• Elahu
    Gjykim i thellë nga Shkrimet

    • 6. [Pemë e madhe.] Ultësirë ose luginë, e cila mbase e mori emrin nga një pemë jashtëzakonisht e madhe që ndodhej atje. «Në ultësirën e Elahut» izraelitët luftuan me filistinët që i përfaqësonte Goliadi. (1Sa 17:2, 19; 21:9) Zakonisht e lidhin me luginën pjellore Vadi-es-Sant, një nga vadet kryesore që shtrihet nga rrafshinat e Filistisë, kalon përmes Shefelahut dhe arrin deri në rajonin malor të Judës. Ky vad kalon mes vendndodhjeve të sugjeruara për Azekahun dhe Sokohun. (1Sa 17:1) Pra, ndodhej rreth 25 km në jugperëndim të Jerusalemit. Kjo rrafshinë e ujitur mirë është afro gjysmë kilometri e gjerë dhe mjaft e sheshtë. Forcat kundërshtare u përballën me njëra-tjetrën në luginë; secila palë ishte pozicionuar mirë në një shpat mali, ndoshta filistinët në jug dhe izraelitët në veri ose verilindje. Nëpër ultësirë kalonte ‘shtrati i përroit’, mbase shtrati i tharë që gjendet ende atje. (1Sa 17:40) Ndoshta ushtritë u vonuan «dyzet ditë» ngaqë sulmi nga ai pozicion ishte i rrezikshëm për të dyja palët. Ushtarët duhej të kalonin shtratin e përroit dhe pastaj të ngjiteshin në shpatin përballë, duke u bërë kështu shënjestër e lehtë për armikun. (1Sa 17:16) Davidi zgjodhi pesë gurë të lëmuar nga shtrati i përroit kur kaloi që të përballej me Goliadin. Pas fitores së Davidit, ushtria filistine e shpartalluar ia mbathi përposh luginës deri në rrafshinën e Filistisë e në qytetet e Gathit dhe Ekronit.​—⁠1Sa 17:52.