15, 16. (a) Si u ndje Hana pasi ia hapi zemrën Jehovait dhe e adhuroi në tabernakull? (b) Si mund ta imitojmë shembullin e Hanës kur luftojmë me ndjenja negative?

¹⁵ Si ndikoi te Hana fakti që ia hapi zemrën Jehovait dhe e adhuroi në tabernakullin e tij? Tregimi vazhdon: «Pastaj iku në udhën e vet, hëngri dhe fytyra e saj nuk dukej më e merakosur.» (1 Sam. 1:18) Te përkthimi Diodati i Ri ky varg thotë: «Pamja e saj nuk ishte më e trishtuar.» Hana u ndie e lehtësuar. Në njëfarë kuptimi, e kishte hedhur barrën e saj emocionale mbi shpatullat e Atit qiellor, shumë më të gjera e më të fuqishme se të sajat. (Lexo Psalmin 55:22.) A ka ndonjë problem tepër të rëndë për Perëndinë? Jo, as atëherë, as sot, as kurrë!

¹⁶ Kur ndihemi tepër të ngarkuar, të pafuqishëm ose të pushtuar nga trishtimi, bëjmë mirë të ndjekim shembullin e Hanës e t’i flasim hapur Atij që Bibla e quan «Dëgjues i lutjes». (Psal. 65:2) Nëse veprojmë kështu me besim, edhe ne mund të shohim se trishtimi zëvendësohet nga «paqja e Perëndisë, që kapërcen çdo mendim».​—Filip. 4:6, 7.

¹⁸ Por, kur e kuptoi Penina se nuk mund ta mërziste më Hanën? Tregimi nuk na e thotë, por shprehja «nuk dukej më e merakosur» na sugjeron se, që nga ai moment, Hana ishte e qetë shpirtërisht. Sidoqoftë, shpejt Penina e kuptoi se përbuzja e saj nuk kishte më efekt. Bibla nuk e përmend më emrin e saj.