fushës
se nuk do të përpiqeni ta zgjoni dashurinë tek unë derisa të çelë vetë.+
8 Ja, zëri i të shtrenjtit tim!
Ja, po vjen duke ngjitur malet,
duke kapërcyer kodrat.
9 I shtrenjti im i përngjan gazelës, i ngjan drerit këmbëlehtë.+
Ja, po qëndron prapa murit të shtëpisë sonë
e po vështron përmes dritareve,
përmes thurjeve të tyre të drunjta* po kundron.
10 I shtrenjti im më foli e më tha:
‘Ngrihu, e dashura ime,
o bukuroshja ime, eja të ikim bashkë.
dhe në vend dëgjohet kënga e turtujve.+
Ngrihu dhe eja, e dashura ime,
o bukuroshja ime, eja të ikim bashkë.
14 O pëllumbesha ime,
dil nga strukat e shkrepit,+
nga skutat e shkëmbit,
lërmë të të shoh dhe zërin të ta dëgjoj,+
të të shoh fytyrën e bukur dhe të ta dëgjoj të ëmblin zë.’»+
16 «I shtrenjti im është imi dhe unë jam e tija.+
Mes zambakëve+ kopenë po kullot ai.+
E kërkova, por nuk e gjeta.+
2 Do të çohem e nëpër qytet do të dal,
nëpër rrugë e nëpër sheshe,
dashurinë e zemrës sime* të kërkoj.
E kërkova, por nuk e gjeta.
3 Takova rojat tek kontrollonin qytetin+ dhe i pyeta:
‘A e keni parë atë që do zemra ime?’*
E pushtova dhe nuk e lashë të ikte
derisa e çova në shtëpinë e nënës sime,+
në dhomën e asaj që më solli në jetë.
5 M’u betoni, o bija të Jerusalemit,
m’u betoni për gazelat dhe për drenushat e fushës
se nuk do të përpiqeni ta zgjoni dashurinë tek unë derisa të çelë vetë.»+
6 «Ç’po ngrihet kështu nga shkretëtira si shtyllë tymi,
me aromë mirre dhe me temjan të bardhë,
me lloj-lloj aromatikësh tregtarësh?»+
7 «Shikoni, është vigu mbretëror* i Solomonit.
Gjashtëdhjetë trima e rrethojnë,
ndër të fuqishmit e Izraelit,+
8 me shpata armatosur,
në luftë të stërvitur,
me shpata në brez,
nga tmerret e natës ta mbrojnë.»
10 Me argjend shtyllat ia ka bërë
e me ar mbështetëset e tij,
ndenjësen ku rri, me copë purpuri,*
dhe në brendi, bijat e Jerusalemit
e kanë qëndisur me dashuri.»
11 «Dilni, o bija të Sionit,
dilni e admironi mbretin Solomon me kurorën e martesës*
që nëna+ ia thuri ditën e dasmës,
ditën e gëzimit të zemrës së tij.»
4 «Sa e bukur je, o e dashura ime!
Oh, sa e bukur je!
Sytë e tu pas velit janë si të pëllumbeshave.
Flokët e tu derdhen si një kope dhish,
që zbresin nga malet e Galadit.+
2 Dhëmbët e tu janë si një kope delesh,
që sapo janë qethur e janë larë;
të gjitha kanë binjakë,
e asnjëra nuk ka humbur të vegjlit e saj.
3 Fjongo e kuqe flakë janë buzët e tua,
të ëmbla fjalët që thua.
Si thelët e shegës të duken mollëzat* pas velit.
4 Si kulla e Davidit+ është qafa jote,+
me shtresa gurësh ndërtuar,
ku një mijë mburoja varur janë,
gjithë mburojat e rrumbullakëta të trimave.+
6 «Para se flladi i ditës të fryjë* dhe hijet të fashiten,
për në malin e mirrës udhën do të marr,
për në kodrën e temjanit të bardhë.»+
Zbrit nga maja e Amanës,*
nga maja e Senirit, po, nga Hermoni,+
nga strofkat e luanëve, nga malet e leopardëve!
