Të krishterët janë urdhëruar ‘të rrinë larg nga gjaku’

Vep. 15:28, 29: «Sepse frymës së shenjtë dhe neve [trupit udhëheqës të kongregacionit të krishterë] na u duk mirë të mos ju shtonim asnjë barrë tjetër, përveç këtyre gjërave të nevojshme: të vazhdoni të rrini larg nga gjërat e flijuara idhujve, nga gjaku, nga kafshët e mbytura [a të vrara, por që nuk janë therur dhe nuk u është derdhur gjaku] dhe nga kurvëria. Nëse ruheni me kujdes nga këto, do t’ju vejë mbarë. Ju urojmë shëndet!» (Kështu që, të hash gjak, është njësoj si të merresh me idhujtari e të kryesh kurvëri, gjëra në të cilat ne s’kemi dëshirë të përfshihemi.)

Transfuzioni i gjakut

A përfshin urdhri i Biblës edhe gjakun e njeriut?

Po, dhe kështu e kuptonin edhe të krishterët e hershëm. Veprat 15:29 thotë «të rrini larg nga . . . gjaku». Nuk thotë vetëm të rrimë larg nga gjaku i kafshëve. (Krahaso Levitikun 17:10, ku ndalohet ngrënia e «çfarëdolloj gjaku».) Tertuliani (i cili shkroi në mbrojtje të bindjeve të të krishterëve të hershëm) tha: «Ndalimin për ‘gjakun’ duhet ta kuptojmë më së shumti (si një ndalim) për gjakun e njeriut.»​—The Ante-Nicene Fathers, vëll. IV, f. 86.

A është transfuzioni njësoj si të hash gjak?

Kur një pacient i shtruar në spital, nuk mund të ushqehet nga goja, ushqimi i futet nëpërmjet venave. Prandaj, a mund të thotë me të drejtë dikush që s’ka futur kurrë gjak në gojë, por ka pranuar të marrë gjak nëpërmjet transfuzionit, se po i bindet urdhrit «rrini larg . . . nga gjaku»? (Vep. 15:29) Për të bërë një krahasim: mendoni për një burrë që mjeku i ka thënë se duhet t’i rrijë larg alkoolit. A mund të themi se ai po i bindet mjekut, nëse nuk pi më alkool, por e fut atë drejtpërdrejt nga venat?