«Afrojuni Perëndisë»

«Afrojuni Perëndisë dhe ai do t’ju afrohet juve.»​—JAKOVIT 4:8.

1, 2. (a) Çfarë thonë shpesh njerëzit? (b) Çfarë nxitje dha Jakovi dhe pse ishte e nevojshme ajo?

«PERËNDIA është me ne.» Këto fjalë kanë zbukuruar emblemat kombëtare dhe madje uniformat e ushtarëve. Shprehja «Besojmë te Perëndia» është gdhendur në shumë monedha dhe është shtypur në shumë kartëmonedha të ditëve të sotme. Njerëzit e kanë zakon të thonë se kanë një marrëdhënie të ngushtë me Perëndinë. Megjithatë, a nuk do të ishit të një mendjeje se për të pasur në të vërtetë një marrëdhënie të tillë kërkohet më shumë sesa vetëm ta përmendësh atë ose ta shfaqësh në slogane të shkruara?

² Bibla tregon se është e mundur të kemi një marrëdhënie me Perëndinë. Sidoqoftë kërkohen përpjekje. Edhe disa të krishterë të mirosur në shekullin e parë kishin nevojë ta forconin marrëdhënien me Perëndinë Jehova. Mbikëqyrësit të krishterë, Jakov, iu desh të paralajmëronte disa për prirjet e tyre mishore dhe për humbjen e pastërtisë frymore. Midis këtyre këshillave, ai dha këtë nxitje të fuqishme: «Afrojuni Perëndisë dhe ai do t’ju afrohet juve.» (Jakovit 4:1-12) Çfarë donte të thoshte Jakovi me shprehjen «afrojuni»?

3, 4. (a) Çfarë mund t’u ketë kujtuar Jakovi disa prej lexuesve të shekullit të parë me shprehjen «afrojuni Perëndisë»? (b) Pse mund të jemi të sigurt se është e mundur t’i afrohemi Perëndisë?

³ Jakovi përdori një shprehje që mund të ketë qenë e njohur për shumë nga lexuesit e tij. Ligji i Moisiut u jepte priftërinjve udhëzime specifike si ‘t’i afroheshin’ Jehovait në mënyrë që populli i tij të nxirrte dobi. (Eksodi [Dalja] 19:22) Kështu Jakovi mund t’u ketë kujtuar lexuesve se t’i afrohesh Jehovait nuk është diçka që duhet nënvlerësuar. Jehovai është personi që ka pozitën më të lartë në univers.

⁴ Siç vëren edhe një studiues biblik, nga ana tjetër «kjo nxitje [te Jakovi 4:8] zbulon një optimizëm të fuqishëm». Jakovi e dinte se Jehovai i ka ftuar gjithmonë me dashuri njerëzit e papërsosur që t’i afrohen Atij. (2 Kronikave 15:2) Flijimi i Jezuit hapi rrugën për t’iu afruar Jehovait në një mënyrë më të plotë. (Efesianëve 3:11, 12) Sot, udha për t’iu afruar Perëndisë u është hapur miliona njerëzve. Gjithsesi, në ç’mënyrë mund të nxjerrim dobi nga kjo mundësi e mrekullueshme? Do të shqyrtojmë shkurtimisht tri mënyra me anë të të cilave mund t’i afrohemi Perëndisë Jehova.

‘Të vazhdojmë të marrim njohuri’ për Perëndinë

5, 6. Në ç’mënyrë e ilustron shembulli i të riut Samuel se çfarë përfshin ‘të vazhdojmë të marrim njohuri’ për Perëndinë?

⁵ Sipas Gjonit 17:3, Jezui tha: «Kjo do të thotë jetë e përhershme: të vazhdojnë të marrin njohuri për ty, të vetmin Perëndi të vërtetë dhe për atë që ti dërgove, Jezu Krishtin.» Shumë përkthime të këtij vargu ndryshojnë pak nga Përkthimi Bota e Re. Në vend që të thonë «të vazhdojnë të marrin njohuri» për Perëndinë, ato e përkthejnë këtë frazë thjesht «të njohin» Perëndinë. Megjithatë, shumë studiues vërejnë se kuptimi i fjalës së përdorur në greqishten e hershme përfshin diçka më shumë, një proces të vazhdueshëm, proces i cili mund të çojë madje të njohësh nga afër një person tjetër.

⁶ Në ditët e Jezuit, të arrije të njihje Perëndinë nga afër nuk ishte diçka e re. Për shembull, në Shkrimet Hebraike lexojmë se kur Samueli ishte një djalosh, ai «nuk e njihte akoma Zotin [Jehovain, BR]». (1 Samuelit 3:7) A do të thotë kjo se Samueli dinte shumë pak për Perëndinë e tij? Jo. Patjetër që prindërit dhe priftërinjtë do t’i kishin mësuar atij shumë gjëra. Sidoqoftë, fjala hebraike e përdorur në këtë varg, sipas një studiuesi, mund «të përdoret për të përshkruar njohjen sa më nga afër që të jetë e mundur». Samueli nuk kishte arritur ende ta njihte nga afër Jehovain, ashtu siç do ta njihte më vonë kur të shërbente si zëdhënës i Jehovait. Ndërsa Samueli vazhdonte të rritej, ai arriti vërtet ta njihte Jehovain, duke pasur një marrëdhënie personale të ngushtë me të.​—1 Samuelit 3:19, 20.

7, 8. (a) Pse nuk duhet të druhemi nga mësimet më të thella biblike? (b) Cilat janë disa të vërteta të thella të Fjalës së Perëndisë që do të bënim mirë t’i studionim?

