Zgjidhja e mosmarrëveshjeve serioze

«Por në qoftë se vëllai yt ka mëkatuar kundër teje, shko dhe qortoje vetëm për vetëm; në qoftë se të dëgjon, ti e fitove vëllanë tënd;

Ç’mund të thuhej nëse një hebre [ose më vonë një i krishterë] ndeshte vështirësi serioze me një adhurues tjetër të Jehovait? Ai që mendonte se ishte mëkatuar kundër tij duhej të bënte hapin e parë. Ai duhej ta diskutonte çështjen me ofenduesin vetëm për vetëm. Duke mos u përpjekur të gjente mbështetje për palën e vet, me siguri ai do të kishte më tepër mundësi për ta fituar vëllanë e tij, veçanërisht nëse kishte qenë vetëm një keqkuptim që mund të sqarohej shpejt. Çdo gjë do të zgjidhej më shpejt, nëse ata që përfshiheshin në mënyrë direkte do të ishin të vetmit që e dinin problemin.

Mundësia që një shkelës i papenduar të përjashtohet nga kongregacioni, tregon se Mateu 18:15-17 nuk ka të bëjë me mosmarrëveshjet e vogla. Jezui u referohej ofendimeve serioze, por gjithmonë të llojit që mund të zgjidheshin vetëm nëpërmjet dy individëve të përfshirë në të. Për shembull, ofendimi mund të ishte një shpifje që ndikonte seriozisht në reputacionin e viktimës. Mund të lidhej edhe me çështjet financiare, sepse vargjet vijuese flasin për ilustrimin e Jezuit lidhur me skllavin e pamëshirshëm, të cilit i ishte falur një borxh i madh. (Mateu 18:23-35) Një hua që nuk është kthyer në kohën e caktuar, mund të jetë vetëm një vështirësi kalimtare që fare lehtë mund të zgjidhet ndërmjet dy individëve.