7. (a) Çfarë zotimi mori Hana, për ç’arsye dhe çfarë rezultati pati? (b) Çfarë nënkuptonte për Samuelin zotimi i Hanës? (Shih shënimin.)

⁷ Hana ishte një tjetër që mbajti besnikërisht betimin që i kishte bërë Jehovait. Ajo e bëri atë premtim kur e kishte mbytur ankthi dhe dëshpërimi për shkak të shterpësisë së saj dhe të fyerjeve të pareshtura. (1 Sam. 1:4-7, 10, 16) Hana ia zbrazi zemrën Perëndisë dhe u zotua: «O Jehova i ushtrive, nëse vërtet do ta shohësh brengën e skllaves sate e do të më kujtosh, nëse nuk do ta harrosh skllaven tënde e do t’i japësh një pasardhës mashkull, unë do të ta jap ty, o Jehova, derisa të ketë jetë dhe në kokën e tij nuk do të kalojë brisku.»a (1 Sam. 1:11) Kërkesa e Hanës u plotësua dhe ajo solli në jetë të parëlindurin e saj​—një djalë. Sa shumë e lumturoi kjo! Ama nuk e harroi zotimin që i kishte bërë Perëndisë. Kur lindi djalin, ajo tha me plot gojën: «Ia kërkova Jehovait.»​—1 Sam. 1:20.