⁷ A po vazhdoni të merrni njohuri për Jehovain në mënyrë që ta njihni atë nga afër? Për ta bërë këtë, duhet ‘të ushqeni një dëshirë të zjarrtë’ për ushqimin frymor që siguron Perëndia. (1 Pjetrit 2:2) Mos u kënaqni vetëm me gjërat elementare. Përpiquni të mësoni disa nga mësimet më të thella të Biblës. (Hebrenjve 5:12-14) A druheni se mos këto mësime janë tepër të vështira? Nëse po, kujtoni se Jehovai është ‘Mësuesi i madh’. (Isaia 30:20, BR) Ai di se si t’i përcjellë të vërtetat e thella në mendjet e papërsosura të njerëzve. Dhe mund t’i bekojë përpjekjet tuaja të sinqerta për të kuptuar atë që po ju mëson.​—Psalmi 25:4.

⁸ Përse nuk e shqyrtoni veten nëse i njihni disa ‘gjëra të thella të Perëndisë? (1 Korintasve 2:10) Këto nuk janë argumente të mërzitshme si ato që mund të debatohen nga teologët dhe nga klerikët. Ato janë doktrina të gjalla nëpërmjet të cilave mund të mësojmë gjëra shumë interesante për mendjen dhe zemrën e Atit tonë të dashur. Për shembull, shpërblesa, ‘sekreti i shenjtë’ dhe besëlidhjet e ndryshme që Jehovai i ka përdorur për të bekuar popullin e tij dhe për të përmbushur qëllimet e tij, këto tema dhe shumë të tjera si këto janë fusha të këndshme e shpërblyese për kërkimet dhe për studimin personal.​—1 Korintasve 2:7.

9, 10. (a) Pse krenaria është e rrezikshme dhe çfarë do të na ndihmojë për ta shmangur atë? (b) Pse duhet të përpiqemi të jemi të përulur kur bëhet fjalë për njohurinë e Jehovait?

⁹ Teksa rriteni në njohurinë e të vërtetave më të thella frymore, kini kujdes nga rreziku që mund të vijë nga njohuria​—krenaria. (1 Korintasve 8:1) Krenaria është e rrezikshme, sepse i largon njerëzit nga Perëndia. (Fjalët e urta [Proverbat] 16:5; Jakovit 4:6) Mos harroni, asnjë njeri nuk ka arsye të mburret për njohurinë e tij. Për ta ilustruar, le të shqyrtojmë këto fjalë nga parathënia e një libri që analizon përparimet shkencore më të fundit të njerëzimit: «Sa më shumë që arrijmë të dimë, aq më shumë kuptojmë se sa pak dimë. . . . Gjithçka që kemi mësuar nuk është asgjë në krahasim me atë që ende duhet të mësojmë.» Një përulësi e tillë është e këndshme. Tani, kur bëhet fjalë për njohurinë shumë më të gjerë, për njohurinë e Perëndisë Jehova, kemi edhe më tepër arsye për të qenë gjithnjë të përulur. Përse?

¹⁰ Vini re disa deklarata të Biblës për Jehovain. «Sa të thella janë mendimet e tua!» (Psalmi 92:5) «Kuptueshmëria [e Jehovait] nuk mund të thuhet me fjalë.» (Psalmi 147:5, BR) «Kuptueshmëria [e Jehovait] është e pahulumtueshme.» (Isaia 40:28, BR) «O thellësi e pasurisë, e mençurisë dhe e njohurisë së Perëndisë!» (Romakëve 11:33) Është e qartë se kurrë nuk do të arrijmë të dimë gjithçka për Jehovain. (Predikuesi [Eklisiastiu] 3:11) Ai na ka mësuar shumë gjëra të mrekullueshme, megjithatë do të kemi gjithmonë e më shumë për të mësuar nga një sasi e pafund njohurie. A nuk na bën kjo mundësi që na pret, të ndihemi të drithëruar dhe të përulur? Më tej, ndërsa mësojmë, le ta përdorim gjithnjë njohurinë tonë si një bazë për t’iu afruar Jehovait dhe për t’i ndihmuar të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë, dhe kurrë si mjet për ta lartësuar veten mbi të tjerët.​—Mateu 23:12; Luka 9:48.

Ta shprehim dashurinë për Jehovain

11, 12. (a) Në ç’mënyrë duhet të ndikojë te ne njohuria që vazhdojmë të marrim për Jehovain? (b) Nga çfarë përcaktohet nëse dashuria e një personi për Perëndinë është e vërtetë?

¹¹ Në mënyrë të përshtatshme, apostulli Pavël bëri një lidhje mes njohurisë dhe dashurisë. Ai shkroi: «Për këtë vazhdoj të lutem, që dashuria juaj të jetë gjithnjë e më shumë me bollëk, në njohuri të saktë dhe aftësi të plotë dalluese.» (Filipianëve 1:9) Në vend që të na krekosë me krenari, çdo e vërtetë e çmuar që mësojmë për Jehovain dhe për qëllimet e tij, duhet ta rritë dashurinë tonë për Atin qiellor.

¹² Sigurisht që shumë veta që pretendojnë se e duan Perëndinë në të vërtetë nuk e duan. Ata mund të jenë të sinqertë për ndjenjat e forta për Perëndinë, të cilat u vlojnë në zemër. Këto ndjenja janë të këndshme, madje për t’u lavdëruar, kur janë në harmoni me njohurinë e saktë. Por ato në vetvete nuk përbëjnë dashurinë e vërtetë për Perëndinë. Pse jo? Vër re si e përkufizon dashurinë Fjala e Perëndisë: «Kjo do të thotë dashuri për Perëndinë: të zbatojmë urdhërimet e tij.» (1 Gjonit 5:3) Pra, dashuria për Jehovain është e vërtetë vetëm kur shprehet me vepra bindjeje.