9 O e shtrenjta ime, nusja ime, ti zemrën ma ke rrëmbyer.+
Veç me një shikim të syve të tu,
veç me një zbukurim të varëses sate,
zemrën ma ke rrëmbyer.
10 Sa të bukura janë shprehjet e tua të dashurisë,+ o e shtrenjta ime, nusja ime!
Shprehjet e tua të dashurisë janë shumë më të ëmbla se vera,+
aroma e parfumit tënd është më e këndshme se gjithë aromatikët!+
Si aroma e Libanit është aroma e rrobave të tua.
12 Një kopsht i mbyllur është e shtrenjta ime, nusja ime,
po, një kopsht i mbyllur, një krua i vulosur.
13 Filizat* e tu një parajsë* shegësh janë,
ku gjen fruta nga më të zgjedhurat, bimë kënaje e nardi,
14 nard+ e shafran, kallam*+ e kanellë,+
lloj-lloj pemësh temjani të bardhë, mirrë e aloe,*+
dhe më të mirët e gjithë aromatikëve.+
15 Ti je si krua që gurgullon mes një kopshti,
një pus me ujë të freskët,
si rrëke që vërshojnë nga Libani.+
16 Zgjohu, o veri! Eja, o jugë!
Ëmbël fryni mbi kopshtin tim,
që e këndshmja aromë kudo të shkojë.»
«Sa do të doja që i shtrenjti im në kopshtin e vet të vinte
dhe frutat e tij më të zgjedhura të shijonte.»
Hëngra huallin dhe mjaltin tim,
piva verën dhe qumështin tim.»+
«Hani o miq të shtrenjtë!
Pini e dehuni me shprehje dashurie!»+
2 «Në gjumë jam, por zemra s’më fle.+
Ja, kjo është trokitja e të shtrenjtit tim!
‘Hapma derën, o e shtrenjta ime, e dashura ime,
pëllumbesha ime, e përkryera ime!
Se kokën, vesa ma ka lagur,
dhe kaçurrelat, pikat e vesës së natës m’i kanë mbuluar.’+
3 Tunikën* e kam zhveshur. Ta vesh përsëri?
Këmbët i kam larë. T’i ndot sërish?
4 I shtrenjti im tërhoqi dorën nga e çara e derës,
dhe zemra m’u drodh e fort filloi të rrihte.
5 U ngrita që të shtrenjtit tim t’ia hapja derën.
Duart mirrë më pikuan,
dhe gishtat mbi dorezë, mirrë të lëngët lotuan.
6 Të shtrenjtit tim derën ia hapa,
por i shtrenjti im nuk ishte më, kish ikur.
Shpirti m’u fik,* sepse ai ishte larguar.*
E kërkova, por nuk e gjeta.+
E thirra, por nuk m’u përgjigj.
7 Tek kontrollonin qytetin, rojat më gjetën,
më rrahën e më bënë plagë.
Rojat e mureve ma hoqën velin.*
8 O bija të Jerusalemit, m’u betoni:
në e gjetshi të shtrenjtin tim
i thoni që po tretem nga dashuria.»
9 «Pse i shtrenjti yt është më i mirë se gjithë të tjerët,
o më e bukura e grave?
Pse i shtrenjti yt është më i mirë se gjithë të tjerët,
që na ke vënë të betohemi kështu?»
10 «I shtrenjti im të verbon me bukurinë, dhe faqet i kuqëlojnë;
ndër dhjetë mijë veta bie në sy.
11 Koka e tij, e bukur si ari i kulluar,
kaçurrelat i valëzojnë si degë palmash,*
të zeza si korbi janë.
12 Sytë e tij u ngjajnë pëllumbave buzë përrenjve,
tek lahen në qumësht,
tek prehen pranë gropëzave ujëplotë.*
Buzët e tij janë zambakë që pikojnë mirrë të lëngët.+
14 Duart e tij janë si cilindra ari me krizolit stolisur,
barku, si fildish i lëmuar me safirë mbuluar.
15 Këmbët e tij janë si shtylla mermeri mbështetur në piedestale ari të kulluar.
Ai është i bukur si Libani, shtathedhur si cedrat madhështorë.+
Ky është i shtrenjti im, zemra ime, o bija të Jerusalemit.»
