Asgjë s’më lëkund!

1. Kombet po dergjen, nga frika jan’ mpir’,

shpresa të tretura në errësir’.

Por, un’ me ty rrugëtoj, Ati im,

ti je mburoj’ dhe shpëtim.

2. Dua të mirën, çdo gjë të vërtet’,

ja pse kjo bot’ nuk më bën pren’ e vet.

Ndiej për të ligën pa mas’ neveri,

thell’ e urrej, siç bën ti.

3. Ndjenjat e thella dhe gjith’ shpirtin tim,

ty t’i dhuroj, Jehova, Ati im.

Ditën e madhe dëgjoj tek troket,

ndaj për ty zemra më flet.