13. Në ç’mënyrë do të na ndihmojë frika e perëndishme ta tregojmë dashurinë për Jehovain?

¹³ Frika e perëndishme do të na ndihmojë t’i bindemi Jehovait. Ky nderim dhe respekt i thellë për Jehovain rrjedh nga marrja e njohurisë për të dhe nga ajo që mësojmë për shenjtërinë, lavdinë, fuqinë, drejtësinë, mençurinë dhe dashurinë e tij të pakufishme. Kjo frikë është shumë e rëndësishme për t’iu afruar atij. Në fakt, le të vërejmë ç’thotë Psalmi 25:14: «Marrëdhënia e ngushtë me Jehovain u përket atyre që i frikësohen atij.» (BR) Kështu, në qoftë se kemi një frikë të shëndetshme se mos e lëndojmë Atin tonë të dashur qiellor, mund t’i afrohemi atij. Frika e perëndishme do të na ndihmojë t’i vëmë veshin këshillës së mençur të dokumentuar te Fjalët e urta 3:6: «Kushtoji vëmendje në të gjitha udhët e tua dhe ai vetë do t’i drejtojë shtigjet e tua.» (BR) Çfarë do të thotë kjo?

14, 15. (a) Cilat janë disa vendime që hasim në jetën e përditshme? (b) Si mund t’i marrim vendimet në një mënyrë që të pasqyrojë frikën tonë të perëndishme?

¹⁴ Çdo ditë duhet të marrim vendime të rëndësishme ose jo shumë të rëndësishme. Për shembull, ç’lloj bisedash do të bëjmë me shokët e punës, me shokët e shkollës, me fqinjët? (Luka 6:45) A do të punojmë fort për detyrat që na janë caktuar apo do të kërkojmë mënyra për t’u bërë bisht atyre? (Kolosianëve 3:23) A do t’u afrohemi atyre që shfaqin pak ose aspak dashuri për Jehovain apo do të përpiqemi të forcojmë marrëdhëniet me persona frymorë? (Fjalët e urta 13:20) Ç’do të bëjmë, sikur edhe në gjëra të vogla, për të çuar përpara interesat e Mbretërisë së Perëndisë? (Mateu 6:33) Në rast se parimet biblike, si ato të paraqitura këtu, drejtojnë vendimet tona të përditshme, atëherë vërtet po i kushtojmë vëmendje Jehovait ‘në të gjitha udhët tona’.

¹⁵ Në fakt, për çdo vendim që marrim, duhet të udhëhiqemi nga ky mendim: ‘Çfarë do të donte Jehovai që të bëja? Cili drejtim do t’i pëlqente më shumë atij?’ (Fjalët e urta 27:11) Të tregojmë kështu frikë të perëndishme është një mënyrë e shkëlqyer për të shprehur dashurinë për Jehovain. Po ashtu, frika e perëndishme do të na nxitë të mbahemi të pastër frymësisht, moralisht dhe fizikisht. Të mos harrojmë, në të njëjtin varg ku Jakovi i nxit të krishterët ‘t’i afrohen Perëndisë’, ai gjithashtu, jep nxitjen: «Pastroni duart tuaja, o mëkatarë, dhe dëlirni zemrat tuaja, o të pavendosur.»​—Jakovit 4:8.

16. Kur i japim Jehovait, çfarë nuk mund të arrijmë kurrë të plotësojmë, por çfarë mund të arrijmë të bëjmë gjithmonë?

¹⁶ Patjetër që shprehja e dashurisë sonë për Jehovain përfshin shumë më tepër sesa të përmbahemi nga ajo që është e keqe. Dashuria na shtyn edhe të bëjmë atë që është e drejtë. Për shembull, si i përgjigjemi bujarisë së jashtëzakonshme të Jehovait? Jakovi shkroi: «Çdo dhuratë e mirë dhe çdo gjë e përsosur që na jepet është nga lart, sepse zbret nga Ati i dritave qiellore.» (Jakovit 1:17) Është e vërtetë që kur i japim Jehovait nga zotërimet tona, nuk e pasurojmë atë. Ai tashmë zotëron të gjitha të mirat dhe pasuritë që ekzistojnë. (Psalmi 50:12) Po ashtu, kur i japim Jehovait nga koha dhe energjitë tona, nuk po i plotësojmë një nevojë që përndryshe s’do të kishte mundësi ta plotësonte. Edhe sikur të refuzonim për të predikuar lajmin e mirë të Mbretërisë së Perëndisë, ai do t’i bënte gurët të bërtitnin! Atëherë, pse duhet t’i japim Jehovait nga pasuritë, nga koha dhe nga energjitë tona? Mbi të gjitha, sepse në këtë mënyrë shprehim dashurinë për të me gjithë zemrën, shpirtin, mendjen dhe forcën tonë.​—Marku 12:29, 30.

17. Çfarë mund të na motivojë t’i japim Jehovait me gëzim?

¹⁷ Kur i japim Jehovait, duhet ta bëjmë këtë me gëzim, «sepse Perëndia do një dhënës të gëzuar». (2 Korintasve 9:7) Parimi i dokumentuar te Ligji i përtërirë 16:17 mund të na ndihmojë të japim me gëzim: «Por secili do të japë nga pjesa e tij sipas bekimit që Zoti, Perëndia yt, të ka dhënë.» Kur mendojmë se sa bujar ka qenë Jehovai me ne, ndiejmë dëshirën për t’i dhënë atij me bujari. Kjo dhënie e bën zemrën e tij të gëzojë, pak a shumë ashtu si një dhuratë e vogël nga një fëmijë i dashur i sjell kënaqësi prindit të tij. Duke shprehur dashurinë në këtë mënyrë, kjo gjë do të na ndihmojë t’i afrohemi Jehovait.