6 «Ku shkoi i shtrenjti yt,
o më e bukura e grave?
Ku shkoi i shtrenjti yt,
që të vijmë me ty e ta kërkojmë?»
2 «I shtrenjti im ka shkuar në kopshtin e tij,
në lëndinat me bimë aromatike,
që të kullotë kopenë mes kopshteve
e të mbledhë zambakë.+
Ai po e kullot kopenë mes zambakëve.»+
4 «Ti je e bukur si Tirzahu,*+ o e dashura ime,+
e hijshme si Jerusalemi,+
mahnitëse si ushtritë rreth flamujve të tyre.+
Flokët e tu derdhen si një kope dhish,+
që zbresin nga shpatet e Galadit.
6 Dhëmbët e tu janë si një kope delesh,
që sapo janë larë;
të gjitha kanë binjakë,
e asnjëra nuk ka humbur të vegjlit e saj.
9 Por vetëm njëra është pëllumbesha ime,+ e përkryera ime.
Është bija e vetme e nënës së saj,
e preferuara* e asaj që e solli në jetë.
Vashat e tjera e shohin dhe e quajnë të lumtur;
mbretëreshat dhe konkubinat e lëvdojnë:
10 ‘Kush është kjo që shkëlqen* si agimi,
e bukur si hëna e plotë,
e dëlirë si drita e diellit,
mahnitëse si ushtritë rreth flamujve të tyre?’»+
11 «Në kopshtin e arrave+ shkova
që të shihja filizat e rinj në luginë,*
të shihja në kishte nxjerrë lastarë* hardhia,
në kishte lulëzuar shega.
13 «Kthehu, kthehu, o shulamite!
Kthehu, kthehu që të të shohim!»
«Përse shihni me ëndje një vajzë si unë, shulamiten?»+
«Ti je si vallja e dy ansambleve valltarësh!»*
7 «Sa të bukura janë këmbët e tua në sandale, o vashë fisnike!
Si stoli të punuara nga duart e një artizani
janë kofshët e tua të kolme.*
2 Si kupë e rrumbullakët është kërthiza jote;
mos mungoftë kurrë në të vera aromatike!
Si një tog gruri rrethuar me zambakë është barku yt.
4 Si kullë fildishi+ është qafa jote.+
Si rezervuarët e Heshbonit+ pranë portës së Bath-Rabimit janë sytë e tu.+
Si kulla e Libanit që shikon nga Damasku është hunda jote.
5 Koka të jep nur si mali Karmel.+
6 Sa e bukur dhe e këndshme je, o vajzë e dashur,
më shumë se çdo gjë tjetër që të fal kënaqësi të thellë!
8 Thashë: ‘Në palmë do të hipi,
që degët me hurma Arabie të kap.’
Si bistakë rrushi qofshin gjinjtë e tu,
aroma e frymës sate qoftë si ajo e mollës,
«Për të shtrenjtin tim le të rrëshqasë butë kjo verë,
si vera që ëmbël rrjedh mbi buzë e të vë në gjumë.
12 Le të ngrihemi herët e në vreshta të shkojmë,
të shohim në ka nxjerrë lastarë* hardhia,
në kanë çelur lulet,+
në kanë lulëzuar shegët.+
Atje do të të them sa shumë të dua.+
13 Aromën e tyre përhapin madërgonat,+
e pranë dyerve tona ka fruta nga më të zgjedhurat,+
të njoma e të thata.
Për ty i ruajta, o i shtrenjti im.
8 Ah, sikur të ishe si një nga vëllezërit e mi,
që nëna ime mëndi!
Po të të gjeja jashtë, do të të puthja,+
dhe askush nuk do të më përbuzte.
Verë aromatike e lëng të freskët shege
do të të jepja të pije.
4 O bija të Jerusalemit, m’u betoni
se nuk do të përpiqeni ta zgjoni dashurinë tek unë derisa të çelë vetë.»+
5 «Kush është kjo që vjen nga shkretëtira,
mbështetur tek i shtrenjti i saj?»
«Nën pemën e mollës të zgjova,
atje ku nëna jote dhembjet e lindjes provoi,
atje ku me dhembje ajo të nxori në dritë.
