GERAU

[ndoshta: i ardhur].

1. Bir i Belahut, të parëlindurit të Beniaminit. (1Kr 8:​1, 3) Termi «bijtë» te Zanafilla 46:21, ku renditet Gerau, duket se përfshin edhe nipërit.

2. Një pasardhës tjetër i beniaminitit Belah; ndoshta Gerau që përmendet te 1 Kronikave 8:7.​—1Kr 8:5.

3. I ati i gjykatësit beniaminit Ehud.​—Gjy 3:15.

4. I ati i beniaminitit Shimei që mallkoi Davidin.​—2Sa 16:5; 19:16, 18; 1Mb 2:8.