Të ndërtojmë një marrëdhënie të ngushtë me anë të lutjes

18. Pse ia vlen të shqyrtojmë se si ta përmirësojmë cilësinë e lutjeve tona?

¹⁸ Çastet e lutjes personale na japin një mundësi shumë të çmuar​—ato janë raste për të folur në mënyrë intime dhe me mirëbesim me Atin tonë qiellor. (Filipianëve 4:6) Meqenëse lutja është një mjet jetësor për t’iu afruar Perëndisë, ia vlen të ndalemi pak e të shqyrtojmë cilësinë e lutjeve tona. Jo që ato duhet të jenë modele gojëtarie dhe të ndërtuara në mënyrë të jashtëzakonshme, por duhet të jenë shprehje të sinqerta që vijnë nga zemra. Si mund ta përmirësojmë cilësinë e lutjeve?

19, 20. Pse të meditojmë para se të lutemi dhe cilat janë disa tema të përshtatshme për një meditim të tillë?

¹⁹ Mund të përpiqemi të meditojmë para se të lutemi. Nëse meditojmë më përpara, mund t’i bëjmë lutjet specifike dhe domethënëse, duke shmangur në këtë mënyrë zakonin që të përsëritim fraza të zakonshme e që na vijnë menjëherë në mendje. (Fjalët e urta 15:28, 29) Ndoshta mund të na ndihmojë meditimi rreth disa temave që përmendi Jezui në lutjen e tij model dhe pastaj shqyrtimi për atë se si lidhen ato me rrethanat tona. (Mateu 6:9-13) Për shembull, mund të pyesim veten se çfarë pjese të vogël shpresojmë që të kemi në bërjen e vullnetit të Jehovait këtu mbi tokë. A mund t’i shprehim Jehovait se dëshirojmë të jemi sa më të dobishëm për të dhe a mund t’i kërkojmë të na ndihmojë të përmbushim çdo caktim që na ka dhënë? A jemi të rënduar nga shqetësimet për nevojat materiale? Për cilat mëkate kemi nevojë për falje dhe ndaj kujt duhet të jemi më të mëshirshëm? Cilat tundime na mundojnë dhe a e kuptojmë se kemi urgjentisht nevojë që Jehovai të na mbrojë në këtë drejtim?

²⁰ Veç kësaj, mund të mendojmë për ata persona që njohim, të cilët kanë nevojë në mënyrë të veçantë për ndihmën e Jehovait. (2 Korintasve 1:11) Megjithatë, nuk duhet të harrojmë edhe dhënien e falënderimeve. Nëse ndalemi e mendojmë për këtë gjë, mund të gjejmë arsye për të falënderuar Jehovain dhe për ta lëvduar çdo ditë për mirësinë e tij të bollshme. (Ligji i përtërirë 8:10; Luka 10:21) Kur veprojmë kështu kemi një dobi tjetër, mund të na ndihmojë të kemi një pikëpamje të çmuar dhe pozitive për jetën.

21. Studimi i cilëve shembuj biblikë mund të na ndihmojë kur i afrohemi Jehovait në lutje?

²¹ Gjithashtu, lutjet tona mund të përmirësohen nga studimi. Në Fjalën e Perëndisë janë dokumentuar lutje të jashtëzakonshme të burrave dhe grave besnike. Për shembull, në qoftë se na shfaqet një problem që na duket tepër i vështirë dhe na shkakton njëfarë ankthi e madje frikë për mirëqenien tonë ose të njerëzve tanë të dashur, mund të lexojmë lutjen që bëri Jakobi para se të takohej me vëllanë e tij hakmarrës, Esaun. (Zanafilla 32:9-12) Ose mund të studiojmë lutjen e mbretit Asai kur një forcë me rreth një milion etiopas kërcënonte popullin e Perëndisë. (2 Kronikave 14:11, 12) Në qoftë se jemi të shqetësuar nga një problem që rrezikon të sjellë sharje ndaj emrit të mirë të Jehovait, atëherë ia vlen të shqyrtojmë lutjen e Elias përpara adhuruesve të Baalit në malin Karmel e po ashtu edhe lutjen e Nehemisë për gjendjen e mjerë të Jerusalemit. (1 Mbretërve 18:36, 37; Nehemia 1:4-11) Leximi dhe meditimi rreth këtyre lutjeve mund ta na forcojë besimin dhe të na japë ide se si t’i afrohemi sa më shumë Jehovait kur kemi shqetësime që na rëndojnë.

22. Cili është shkrimi i vitit për vitin 2003 dhe për çfarë duhet ta pyesim veten herë pas here gjatë gjithë vitit?

²² Është e qartë se nuk ka nder më të madh, nuk ka synim më të lartë sesa t’i vëmë veshin këshillës së Jakovit që ‘t’i afrohemi Perëndisë’. (Jakovit 4:8) Le ta bëjmë këtë duke përparuar në njohurinë e Perëndisë, duke u përpjekur ta shprehim dashurinë tonë për të gjithnjë e më shumë dhe duke zhvilluar një marrëdhënie të ngushtë me të në lutjet tona. Gjatë gjithë vitit 2003, ndërsa mbajmë në mendje Jakovin 4:8 si shkrimi i vitit, le të vazhdojmë të shqyrtojmë veten nëse po i afrohemi vërtet Jehovait. Por, ç’të themi për pjesën tjetër të këtij shkrimi? Në cilin kuptim Jehovai «do t’ju afrohet juve», cilat do të jenë bekimet? Artikulli vijues do ta shqyrtojë këtë.