6 Më vër si një vulë në zemrën tënde,
si një vulë në krahun tënd,
sepse dashuria është e fortë sa vdekja,+
është po aq e paepur sa Varri*
dhe kërkon t’i jepesh me gjithë shpirt.
Ajo është si zjarr flakërues, vetë flaka e Jah.*+
Sikur njeriu të jepte gjithë pasuritë e shtëpisë së vet në këmbim të dashurisë,
ato* me siguri do të përbuzeshin.»
Ç’do të bëjmë për motrën tonë
ditën kur ta kërkojnë për nuse?
9 Po të jetë mur,
një beden argjendi mbi të do të ndërtojmë.
Por, po të jetë derë,
me dru cedri do ta forcojmë.»
Prandaj ai mund ta shohë qartë
se zemrën e kam të qetë.
Për frytet e tij, secili do të sillte një mijë monedha argjendi.
12 Një mijë monedhat e argjendit* të përkasin ty, o Solomon,
dhe dyqind, atyre që kujdesen për frytet e tij,
por vreshti im më përket mua.»
Lërmë edhe mua ta dëgjoj.»+
14 «Nxito, o i shtrenjti im,
vrapo shpejt si gazela,+
si dreri këmbëlehtë,
nëpër malet me bimë aromatike.»
Fjalë për fjalë «Kënga e këngëve».
Ose «vaj që derdhet».
Fjalë për fjalë «Tërhiqmë pas teje!»
Fjalë për fjalë «të lëvdojmë».
Fjalë për fjalë «Bijtë e nënës sime».
Ose «o shpirti im».
Ose «me vel zie?»
Një mundësi tjetër «mes gërshetave të flokëve».
Ose «rrathë».
Fjalë për fjalë «e nardit».
Ose «simpatik».
Ose «shtëpia jonë madhështore».
Ose «krokull; krokus».
Fjalë për fjalë «e rrafshinës bregdetare».
Fjalë për fjalë «shtëpinë e verës».
U referohet llojeve të dritareve që, në vend të kanatave me xham, kanë kanata me thurje druri.
Ose «stina e shirave».
Fjalë për fjalë «dita të marrë frymë».
Një mundësi tjetër «malet e ndara». Ose «malet e Betherit».
Ose «e shpirtit tim».
Ose «e shpirtit tim».
Ose «shpirti im?»
Ose «e shpirtit tim».
Divan i mbuluar që përdorej për të mbartur njerëz me rëndësi.
Ose «në ngjyrë vjollcë». Shih Fjalorthin.
Ose «kurorën me lule».
Ose «tëmthat».
Fjalë për fjalë «dita të marrë frymë».
Ose «Anti-Libani».
Një mundësi tjetër «Lëkura».
Ose «kopsht».
Kallam erëmirë.
Emri i pemës që përmban një lëndë aromatike, e cila përdorej si parfum në kohët biblike.
Ose «Rrobën e shtëpisë».
Ose «U dëshpërova».
Një mundësi tjetër «Shpirti m’u fik kur ai foli».
Ose «shallin».
Një mundësi tjetër «tufëza hurmash Arabie».
Një mundësi tjetër «buzë krojeve».
Fjalë për fjalë «Qiellza».
Ose «Qyteti i Këndshëm».
Ose «tëmthat».
Shih Fjalorthin.
Fjalë për fjalë «e kulluara».
Fjalë për fjalë «sheh poshtë».
Ose «vad». Shih Fjalorthin.
Ose «në kishte çelur sythe».
Ose «shpirti im».
Ose «të papërtuar».
Ose «vallja e Mahanaimit!»
Ose «të bëshme».
Ose «në ngjyrë vjollcë». Shih Fjalorthin.
Fjalë për fjalë «koka jote».
Fjalë për fjalë «qiellza».
Ose «në ka çelur sythe».
Ose «Sheoli», pra, varri i përbashkët i njerëzimit. Shih Fjalorthin.
«Jah» është një formë e shkurtuar e emrit Jehova.
Një mundësi tjetër «ai».
Ose «që ende nuk është pjekur».
Ose «dhe jam vajzë e pjekur».
Fjalë për fjalë «Mijëshja».