TEMA KRYESORE | GËNJESHTRA QË NA PENGOJNË TA DUAM PERËNDINË
Pse e kanë të vështirë ta duan Perëndinë?
«‘Duaje Jehovain, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde.’ Ky është urdhërimi i parë dhe më i madhi.»—Jezu Krishti, 33 i e.s.a
Disa e kanë të vështirë ta duan Perëndinë. Për ta, Perëndia është i pakonceptueshëm, i largët e madje mizor. Ja si janë shprehur disa:
«I lutesha Perëndisë për ndihmë, por njëkohësisht, mendoja se ai ishte tepër larg, thuajse i paarritshëm. Për mua, Perëndia ishte një qenie abstrakte pa ndjenja.»—Marko, Itali.
«Megjithëse doja me gjithë zemër t’i shërbeja Perëndisë, më dukej tejet i largët. Mendoja se ishte një Perëndi i ashpër që vetëm na ndëshkon. Nuk e besoja se kishte ndjenja të buta.»—Roza, Guatemalë.
«Kur isha e vogël, mendoja se Perëndia i kërkonte me lupë gabimet tona, gati për të na ndëshkuar po ta meritonim. Kurse më vonë, e mendoja indiferent. Perëndia ishte si një kryeministër, i cili drejton punët e njerëzve që ka nën pushtet, por që nuk do t’ia dijë për ta.»—Rajmonda, Kanada.
Si mendon, a është e vështirë ta duash Perëndinë? Shumë njerëz, edhe pse ndoshta fetarë, e kanë ngritur këtë pyetje prej shekujsh. Në fakt, gjatë mesjetës, shumica e njerëzve në vendet e krishtere as nuk i luteshin Perëndisë së Plotfuqishëm. Pse jo? Sepse njerëzit kishin frikë të sëmurë nga ai. Historiani Uill Durant u shpreh: «E si mund të guxonte një mëkatar të lutej para një froni aq të frikshëm e të largët?»
Por, pse vallë njerëzit e konsiderojnë Perëndinë «të frikshëm e të largët»? Çfarë thotë vërtet Bibla për Perëndinë? A do ta kesh më të lehtë ta duash Perëndinë po të mësosh të vërtetën për të?