«Ai do t’ju afrohet juve»

«[Perëndia] nuk është larg nga secili prej nesh.»​—VEPRAT 17:27.

1, 2. (a) Kur shohim qiellin me yje, çfarë pyetjeje mund të bëjmë për Krijuesin? (b) Në ç’mënyrë na siguron Bibla se njerëzit nuk janë aspak të parëndësishëm në sytë e Jehovait?

A E KENI parë ndonjëherë qiellin me yje në një natë të kthjellët dhe jeni mbushur me admirim? Numri i papërshkrueshëm i yjeve dhe hapësira e pafund ngjallin nderim të thellë. Në këtë univers tejet të madh, toka nuk është veçse një pikë e vogël. A do të thotë kjo se Krijuesi, «Më i Larti në tërë dheun», është në një pozitë tepër të ngritur që të interesohet për njerëzit ose është tepër i largët e i pahetueshëm që të njihet prej tyre?​—Psalmi 83:18, BR.

² Bibla na siguron se njerëzit nuk janë aspak të parëndësishëm në sytë e Jehovait. Në fakt, Fjala e Perëndisë na inkurajon ta kërkojmë atë, duke thënë: «Ai nuk është larg nga secili prej nesh.» (Veprat 17:27; 1 Kronikave 28:9) Vërtet, nëse marrim hapa për t’iu afruar Perëndisë, ai do t’u përgjigjet përpjekjeve tona. Në ç’mënyrë? Fjalët e shkrimit të vitit për vitin 2003 japin këtë përgjigje që të ngroh zemrën: «Ai do t’ju afrohet juve.» (Jakovit 4:8) Le të marrim në shqyrtim disa prej bekimeve të mrekullueshme që derdh me bollëk Jehovai mbi ata që janë pranë tij.

Një dhuratë personale nga Jehovai

3. Çfarë dhurate u jep Jehovai atyre që i afrohen atij?

³ Së pari, shërbëtorët e Jehovait kanë një dhuratë të çmuar që ai e ka ruajtur për popullin e tij. I gjithë pushteti, pasuria dhe arsimimi që mund të ofrojë ky sistem, nuk mund të na e japin këtë dhuratë. Ajo është një dhuratë personale, diçka që Jehovai ua jep vetëm atyre që janë pranë tij. Cila është ajo? Fjala e Perëndisë përgjigjet: «Nëse e ngre zërin për aftësi dalluese, nëse vazhdon t’i kërkosh si argjendin dhe nëse vazhdon të rrëmosh për to si për thesare të fshehura, atëherë do të kuptosh frikën e Jehovait dhe do të gjesh njohurinë e Perëndisë. Sepse Jehovai vetë jep mençuri.» (Fjalët e urta [Proverbat] 2:3-6, BR) Përfytyroni që njerëzit e papërsosur të jenë në gjendje të gjejnë «njohurinë e Perëndisë»! Kjo dhuratë, pra njohuria që gjendet në Fjalën e Perëndisë, krahasohet me «thesare të fshehura». Përse?

4, 5. Pse ‘njohuria e Perëndisë’ mund të krahasohet me «thesare të fshehura»? Ilustrojeni.

⁴ Pikë së pari, njohuria e Perëndisë ka vlerë të madhe. Një nga bekimet e saj më të çmuara është shpresa e jetës së përhershme. (Gjoni 17:3) Por kjo njohuri e pasuron jetën tonë edhe tani. Për shembull, si rrjedhojë e studimit të kujdesshëm të Fjalës së Perëndisë, kemi arritur të gjejmë përgjigjet e këtyre pyetjeve të rëndësishme, si: Cili është emri i Perëndisë? (Psalmi 83:18) Cila është gjendja e vërtetë e të vdekurve? (Predikuesi [Eklisiastiu] 9:5, 10) Cili është qëllimi i Perëndisë për tokën dhe për njerëzimin? (Isaia 45:18) Po ashtu, kemi arritur të njohim se mënyra më e mirë për të jetuar është ajo që vjen nga zbatimi i këshillave të mençura të Biblës. (Isaia 30:20, 21; 48:17, 18) Kështu, kemi një udhëheqje të shëndoshë, e cila na ndihmon të përballojmë ankthet e jetës dhe të ndjekim një drejtim që na ndihmon të kemi lumturi dhe kënaqësi të vërtetë. Mbi të gjitha, studimi i Fjalës së Perëndisë na ka dhënë mundësinë të arrijmë të njohim cilësitë e mrekullueshme të Jehovait dhe t’i afrohemi atij. Çfarë mund të ketë më shumë vlerë se një marrëdhënie e ngushtë me Jehovain e bazuar te ‘njohuria e Perëndisë’?

⁵ Ka edhe një arsye tjetër përse njohuria e Perëndisë mund të krahasohet me «thesare të fshehura». Ashtu si shumë thesare, ajo është relativisht e rrallë në këtë botë. Nga gjashtë miliardë banorët e tokës, rreth gjashtë milionë adhurues të Jehovait, ose rreth 1 në 1.000, kanë gjetur «njohurinë e Perëndisë». Për ta ilustruar se sa privilegj i rrallë është të njohim të vërtetën e Fjalës së Perëndisë, le të shqyrtojmë vetëm një pyetje biblike: Çfarë ndodh me njerëzit kur vdesin? E dimë nga Shkrimet se shpirti vdes dhe se të vdekurit janë të pavetëdijshëm. (Ezekieli 18:4) Megjithatë, besimi i rremë se diçka brenda një personi vazhdon të jetojë pas vdekjes së tij, pranohet nga shumica e feve të botës. Ai është pjesë themelore e feve të të ashtuquajturit krishterim. Ai mbizotëron edhe në budizëm, hinduizëm, islamizëm, jainizëm, judaizëm, shintoizëm, sikizëm dhe në taoizëm. Vetëm të mendojmë pak: miliarda njerëz janë të mashtruar nga kjo doktrinë e rreme!

