HOFNI

[nga gjuha egjipt., që do të thotë «fulterëz»].

Një nga bijtë e kryepriftit Eli. Hofni dhe vëllai i tij, Finehasi, ishin «njerëz pa pikë vlere», fajtorë për përdhosjen e gjërave të shenjta dhe për imoralitet të rëndë. (1Sa 1:3; 2:12-17, 22-25) Për shkak të jobesnikërisë gjatë shërbimit si prift në shenjtëroren e Jehovait, Hofni u dënua me vdekje nga Jehovai dhe vdiq kur filistinët morën Arkën e shenjtë.​—1Sa 2:34; 4:4, 11, 17; shih FINEHASI nr. 2.