20, 21. (a) Përshkruaj çfarë pa Elija nga hyrja e shpellës në malin Horeb. (b) Çfarë mësoi Elija nga shfaqja e fuqisë së Jehovait?

²⁰ Si reagoi Jehovai ndaj frikës dhe shqetësimeve të Elijas? Engjëlli i tha Elijas të qëndronte në hyrje të shpellës. Ai u bind, edhe pse nuk e dinte ç’e priste. Papritur filloi një erë e furishme. Ajo duhet të ketë shkaktuar uturimë shurdhuese, pasi ishte kaq e fortë, sa i çau më dysh malet e kreshtat. Përfytyro Elijan duke u përpjekur të mbrojë sytë, teksa struket fort në veshjen e ashpër e të rëndë prej leshi, që vrulli i erës ia ngjesh pas trupit. Pastaj i duhej të përpiqej të rrinte në vend ngaqë vetë toka nisi të tundej e të dridhej​—vendin e tronditi një tërmet. Zor se e kishte marrë veten, kur vendin e përpiu një zjarr i madh që e detyroi të sprapsej në shpellë për t’u mbrojtur nga nxehtësia përvëluese.​—1 Mbret. 19:11, 12.

²¹ Në secilin rast, tregimi na kujton se Jehovai nuk gjendej në asnjërën prej këtyre shfaqjeve spektakolare të fuqisë së natyrës. Elija e dinte se Jehovai nuk ishte ndonjë perëndi mitik i natyrës, siç ishte Baali të cilin adhuruesit e çoroditur e nderonin si «kalorësi i reve» ose si ai që sjell shirat. Jehovai është Burimi i vërtetë i gjithë fuqisë së mahnitshme që gjendet në natyrë, por është edhe tejet më i madh se gjithçka që ka bërë. Madje as qiejt fizikë nuk e mbajnë dot. (1 Mbret. 8:27) Si e ndihmoi e gjithë kjo Elijan? Kujto frikën që kishte. Me një Perëndi si Jehovain në krahun e tij, me gjithë atë fuqi të mahnitshme që Ai ka në dispozicion, Elija nuk kishte pse të frikësohej nga Akabi dhe Jezebela.​—Lexo Psalmin 118:6.

22. (a) Si e siguroi Elijan ‘zëri i qetë e i ulët’ që nuk ishte i pavlerë? (b) Kush mund të ketë qenë burimi i ‘zërit të qetë e të ulët’? (Shih shënimin.)

²² Pasi zjarri u zhduk, u bë qetësi dhe Elija dëgjoi ‘një zë të qetë e të ulët’. Ai e ftoi Elijan të shprehej sërish dhe Elija bëri ashtu, duke i zbrazur shqetësimet për të dytën herë.a Mbase kjo i solli lehtësim të mëtejshëm. Por s’ka dyshim që Elija u ngushëllua edhe më tepër nga ajo që i tha më pas ‘zëri i qetë e i ulët’. Jehovai e siguroi Elijan se nuk ishte i pavlerë. Pse nuk ishte i tillë? Perëndia zbuloi shumë gjëra rreth qëllimit që kishte për të ardhmen në lidhje me luftën kundër adhurimit të Baalit në Izrael. Qartë, puna e Elijas nuk kishte qenë e kotë, sepse qëllimi i Perëndisë po shkonte përpara pa u ndalur. Për më tepër, Elija kishte ende rol në atë qëllim, pasi Jehovai e dërgoi sërish në caktim duke i dhënë udhëzime specifike.​—1 Mbret. 19:12-17.