6, 7. (a) Vetëm cilët mund të gjejnë «njohurinë e Perëndisë»? (b) Cili shembull tregon se Jehovai na ka bekuar me gjykim të thellë të cilin nuk arrijnë ta kenë shumë ‘të mençur dhe intelektualë’?

⁶ Pse nuk e kanë gjetur më shumë njerëz «njohurinë e Perëndisë»? Sepse nuk mund të kapet plotësisht kuptimi i Fjalës së Perëndisë pa pasur ndihmën e Tij. Të mos harrojmë, kjo njohuri është dhuratë. Jehovai ua jep atë vetëm atyre që janë të gatshëm të kërkojnë në Fjalën e tij me ndershmëri dhe përulësi. Këta persona mund të mos jenë «të mençur sipas mishit». (1 Korintasve 1:26) Shumë prej tyre mund të quhen madje «të pashkolluar e të thjeshtë» sipas standardeve të botës. (Veprat 4:13) Por kjo s’ka rëndësi. Jehovai na shpërblen me «njohurinë e Perëndisë» për shkak të cilësive që gjen në zemrën tonë.

⁷ Të shqyrtojmë një shembull. Shumë studiues të të ashtuquajturit krishterim kanë bërë vëllime të tëra me libra shpjegues për Biblën. Këto vepra referimi mund të shpjegojnë sfondin historik, kuptimin e fjalëve hebraike e greke dhe më tej. Nga e gjithë ajo që kanë mësuar, a e kanë gjetur vërtet këta studiues «njohurinë e Perëndisë»? A e kuptojnë ata qartë temën e Biblës, pra shfajësimin e sovranitetit të Jehovait me anë të Mbretërisë së tij qiellore? A e dinë ata se Perëndia Jehova nuk është pjesë e një Triniteti? Ndryshe nga ata, ne kemi një kuptueshmëri të saktë të këtyre gjërave. Përse? Jehovai na ka bekuar me gjykim të thellë për të vërtetat frymore, të cilin nuk arrijnë ta kenë shumë ‘të mençur e intelektualë’. (Mateu 11:25) Sa shumë i bekon Jehovai ata që janë pranë tij!

«Jehovai mbron të gjithë ata që e duan»

8, 9. (a) Si e përshkroi Davidi bekimin tjetër për ata që janë pranë Jehovait? (b) Pse të krishterët e vërtetë kanë nevojë për mbrojtjen hyjnore?

⁸ Ata që janë pranë Jehovait gëzojnë një bekim tjetër, mbrojtjen hyjnore. Psalmisti David, i cili pati shumë vështirësi e probleme, shkroi: «Zoti [Jehovai, BR] është pranë gjithë atyre që e kërkojnë, pranë gjithë atyre që e kërkojnë në të vërtetë. Ai kënaq dëshirën e atyre që kanë frikë prej tij, dëgjon britmën dhe i shpëton. Zoti mbron të gjithë ata që e duan.» (Psalmi 145:18-20) Po, Jehovai është pranë atyre që e duan dhe prandaj mund t’u përgjigjet shpejt britmave të tyre për ndihmë.

⁹ Pse kemi nevojë për mbrojtjen hyjnore? Përveçse ndiejnë pasojat e jetesës në këto «kohë kritike, të vështira për t’u përballuar», të krishterët e vërtetë janë shënjestër e veçantë e Kundërshtarit kryesor të Jehovait, Satana Djallit. (2 Timoteut 3:1) Ky armik dinak është i vendosur ‘të na përpijë’. (1 Pjetrit 5:8) Satanai na përndjek, na bën presion dhe na tundon. Ai shikon se si të mund të shfrytëzojë ndonjë qëndrim të mendjes dhe të zemrës sonë. Ka një qëllim në mendje: të dobësojë besimin tonë dhe të na gërryejë frymësisht. (Zbulesa 12:12, 17) Meqë duhet të ndeshemi me këtë armik të fuqishëm, a nuk na jep siguri të dimë se «Jehovai mbron të gjithë ata që e duan»?

10. (a) Në ç’mënyrë e mbron popullin e tij Jehovai? (b) Cila është mbrojtja më e mirë dhe pse?

¹⁰ Por, në ç’mënyrë e mbron popullin e tij Jehovai? Premtimi i tij për të na mbrojtur nuk na garanton në këtë sistem një jetë pa probleme; as nuk do të thotë se ai e ka për detyrë të kryejë mrekulli për dobinë tonë. Prapëseprapë, Jehovai siguron mbrojtje fizike për popullin e tij si grup. Në fakt, ai nuk do ta lejonte kurrë Djallin t’i zhdukte nga faqja e dheut adhuruesit e vërtetë! (2 Pjetrit 2:9) Mbi të gjitha, Jehovai na mbron nga ana frymore. Ai na pajis me gjithçka që na duhet për t’u qëndruar sprovave dhe për të ruajtur marrëdhënien tonë me të. Në fund të fundit, mbrojtja frymore është mbrojtja më e rëndësishme. Përse? Për sa kohë të kemi një marrëdhënie me Jehovain, asgjë, madje as vdekja, nuk mund të na dëmtojë përgjithmonë.​—Mateu 10:28.

11. Çfarë masash ka marrë Jehovai për mbrojtjen frymore të popullit të tij?

