5 Kur mbaronin ditët e gostisë, Jobi u çonte fjalë të shenjtëroheshin,+ kurse vetë ngrihej herët në mëngjes dhe paraqiste flijime të djegura+ për secilin prej tyre; sepse thoshte: «Kushedi, mbase bijtë e mi kanë mëkatuar dhe e kanë mallkuar+ Perëndinë në zemrën e tyre.»+ Kështu bënte Jobi gjithmonë.+