1, 2. Ç’përfundim mund të nxjerrim nga Zanafilla 2:1-3 në lidhje me ditën e shtatë? Cilat pyetje lindin?

QË NË kapitullin e parë të Zanafillës, mësojmë se Perëndia e përgatiti tokën si vendbanim për njerëzit gjatë gjashtë ditëve të figurshme. Bibla thotë për fundin e secilës prej këtyre periudhave: «U bë mbrëmje dhe u bë mëngjes.» (Zan. 1:5, 8, 13, 19, 23, 31) Mirëpo, këto fjalë nuk i gjejmë te Zanafilla 2:1-3 në lidhje me ditën e shtatë.

² Fakti që këto fjalë nuk janë vënë, lë të kuptohet se dita e shtatë, pra ‘dita’ e pushimit të Perëndisë, po vazhdonte ende kur u shkrua Zanafilla. A vazhdon ende dita e pushimit të Perëndisë? Nëse po, a mund të hyjmë ose të marrim pjesë në këtë pushim sot? Përgjigjet e këtyre pyetjeve janë me rëndësi jetësore për ne.

5. Cili ishte qëllimi i ditës së shtatë? Kur do të realizohet plotësisht ky qëllim?

⁵ Që t’i përgjigjemi kësaj pyetjeje, duhet të kujtojmë qëllimin e ditës së shtatë. Zanafilla 2:3 e shpjegon se cili është: «Perëndia e bekoi dhe e shenjtëroi ditën e shtatë.» Jehovai «e shenjtëroi» ose e veçoi që të çonte deri në fund qëllimin e tij. Ky qëllim është që toka të banohet nga njerëz të bindur, të cilët do të kujdesen për të dhe për të gjitha krijesat në të. (Zan. 1:28) Pikërisht drejt realizimit të këtij qëllimi ‘kanë vazhduar të punojnë deri më tani’ Perëndia Jehova dhe Jezu Krishti, ‘Zotëria i sabatit’. (Mat. 12:8) Dita e pushimit të Perëndisë do të vazhdojë derisa qëllimi i tij të jetë realizuar plotësisht në fund të Mbretërimit Mijëvjeçar të Krishtit.