¹¹ Jehovai ka marrë masa të bollshme për mbrojtjen frymore të atyre që janë pranë tij. Nëpërmjet Fjalës së tij, Biblës, ai na jep mençuri për të përballuar sprovat e ndryshme. (Jakovit 1:2-5) Zbatimi i këshillave praktike që gjenden në Shkrime përbën në vetvete një mbrojtje. Veç kësaj, Jehovai u jep «frymë të shenjtë atyre që ia kërkojnë». (Luka 11:13) Kjo frymë është forca më e fuqishme në univers, prandaj ajo mund të na pajisë patjetër që të përballojmë me sukses çdo sprovë ose tundim që mund të hasim. Nëpërmjet Krishtit, Jehovai siguron «dhurata [në] njerëz». (Efesianëve 4:8) Këta burra të kualifikuar frymësisht, kur ndihmojnë bashkadhuruesit e tyre, përpiqen të pasqyrojnë dhembshurinë e përzemërt të Jehovait.​—Jakovit 5:14, 15.

12, 13. (a) Nëpërmjet cilave mjete Jehovai na jep ushqim frymor në kohën e duhur? (b) Çfarë mendoni për masat e Jehovait për mirëqenien tonë frymore?

¹² Jehovai na siguron diçka tjetër për të na mbrojtur: ushqim frymor në kohën e duhur. (Mateu 24:45) Me anë të botimeve të shtypura, përfshirë revistat Kulla e Rojës dhe Zgjohuni!, si dhe me anë të mbledhjeve, asambleve dhe kongreseve, Jehovai na furnizon me atë që nevojitet, në kohën që na nevojitet. A mund të kujtoni ndonjë rast kur dëgjuat diçka në mbledhjen e krishterë, në një asamble ose në një kongres, e cila ju preku në zemër dhe ju forcoi ose ju ngushëlloi? A keni lexuar ndonjëherë ndonjë artikull në një nga revistat e përmendura më lart dhe pastaj keni menduar se ai ishte shkruar tamam për ju?

¹³ Një nga armët më të efektshme të Satanait është shkurajimi dhe ne nuk jemi të pacenueshëm nga ndikimet e tij. Satanai e di mirë se trishtimi i zgjatur mund të na grabisë forcat, duke na bërë madje një pre të lehtë. (Fjalët e urta 24:10) Meqenëse Satanai përpiqet të përfitojë nga mendimet negative, kemi nevojë për ndihmë. Revistat Kulla e Rojës dhe Zgjohuni! me raste kanë botuar artikuj që na ndihmojnë ta luftojmë shkurajimin. Një motër e krishterë shkroi për një artikull të tillë: «E lexoj artikullin gati çdo ditë e megjithatë ende më rrjedhin lotë. E mbaj pranë krevatit që ta kem sa herë që ndihem e shkurajuar. Nëpërmjet artikujve të tillë, mund të ndiej vërtet krahët mbrojtës të Jehovait që më përqafojnë.»a A nuk i jemi mirënjohës Jehovait që na jep ushqim frymor në kohën e duhur? Të mos harrojmë, masat e tij për mirëqenien tonë frymore janë dëshmi e faktit se ai është pranë nesh dhe na ka vënë nën kujdesin e tij mbrojtës.

Liri për t’iu afruar ‘Dëgjuesit të lutjes’

14, 15. (a) Çfarë bekimi personal u jep Jehovai atyre që janë pranë tij? (b) Pse liria që kemi për t’iu afruar Jehovait në lutje është një privilegj i jashtëzakonshëm?

¹⁴ A keni vënë re ndonjëherë që kur njerëzit fitojnë pushtet dhe autoritet, shpesh bëhen më pak të afrueshëm ndaj atyre që i kanë nën këtë autoritet? Por, ç’të themi për Perëndinë Jehova? A është ai kaq mospërfillës saqë nuk interesohet për gjërat që i shprehin njerëzit? Përkundrazi! Dhurata e lutjes është po ashtu, një bekim tjetër që Jehovai u jep atyre që janë pranë tij. Liria që kemi për t’iu afruar ‘Dëgjuesit të lutjes’ është vërtet një privilegj i jashtëzakonshëm. (Psalmi 65:2, BR) Përse?

¹⁵ Për ta ilustruar: Drejtuesi i një firme të madhe ka shumë përgjegjësi. Ai vendos se me cilat gjëra do të merret vetë dhe cilat do t’ua lërë të tjerëve. Në mënyrë të ngjashme, Sundimtari Sovran i universit ka të drejtën të vendosë se në cilat gjëra do të marrë pjesë vetë dhe cilat do t’ua lërë të tjerëve. Mendoni për gjithë ato gjëra që Jehovai ia ka lënë Birit të tij të dashur, Jezuit. Birit i është dhënë «autoritet për të bërë gjykimin». (Gjoni 5:27) Atij i ‘janë nënshtruar’ engjëjt. (1 Pjetrit 3:22) Fryma e shenjtë dhe e fuqishme e Jehovait është vënë në dispozicion të Jezuit për ta ndihmuar të drejtojë dishepujt e tij në tokë. (Gjoni 15:26; 16:7) Prandaj, Jezui mundi të thoshte: «Çdo autoritet më është dhënë në qiell dhe në tokë.» (Mateu 28:18) Megjithatë, për lutjet tona Jehovai ka zgjedhur të merret vetë me to. Ja pse Bibla na urdhëron t’ia drejtojmë lutjet vetëm Jehovait, dhe këtë ta bëjmë në emër të Jezuit.​—Psalmi 69:13; Gjoni 14:6, 13.

16. Pse mund të jemi të sigurt se Jehovai i dëgjon vërtet lutjet tona?

¹⁶ A i dëgjon vërtet Jehovai lutjet tona? Nëse do të ishte indiferent ose nuk do t’ua vinte veshin lutjeve, ai nuk do të na nxiste kurrë që ‘të ngulmonim në lutje’ ose të hidhnim barrët dhe ankthet mbi të. (Romakëve 12:12; Psalmi 55:22; 1 Pjetrit 5:7) Shërbëtorët besnikë të kohëve biblike kishin siguri të plotë se Jehovai e dëgjon lutjen. (1 Gjonit 5:14) Kështu, psalmisti David tha: «[Jehovai] ma dëgjon zërin.» (Psalmi 55:17, BR) Edhe ne kemi çdo arsye për të qenë të sigurt se Jehovai është pranë, gati për të dëgjuar çdo mendim dhe shqetësim tonin.

Jehovai i shpërblen shërbëtorët e tij

17, 18. (a) Çfarë mendon Jehovai për shërbimin besnik të krijesave të tij inteligjente? (b) Shpjegoni se si tregohet te Proverbat 19:17 që veprat tona të mëshirshme nuk kalojnë pa u vënë re nga Jehovai.

¹⁷ Pozita e Jehovait si Sovrani Universal nuk ndikohet nga ajo që njerëzit mund të bëjnë ose mund të refuzojnë të bëjnë. Gjithsesi, Jehovai është Perëndi mirënjohës. Ai e vlerëson​—në fakt, e çmon shumë​—shërbimin besnik të krijesave të tij inteligjente. (Psalmi 147:11) Ky, pra, është bekimi tjetër që gëzojnë ata që janë pranë Jehovait: Ai i shpërblen shërbëtorët e tij.​—Hebrenjve 11:6.

¹⁸ Bibla tregon qartë se Jehovai e vlerëson atë që bëjnë adhuruesit e tij. Për shembull, ne lexojmë: «Kush i jep hir të përvuajturit i jep hua Jehovait, dhe Ai do t’ia shpërblejë trajtimin e tij.» (Proverbat 19:17, BR) Kujdesi i mëshirshëm i Jehovait për të përvuajturit pasqyrohej në Ligjin e Moisiut. (Levitiku 14:21; 19:15) Si ndihet Jehovai kur imitojmë mëshirën e tij në marrëdhëniet me të përvuajturit? Kur i japim të përvuajturit, pa pritur të na kthejë asgjë, Jehovai e sheh këtë si një hua që ia kemi dhënë Atij. Jehovai premton të na e paguajë këtë borxh duke na dhënë pëlqimin dhe bekimet e tij. (Fjalët e urta 10:22; Mateu 6:3, 4; Luka 14:12-14) Po, kur shfaqim dhembshuri ndaj një bashkadhuruesi në nevojë, kjo e prek zemrën e Jehovait. Sa mirënjohës jemi të dimë se veprat tona të mëshirshme nuk kalojnë pa u vënë re nga Ati ynë qiellor!​—Mateu 5:7.

19. (a) Pse mund të jemi të sigurt se Jehovai e çmon atë që bëjmë në veprën e predikimit dhe të bërjes së dishepujve? (b) Në ç’mënyrë i shpërblen Jehovai veprat e shërbimit që bëjmë për të mbështetur Mbretërinë e tij?

¹⁹ Jehovai çmon në mënyrë të veçantë atë që bëjmë në dobi të Mbretërisë së tij. Kur i afrohemi Jehovait, është e natyrshme të duam ta përdorim kohën, energjinë dhe pasurinë tonë për të marrë pjesë sa më plotësisht që të jetë e mundur në veprën e predikimit të Mbretërisë dhe të bërjes së dishepujve. (Mateu 28:19, 20) Ndonjëherë, mund të mendojmë se po bëjmë pak në këtë drejtim. Madje zemra jonë e papërsosur mund të na bëjë të pyesim veten nëse është i kënaqur Jehovai me përpjekjet tona. (1 Gjonit 3:19, 20) Por Jehovai e çmon si një thesar çdo dhuratë, sado e vogël të jetë, e cila vjen nga një zemër e motivuar nga dashuria. (Marku 12:41-44) Bibla na jep këtë siguri: «Perëndia nuk është i padrejtë, që të harrojë veprën tuaj dhe dashurinë që treguat për emrin e tij.» (Hebrenjve 6:10) Vërtet, Jehovai kujton dhe shpërblen edhe veprën më të vogël të shërbimit që bëjmë për të mbështetur Mbretërinë e tij. Përveç bekimeve të bollshme frymore tani, mund të presim me padurim për gëzimet e jetës në botën e re që po vjen, në të cilën Jehovai do të hapë me bujari dorën e tij dhe do të plotësojë dëshirat e drejta të të gjithë atyre që janë pranë tij.​—Psalmi 145:16; 2 Pjetrit 3:13.

20. Në ç’mënyrë mund të mbajmë në mendje gjatë vitit 2003 fjalët e shkrimit të vitit dhe me çfarë rezultati?

²⁰ Gjatë vitit 2003, le të pyesim veten nëse po bëjmë përpjekje të vazhdueshme për t’iu afruar Atit tonë qiellor. Nëse po, mund të jemi të sigurt se ai do të na përgjigjet ashtu siç ka premtuar. Në fakt, «Perëndia . . . nuk mund të gënjejë». (Titit 1:2) Nëse i afrohemi, ai do të na afrohet. (Jakovit 4:8) Cili do të jetë rezultati? Bekime të bollshme tani dhe shpresën për t’iu afruar gjithnjë e më shumë Jehovait gjatë gjithë përjetësisë!

[Shënimi]